e--Phoenix adlı kullanıcının Okuma Listesi
3 stories
Maça Kızı 8 por dpamuk
dpamuk
  • WpView
    LECTURAS 174,244,223
  • WpVote
    Votos 7,377,020
  • WpPart
    Partes 221
"Verdiğim acıyı silebilmek için her bir saç telini öpmek istiyorum," dedi. Önce nefes almayı bıraktım. "Ama bazen öpünce de geçmez," dedi. Buz kestim. ... BU HİKAYEDEKİ OLAYLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR VE GERÇEK KİŞİ VE KURUMLARLA BİR İLGİSİ BULUNMAMAKTADIR! Yayınlanma Tarihi: 21 Mayıs 2017 Maça Kızı 8, üç kısımdan oluşan bir seridir; hepsi bu kitap altında toplanacaktır.
İntikamın renkleri por e-vampire
e-vampire
  • WpView
    LECTURAS 1,183
  • WpVote
    Votos 272
  • WpPart
    Partes 20
Biz 6 kişi. Biz 6 intikam. Biz 6 renk. Biz 6 kana susamış. Biz 6 damarlarında intikam kanı dolanan, intikam için yanıp tutuşan renk. Kendi adaletimizi yaratmak için geliyoruz. Biz intikamın en koyu renklerine bürünmüş hali. ♧ ♧ ♧ ♧ Onlar 6 kişi, gözlerinde intikam ateşinin yansıması. Onlar, adaletin 6 ismi. Onlar, intikamın 6 rengi. Onlar, intikam ve adaletin renklere ayrılmış hali. Kendi adaletlerini yaratacak ve ASLA durmayacaklar. ◇ İntikam renklere ayrıldı kana bulanıp kendini ortaya çıkardı ◇
SOKAK NÖBETÇİLERİ por asliaarslan
asliaarslan
  • WpView
    LECTURAS 58,343,449
  • WpVote
    Votos 2,252,133
  • WpPart
    Partes 63
16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."