Çilay yanlışlıkla (?) eklendiği bir grupta her şeyin güzel gittiğini düşünüyordu. Arkadaşlıkları vardı ve eğleniyorlardı. O olaya kadar. Çilay'ın geçmişi tekrar onun peşinden koşmaya başlayana kadardı mutlulukları. Çok kısa sürede çok büyük yerlere gelen Çilay, başarısının bedelini ödemişti. Fakat yeni bir bedeli daha ödemesi gerektiğini bilmiyordu. Geçmişteki yaralarına rağmen eğlenceli kişiliğe sahip olan Çilay, Varis'in varlığından habersizmiş gibi yaşıyordu. Oysa o da biliyordu Varis'i. Hatta en yakından o tanıyordu.

Falcıdan aldığı başka bir evrene ait olan kolye ile lanetlenen Hera'nın lanetten kurtulmaya çalışırken diğer evrenin kralı ile arasında geçen hikayesi...

Lina Kara, babasıyla ettiği kavga sonucu babasını kendi kafasına sıktığı bir kurşunla kaybeder. Bu kayıp kendisinden de birçok şey götürür. Borçlar ve vicdan azabı arasında sıkışırken zaman pek iyi davranmaz ona. On ay kadar sonra eski halinden eser yoktur artık. Hissizleşmiş ve yaşama olan hevesini kaybetmiştir. Kendisini bazı insanlar böyle yaşar diye teselli ederek annesi ve kız kardeşi için yaşamaya devam eder. Sıradan bir gün çalıştığı çiçekçiye gelen gizemli bir adamın ricası üzerine bir çiçek teslimatına çıkar. Ölüm anlamına gelen çiçekleri teslim ettiği adamın babasının otopsisini yapan adli tıp uzmanı olduğunu ertesi gün savcılıktan gelen bir telefonla babası hakkında sarsıcı gerçekle öğrenir. Adli Tıp Uzmanı Aral Çakırca'ya götürdüğü ölüm çiçeklerinin ikisi için olduğunu anlar. Babasının peşindeki birtakım organizasyon üyeleri, Lina'nın, Kadir Kara'ya gidecek olan anahtar olduğuna eminken Lina bunun ne demek olduğuna başta anlamasa da zamanla yaşananlar anlam kazanmaya başlar. Bilmediklerinin bildiklerinden fazla olduğunu Aral Çakırca ve Savcı Yiğit Atalay'la bu olayı çözmeye çalışırken keşfeder ve ailesinin kendisinden sakladığı sırlarla bir bir yüzleşmeye başlar. Saklanırım göz önünde. Gelir geçer önümden. Ben görünmez değilim. Hiçe sayar beni gözünde... Bu bir bilmece... Söyle bana Lily... cevap ne?

Barlas: Aldatan birinin bu tarz cümleler kurması ironik değil mi sence de? Barlas: Aldatan birinin eski sevgilisine şarkılar yazıp söylemesi yetmiyormuş gibi, Barlas: Bir de eski sevgilinin başka bir kadını aldattığını şarkı sözlerinde kullanman... Barlas: Ama şunu bil, Barlas: Her şey dışarıdan göründüğü gibi değil Ege. Barlas: Ben kimseyi aldatmadım. Karmen: Her şey dışarıdan göründüğü gibi değil Barlas. Karmen: Ben de seni aldatmadım. *** #aldatma 5, 3922' #eskisevgili 3, 51022' #sahne 1, 171022' #konser 1, 231222' #eskisevgili 1, 14123' #ege 1, 19223' #müzik 2, 14523' #şarkı 1, 4823' #müzik 1, 9923' #müzik 3, 31124'

"Dışarıda bekle, içeride bekle, öldükten sonra bekle, gelecekteki hayatında bekle. İstersen sonsuza kadar bekle ama ben sana gelmeyeceğim." dedim hızlıca. Sesimdeki, her şeyi sonlandırmak isteyen tonun farkına varmış olmasını umuyordum. Derin bir nefes aldı sakinleşmek ister gibi. Ama dudaklarını sıkıp yerinden kalktığında şaşırarak onu izledim. Sinirli bir şekilde bana yaklaşıp üzerime doğru eğildi. "İyi git! Git ve ne halt yemek istiyorsan ye! Düşeceğin yollardaki çakıl taşlarının kanatacağı yerlerine yeterli sayıda yara bandı bulamayınca tekrar buraya döneceksin. Çünkü sen de biliyorsun ki senin evin buradan ibaret. Gidecek bir yerin var belki ama gitmek isteyeceğin tek yer burası. Dönmek isteyeceğin tek yer burası. Ve döndüğünde ben de burada olacağım." Duraksayıp yutkundu. "Her zaman, senin için burada olacağım." - Tek Oda'da yalnızca iki insan. Tek Oda, iki kişi, tek hikâye. Onların tanışması bir mucize değildi ama aynı odaya düşmeleri imkânsızlığın ta kendisiydi. Ve onlar bunu aşmışlardı. Ama Tek Oda'ya girmek kadar oradan çıkmak da zordu. Bir şarkının ilk notaları, nakaratı ve sonu gibi ilerledi her şey. Önce yavaş yavaş, ama müzisyenin ilham aldığı olay ve duygularla. Sonra daha güçlendi şarkılarının ritmi. Şarkılarını bilmeyenlerin gürültü sanacakları kadar bağırıyordu kulaklarında. Onlar sadece birbirlerini duyuyorlardı. Ve en sonunda, daha birkaç saniye önce coşkulu müziği dinlerken müzik bir anda yavaşladı. Önce su damlalarına dönüştü. Sonra gözyaşlarına. Ve en sonunda hıçkırıklar sustu. Şarkı bitti. - ❝Ben özgürlüğümü önce yoklukta, sonra sonsuzlukta buldum.❞ - [Temelleri Kasım 2020'de atıldı.] 26'ya

Kalp göğüs ortasının biraz solunda. Sol diye biliniyor çünkü ucu sola dönük. Benim kalbim ortadaydı, onun kalbide ortadaydı. Kalplerimizi almak için centilmenlik yapıyor ve ilk benim almamı bekliyordu. Benim kalbim hangisiydi bilmiyordum. Sağda duran kalbi elime aldım. Sağ elimde eli vardı. * "Kaç dünyayı içime sığdırırım da göğsüm sana dar gelecek diye korkarım. Sana olan sevgim bir nesneye bürünse, tanrının başına kadar gider Çisem. Zaman ve mekan tanımadan, zamansız ve mekânsız bir yerde deler geçer kalbimi."

Gerilen çenesi ve hızlı hızlı aldığı nefeslerle tenimi keşfe çıkıp belime indiğinde kısa bir süre duraksadı "Beni uyuşturduğun halde sana her geçen gün biraz daha ihtiyaç duymam akıl kârı değil." Çekemediğim nefeslere bir de boğazımda takılıp kalan yumrular eklenmiş, az önce kurduğu cümleler beynimin içerisinde doğru teraziyi bulmak ister gibi etrafa saçıldığındaysa göğüs uçlarımda hissettiğim karıncalanma ile dudaklarımdan dökülen inlemeye lanet okudum. Alnından dökülen küçücük sıcak ter damlacıklarından bir tanesi yönünü çıplak göğsüme doğrultunca, dudağında kendine yer bulan gülümsemeyle beraber kısa bir nefes aldı ve dişleri arasından sızan hırıltılarlada birkaç küfür savurdu. Göğsüme damlayan mürekkebi dili ile yoka indirip derin bir nefes aldığında boğuk kelimeleri bir bir akıttı "Bir kez daha beni kendinle tehdit etmeye kalkarsan yaşayacaklarını hayal gücünün sınırlarına bırakıyorum. Daha öncede dediğim gibi izle ve gör" ARAL ERGE bu ismi hafızanıza iyi kazıyın çünkü çok duyacaksınız... (Nott= Fazlası ile +18 sahne bulunduruyor!) Instagram: aynur7_a

Beş farklı kişi...beş farklı hayat... Birbirinden farklı beş kişi. Onları bir araya getiren kimliği belirsiz bir ceset. Cansu, Arda, Arya , Barış ve Savaş... Başta basit bir katil arayışı onların sorunlu hayatlarına sızıyor. Geçmişleri gün yüzüne çıkarken onlar hayatta kalabilecek mi? Olaylar bir katilden fazlası mı? Asıl önemli olan şey bu hikayenin başrolü kim? Ceset mi? Katil mi? Yoksa bu beş kişiden biri mi? Kim bilir belki de başrol hiçbiridir... Hiçbir şey göründüğü gibi değil... Daha önce okuduğunuz tüm kitapları unutun. Bu kitap tüm teorilerinizi çürütecek.

"Masalda da gerçekte de kalbi olmayan bütün kızların adı Gökçen'dir..." . . . Kapak: @birkadehsevgi- 🦋🖤

"Cenneti bekleme, biz oradan kovulalı çok oldu." Parmağına bulaşan kanım ile kaşları çatılır iken huysuz bir sesle devam etti. "Cennetin kapısından utançla çevrilecek kadar günaha batmış bedenlerimiz, Cehennemi söndürecek kadar kana bulanmış parmak uçlarımız ile kabullen artık." Ela irisleri zehir yeşili gözlerime kenetlendiğinde savaşarak gözlerimi açtığım bu hayatta ilk defa direnmek yerine pes ettim. Tanrının huzurunda, meleklerin şahitliğinde, ölümün kıyısında kabullendim. "Bizim birbirimizden başka kimsemiz yok." Acı sesime seve seve eşlik etti. "Bizim birbirimizden başka sığınabileceğimiz kimsemiz yok, Yedi Şeytan." Cehennemin kül etmeye yetmediği ruhu, yıllar içinde acılarla yeniden doğmuş parmak uçlarına kadar hırstan yaratılmış bir kadın. Kirpiklerinin arasına hüznü, kaburgalarına aşkı sığdırabilecek miydi? ŞİDDET, UYUŞTURUCU, CİNSELLİK VE ARGO İÇERİR! Olayların gerçek kişi ve kuruluşlarla alakası yoktur. Herhangi bir çalıntı durumunda yasal işlem başlatılacaktır. İlk yazılma tarihi: 20 Mayıs 2019 Yayınlanma tarihi: 24 Mart 2021