Tek Bölümlük Hikayeler. 'İÇİNDEKİLER' bölümünden hikayelerin tanıtımlarına bakabilirsiniz. İyi okumalar. Hoşgeldiniz❤❤

Finalden sonra kaldırılacak...

Gecenin bir yarısı nereye olduğunu bilmeden saatlerce yürüdüm. Kalbim acıyordu. Beni bu saatte yürüten derdin ne olduğunu kime anlatacaktım? Yüzümde ki yaşları sildim. Sonra bir çıkmaz sokağa girip duvar dibine çöktüm. Neden ben, neden? Bu sorunun cevabı artık önemsizdi. Tıpkı yaşadıklarım gibi Pantolonumun cebinden telefonumu çıkarıp arayacağım kişinin ismini bulup hemen aradım. Bir kaç defa çaldıktan sonra o uykulu sesi duydum. "Mahur Üsteğmen!" "Ben karar verdim komutanım gideceğim " "Doğru bir karar verdin. O zaman İstanbul için tayin işlemlerini başlatırım " "İstanbul değil komutanım. Afganistan'a gitmek istiyorum" "Ne diyorsun Mahur, ne Afghanistan'ı?" "Görev yerim Afganistan olacak. Yoksa orda kalmaya devam ederim" Telefonun diğer ucunda bir süre ses gelmedi. "Emin misin?" "Eminim komutanım. Lütfen buralardan temelli gitmek istiyorum." "Peki üsteğmen halletmeye çalışırım. " " Sağolun komutanım " Kapanan telefonla birlikte gözlerim ellerime takıldı. Sağ elimin üstü hep yara olmuştu. İşte onun istediği gibi gidiyordum. Ben MAHUR AKINCI buralardan gidiyordum. Ve bana yapılan bu ihaneti asla unutmamak üzere her şeyi geride bırakıp gidiyordum. Kitap kapağı sevgili ablam @sehrialem tarafından yapıldı. Emeğine sağlık ablacım ❤❤ ...... Deli Timur kitabında ki Timur yüzbaşı ve Esma Teğmenin kızları Mahur'un hikayesi. Kitaplar birbiriyle bağlantılı değil. İstediğiniz kitaptan başlayarak okuyabilirsiniz

*TAMAMLANDI* *Her ne kadar bağımsız olsa da hikayeyi daha iyi anlamak için önce UZAYLI adlı hikayemi okuyun.* Halam, aynı zamanda bir nevi teyzem, ben ona kısaca Hatey derim, bana hep bir masal anlatırdı. Bir gün yıldız kayarken bir dilek dilemiş. Sonra da biri kapısına eniştemi bırakıp kaçmış. Küçükken derdim ki: "Ne saçma masal bu be!" Ama büyüdüğümde bunun bir masal olmadığını anladım. Ben ki Ela Tekin... Soyadıma bakmayın, hiç de tekin biri değilimdir. Hal böyleyken benden bir şey kaçar mı? Kaçmaz dediğinizi duyar gibiyim. Haklısınız, kaçmadı. Madem bu işler böyle yürüyor diyen ben bir gün bir dilek dilemez miyim? Diledim elbette. Aman babam duymasın da... Gerçi gerçekleşmedi. Son model bir araba dilemiştim, daha bir ehliyetim bile yokken de. Ne bileyim, benim de şansıma bir uzaylı çıkıvereceğini? Aslına bakarsanız, o mu benim şansıma çıktı, yoksa ben mi onun, henüz belli değil ama bana soracak olursanız da, ben onun şansına çıktım. Neticede ben ki yedi düvene nam salmış Elapatra hazretleri... O ise bilmem hangi garip gezegenin tırt kralı... Sadede gelirsek... Ben dünyalıydım. O ise artık Dünya'lı. Hep uzaylılar mı dünyayı ele geçirmeye çalışacak, şimdi dünyalıların sırası. Elapatra, tırt uzaylı krala karşı... Bahisleri yan masadaki, yarı uzaylı kuzenime yatırabilirsiniz?

Genç adam, kendisine mühürlediği kızın yanına doğru ilerledi. Kızın kendisine özel kokusu burnuna dolduğunda istemsizce gülümseme yayıldı dudaklarına. Yavaşça yatağına oturdu. Onu uyandırmak istemezdi.. Yüzüne gelen küçük bir saç tutamını parmaklarıyla geriye doğru attırdı. "Senden hiç pişman değilim." Diye mırıldandı genç adam. Ondan asla ayrı kalamazdı. Zaten böyle bir şey de istemiyordu. Ondan başkası ile olamazdı. "Ve asla da olmayacağım." Genç adam, karısına doğru yaklaştı. Onu mühürlediği için vampir kanununa göre karısı idi. Alnına doğru eğildi ve dudaklarını alnına bastırdı. Bu sırada da derin bir nefes aldı ve geriye doğru çekildi. "Eğer bir gün karşına çıkarsam..." Genç adam yavaşça yataktan kalktı ve pencereye doğru yürüdü. Pencerenin önüne geldiğinde hala aynı şekilde uyuyan, güzeline baktı. "Benden korkma olur mu?" Pencereden aşağıya atladı ve gözden kayboldu. ~AY TENLİ ADAMIN, ZÜMRÜT GÖZLÜ KADINI~ Kitabın şarkısı: Jaymes Young - Infınity -Kitap bittikten sonra düzenlenecektir. İlk bölümlere göre yargılamayın.- ! +18 sahneler vardır ! -Wattpatte VAMPİRİN GELİNİ ismiyle yayımlanan ilk kitaptır. -Tüm hakları bana aittir.- -Kitap hala devam ediyor.-

Hikaye, 1980'li yılların yaz sonuna doğru havaların serinlediği, yaprakların sarardığı ama sonbaharın henüz açık seçik bir şekilde kendini göstermediği bulanık bir zaman diliminde aittir. Bir genç kızın uzaktan uzağa gördüğü ve henüz tanımadığı bir adama hayranlık duyuşunu, ardından çevresinin onay verdiği ve hiç görmediği biriyle hayatının en önemli kararlarından birini verişini, bu kararın üzerine de omzuna yüklediği sorumlulukları nasıl yöneteceğini anlatır. Hava nadiren güneşli, toprak çoğunlukla verimli, Nare her zaman sessizdir. Buna tezat epeyce gürültülü bir adam hayatına girmek için yollar aramaktadır. Keyifli okumalar. ... Hikaye Karadenizde geçmektedir.

"Saçların uzunmuş.." dedi ama tereddütü epey açıktı adamın. Ama bugün denilenden sonra yanlış anladı kız, adamın bundan rahatsız olduğunu düşündü nedense, daha yeni görüyordu Giray saçının hepsini. Tam olarak olmasa da düğünleri bile olmuşken saçını açmaktan çekinmemesi gerektiğini düşünmüştü, helaldi artık sonuçta... Aynadan onunla göz göze gelince sordu aynı tereddütle, "Keseyim mi yani?" Giray kaşlarını çattı kızın tavrıyla, ilk tanıştıklarında her lafıyla bir kasırga koparacak kadar kesin olan Dilrûba artık her daim kırılgandı.. Artık evli olduklarında, kocası sıfatı taşıdığından mıydı bu tavrı? Bazen düşünüyordu, ona yardım edeyim derken bastırmış, ya da ezmiş miydi hiç? Boyun eğmeye mahkum mu hissettirmişti? Düşündüğüyle kendine olan öfkesini atamadan sordu kıza, "Niye kesecekmişsin?" "Dökülür belki. Aynı odada olacağız ya.." yutkundu, boğazını tazeledi ama sözlerini tazeleyemedi, ne diyecekti ki? Bilemedi Dilrûba.. "Dağılır her yere." Giray rahatsız olurdu belki kendisinden parçaları her yerde görürse.. Onun konuyu açmamasını uzun bir süre aynı odada kalacaklarına yormuştu çünkü.. Gözlerini kızdan ayırmadan yaklaştı Giray. Bakışları onun uzun saçlarını okşasa da eli çekindi, mahrum kaldı bu tatlı zevkten, "Dökülsün.." dedi yumuşakça, Ben toplarım senin ardından.' dedi içinden, 'Bir de saklarım, kimseler göremez, benim mahremim olur..' 'Senin gibi...' Saçlarını tutarak hafifçe tebessüm etti Dilrûba, "Salık gezmem o zaman, fazla dökülmez.." dedi ama saç değildi tam olarak kastettiği. Hayatında bana dair pek bir iz bırakmam, rahatsız, olmazsın diyordu.. Şu akşamdan itibaren herkes biliyordu evli olduklarını... O yüzden sanki iki gün önce değil de şimdi kıyılmış gibiydi nikâhları.. Öyle hissediyordu. "İstediğin gibi gez, nasıl rahat eder, nasıl istersen.."