Bir mafya lideri olan ben yakın arkadaşımın tuzağına düşerek kendi kafama sıkmıştım. Ve gözlerimi açtığımda yeni bir dünyadaydım . Tekrar tekrar okuduğum bir +18 romantik korku novelinin içinde olduğumu fark ettiğimde karar verdim . Ben öldürülmesi bekleyen bir yan karakter değil bu kitabın kötü yenilmez karakteri olup keyfime bakacaktım. Eski hayatımdaki gibi . ** BEĞENİLİRSE DİGER BÖLÜMLER YÜKLENECEK O YÜZDEN VOTE ATMAYI UNUTMAYIN **

Ya yan karakter baş karakterin yerini alsa? İşte benim amacım buydu.Kaderi ölümle yazılmış bu karakteri kurtarmamın tek bir yolu vardı o da kaderimi değiştirmek ve hikayenin başrolü olmak. *** O gün bu çizgi romana ışınlandığımda bir rüya gördüğümü sanmıştımFakat bu bir rüyadandan farklıydı .Kaderim bu hikayede kanla yazılmıştı.Bir çizgi romanda ölecek bir yan karakterdim .Kendi dünyama dönmek istiyorsam kaderimi değiştirmeli ve ölmemeliydim.Bir yan karakteri ölümden kurtarmalıydım. Distopya-#1

Bir kötü çocuk kitabının yan karakteri oldum! Masum başrolümüzü malum kötü çocuğun elinden kurtarmaya çalıştım ve kötü itibarımı düzeltmek için elimden geleni yaptım. Kararlıydım, babamın parasını yiyecek yeni bir sayfa açarak hiç tatmadığım zenginliği sonuna kadar yaşayacaktım! Ama planda bazı problemler çıktı.

( Kurt adam ve gerçek ailem kurgusu) Wattpad'da ilk... ~~~~ Daha 17 yaşında bir kız çocuğu annesinden yıllardır öldüğünü bildiği babasının yaşadığını öğreniyor... Buda yetmezmiş gibi annesi onu öz babasının kapısının önüne " sana artık bakamıyorum " diyerek terk edip giderse? Genç kız öylece önünde durduğu kapıya baka kalmıştı... Ama en garibi ise doğaüstü olaylara tanıklık etmesiyle başlayacaktı. Etrafta fütursuzca dolaşan kurtların varlığı ve onlara aldırmayan kasaba sakinleri.... Annelerine ihanet eden babalarının kızını kabul etmeyen abiler... Beynini ele geçiren bir sesin kendini belli etmesi ... Olağan dışı bir evren ve mistik insanlar... Averenya evreni kendinde kaç sırra gebe ola bilir ki? Hadi birlikte sihirli bir yolculuğa çıkalım!

Ata, yıllarını karanlık görevlerde geçirmiş tecrübeli bir askerdir. Soğuk, disiplinli, duygusuz... Ta ki bir gün doğumda başka bir bebekle karıştığını öğrenene kadar. Şimdi o, kendi geçmişini arayan bir yabancı. Yeni ailesi onu tanımıyor, kardeşleri önyargılı. Ama Ata, hiçbir görevde kaçmadığı gibi, bu gerçekle de yüzleşmekten kaçmayacak. Gerçek Ailem, kimlik, aidiyet ve içsel savaşlarla örülü bir yolculuk. Köklerine yabancı bir adamın, kendi gerçeğine yürüyüşü. _Bu hikayeyi sadece kendim okumak için yazmıştım bir anlık yayınladım_

hayata tekrar geldinizi düşünün ve eski hayatınızla tam zıt bir hayat , beyniniz 23 yaşında bir delikanlı ama bedeniniz daha yeni doğmuş bir bebek kitap erkek verziyon

|+18| Mutsuz, evde kapalı kalmış bir kız olarak büyüdüm. Tek istediğim şey, bu aileden kurtulmaktı. Sonra, doğum günümde dileğim kabul oldu ve kendimi aniden başka bir evrende buldum. Üstelik karşıma çıkan yabancı adamın kim olduğunu bile bilmiyordum. O benim diğer yarım değil, yaramdı. - "Bir varmış, bir yokmuş; Kurdun aklı hep kırmızı başlıklı kızda kalmış." - Kitaba bir şans verirseniz çok sevinirim, Finalden sonra kitap tamamen düzenlenecektir. Başlama tarihi: 07/08/2022

"Seni ne kadar uzun zamandır beklediğimizi biliyor musun? sen bizim eksik olan parçamızsın..."

Beklenmedik şekilde anne ve babasını kaybeden Miray, onların geride bıraktıkları küçük erkek kardeşine artık abla değil, anne olmak zorundaydı. Onlara sahip çıkacak kimsenin olmamasından dolayı anne ve babasının kafesini işletmeye başlayıp üniversiteyi bırakmak zorunda kalan genç kızın hayatı, 'eski bir tanıdığın' hayatına girmesiyle tekrardan değişir. ------------------------------- "Anne!" diye seslenen küçük çocukla tezgahın arkasında duran Miray ve sipariş vermek üzere olan Ali ona dönmüştü. "Bekle birtanem, bak müşteriyle ilgileniyorum," dedi Miray ise uyarır tonda arkasında kalan kapıdan kafeye dalan miniğe. "Sorun değil, benim zamanım bol." diyerek araya girdi Ali tebessümle küçük çocuğa dönerken. Miray çekingenlikle küçük çocuğa dönüp uzattığı oyuncağa baktı. "Ne oldu?" diye sorduğunda Miraç gülerek onun boyuyla eşitlenmek için tek dizini yere yaslayan genç kadına baktı. "Hiiiç!" diye heyecanla konuşup onun boynuna atladığında minik kahkahaları Miray ve Ali'yi de güldürüyordu. "Sarılmak istedim anne!" diye devam etti ve Miray'ın kolları arasından kaçıp tekrar içeriye gittiğinde Miray da derin bir tebessümle ardından bakarak doğruldu. "Oğlunuz mu?" diye sordu Ali, genç kızın parmağında yüzük görmediği için içten içe umutla sevinirken. "Sayılır, evet ama hayır. Karışık..." dedi Miray ne diyeceğini bilemeyerek. "Orta şekerli bir türk kahvesi eşliğinde anlatabilirsiniz, isterseniz tabii," dedi Ali büyük bir adım atarak. "Hava kapalı, kimse görünmüyor etrafta. Tabii değerli vaktinizi bana bahşetmek isterseniz..." Miray gözlerini kırpıştırarak karşısında 1990'lı yıllarda şiir kitaplarından fırlamış gibi duran adama baktı. "O-olabilir, tabii!" dedi kekelediği için aniden hafif yükselerek. Ali'nin tebessümüyle kendisi de minik bir tebessümle kahveleri hazırlamaya koyuldu.

Kapı çaldığında sofraya son tabakları yerleştirmekle meşguldum. Gülsüm teyze eli hamurlu olduğu için kapıyı açmamı istediğinde kapıya ilerledim. Kapıyı açtığında uzun boylu sayılabilecek, üstünde jandarma forması olan, dik duruşlu ve oldukça sert mizaçlı bir adam karşıladı beni. Kim olduğuna dair en ufak bir fikrim yoktu. Sert bakışları bir an gözlerime değsede hemen çevirdi bakışlarını önüne. "Buyrun?" dedim çekingen bir sesle. Bakışları yerdeyken, "Sen kimsin?" diye sorduğunda, yanıtladım. "Feyza ben. Yeni kiracı." "İyi, hayırlı olsun," dedi tekdüze bir sesle. "Sağolunda, siz kimsiniz?" diye sormayı akıl ettim sonunda. "Bende Eyüp, ev sahibi. Şu an sizin durduğunuz dairede yaşıyorum." Harika, adamı kendi evine almak yerine hesap mı soruyordum cidden!