Tam kapıdan çıkacaktım ki birine çarpmıştım. Yerden gelen kırılma sesiyle bakışlarım yere yöneldi. Çocukluk oyuncağım olan atlı karınca kutumun yerde binbir parçaya ayrıldığını gördüğümde bütün vücudumda hem hüzün hemde elektrik dalgası geçti. Yere eğilip parçaları toplamaya başladım az önceki çarptığım çocuk yanıma çömelip parçaları toplamaya başladığında eline aldığı bir parçayı elinden çektim. Kafasını kaldırıp bana baktığında ben ayağa kalkmıştım bile. " Bırak." Ağır ağır ayağa kalkıp boyunun boyumu geçmesini göz önünde bulundurmadan karşımda dikildi. " Sadece yardım etmek istemiştim." Sadece yardım mı? Bunun sadece olan bir tarafı var mıydı? Oyuncağım kırılıyordu ve onun yaptığı sadece yardımdı. Sadece. " Allah razı olsun çok yardımcı oldun." Dediğimde sırıtır gibi oldu. Kafasını sağa sola sallayarak parmağıyla beni gösterdi. " Bana çarpan sendin." Gözlerim bu cevapla kısılırken inatla bir cevap bulmaya yeltendim. Ama bulamamıştım. Burada haklı olabilir miydi? O kadar hızlı gelmeseydim ona çarpmazdım ve böylelikle kutu da kırılmazdı. " Oyuncak kutumun sende ne işi var?" Bir yerden onu suçlu yapmak istiyordum. Çünkü yüzünde sakladığı sırıtma benim haksızlığım ile ortaya çıkarsa delirebilirdim. " Çocuk yardım etmek istedi bende kutuyu verdim. Nereden bilecektik kırılacağını." Annem karşımdaki çocuktan daha önce savunmaya geçtiğinde daha çok bozulmuştum. " Peki." Sadece bu çıkmıştı ağzımdan. Annem koltuğu taşıyan adamlara talimat verirken az önceki çocuk ise sırıtmaya başlamıştı. Ona sinirle bakıp yanından yürüdüm hızlıca.

⚠️DİKKAT KARŞINIZA KLASİK ÇIKABİLİR⚠️ ! AZICIK KÜFÜR, ŞİDDET, ARGO İÇERİR ! (İlk kitabım) TEKİN & DEM "Bu susturma yöntemi çok hoşuma gitti. Artık bu yöntemi kullanacağım!" dedi. "Başka birinin üzerinde kullanmada" dedim homurdanarak. Tekin'in sırıtışı dahada genişledi ve "Ne o kıskanıyor muyuz?" "Yok canım ne kıskanacağım! Şaka olsun diye tehd..." Tekin'in beni tekrar öpmesi ile gözlerimi kırpıştırarak ona baktım. "Bak ne güzel işe yarıyor işte!"

Çok farklı bir hikaye sunmayacağım size..belki bu kurguyu defalarca görmüşsünüzdür wattpadde..ben sadece daha farklı yazmaya çalışacağım bu kurguyu..daha gerçekçi..daha hissederek ve daha hissettirerek..daha hayatın içine dokunarak..ve beklenmeyen etkileyici bir son ile.. En büyük zevklerinden biri yazmak ve en büyük hayali yazdıklarının okunulması sevilmesi olan bir çocuğa destek olmaya Ne dersin? _/_/_/_/_/_/_/_/_/_/_/_/_/_/_/ Kısık bir sesle konuştu "Yarana bakacağım" Gözlerimdeki öfke yerini hızlıca soru işaretlerine bıraktı... "Anlamadım?" Kısık sesni yükseltmeden cevap verdi "Açtığım yaraya bakacağım" Yüzüme acılı bir gülümseme oturdu... "Hangisine?" -/-/-/-/-/-/-/-/-/-/-/-/-/ Ozan vuslatın dik başlılığında korkusuzluğunda ve merhametinde bulmuştu yıllardır adam öldürürken bulduğu zevkten çok daha fazlasını... Ve vuslat vurup kırmaktan başka bir şey bilmeyen bu adama acımaktan kendini alamadığı gibi bu çöl adama karşı içinde büyüyen yeşil fidanları da engellemiyordu... -/-/-/-/-/-/ Arkadaşlar bu kitap hakkında bu kadar önizlemenin yeterli olduğunu düşünüyorum.öncelikle yazım şeklimin kötü olmadığını düşünmekle beraber hatalarım olacağını söyleyeceğim.evet mutlaka hatalar olacak fakat ilerledikçe düzeleceğine garanti verebilirim. Bir şeyler yazmak benim kendimi bildim bileli hayalim olmuştur.bu hikayeyi de Ergence bir heves ile değil bir şeyler yazma çoşkumu güzel ifade edebileceğim bir yer olduğu için yazmak istedim.ve en samimi duygularımla söylüyorum ki;ben bu işten zevke alıyorum...kurgulamaktan yazmaktan ve bu satırların içine duygularımı katmaktan zevk alıyorum... hoşçakalın,selametle kalın...

Istanbulda buyumus iki tane genc, basarili ve guzel kiz. Kardeslerdi ustelikte ikiz bu yuzden bir-birilerine baglilar. duzgun ve sakin hayatlari vardi, fakat bir gun evlatlik olduklarini oyrendiler, ailelerini bulmustular ama aileleri mardinde en buyuk asiretlerden birisiydi, hamdan asireti. Bu iki genc kizi mardinde neler bekliyor?

Bordo Bereli cesur bir askerin ve başarılı bir doktorun hikâyesi... ''Halide sana deli gibi aşık!'' En yakın arkadaşım, sevdiğim adama sırrımızı söylerken, duvarın dibinde gizlice onları izliyordum. Tüm bedenim heyecan ve korkuyla titriyordu, Ali Deniz'in insanın içini üşüten sesini duyduğumda kalbim buz tutmuştu. "Şimdi git o arkadaşına söyle! Bin tane kalbim olsa birini bile ona vermem!"

Bir insan en sevdiği için kendinden feragat edebilir mi? Sırf onların canı kurtulsun diye tüm hayatından vazgeçebilir mi? İki sevdalı yürek yanmasın diye kendini feda eden iki kişi.

Her ikisi de çok uzun zamandır ölüydü. Bedenlerindeki kusursuzluğun aksine her ikisi de ruhlarının çürüdüğünü biliyordu. Ruhlarından yükselen bu kokuyu saklayabilmek için pahalı parfümleri; bedenleri için yüksek tavanlı mezarları ve kaliteli kumaşlardan dikilme kefenleri vardı. Bakmak ile görmek arasındaki farkı bilmeyen herkes bunun bir Cennet olduğunu ileri sürebilirdi. Kadının saçma, adamın ise komik bulduğu bir şeydi. Ama hayır Cehennem demekte yanlış olurdu. Çok fazla kor ateş, çok fazla yangın ve nihayetinde çok fazla kül olabilirdi ama ikisi de çok uzun süre önce bırakmıştı yanmayı. Koca bir boşluk vardı şimdi. Ses, ışık ve sabah yoktu. Zevk, heyecan ve gece yoktu. Acı bile yoktu. Bu düpedüz bir Araf'tı

Yetişkin içerikli sahneler bulunmaktadır. "Senin seviyorum deyişlerin," dediğimde Mirza'nın kalbimin içine soktuğu bıçak daha çok batmaya başladı. "Senin kurban oluşların..." Bıçak bir kez daha çevrildi. Gözlerimden akan yaşlar yanaklarımda durdu. "Senin uğruma ölüşlerin..." Ona baktım. Gözlerinin içine baktım. "Senin sevdan yalan olabilir." Bıçak durdu. Kalbim durdu. "Ama benim sevdam gerçekti." * 16.01.2021

Aşık edeceksen öyle bir et ki, Ben bile inanayım. Ağlatacaksan öyle bir ağlat ki, Hiç bir şeye karşı mutlu olmayayım. Gideceksen öyle bir git ki, Her şeye rağmen seni kalbimde taşıyayım. Seveceksen öyle bir sev ki, Unutsanda, Ağlatsanda, Aşık etsen de seni asla unutmayayım. .......... GÖZLERİM YİTİRMİŞLİĞİN BAŞKENTİNİ TAŞIYOR...

Kadın kusursuz Güzeldi gözleri kördü.. Adam kusursuz Yakışıklıydı Kalbi sakattı.. Hangisi daha acıydı? Hangisinin durumu düzelemezdi? Hangisi için çıkış yolu yoktu? Gözleri kör olan Devrim mi? Yoksa Kalbi sakat olan Devran mı? İsimleri bile birbirleri için koyulmuştu sanki! Kader onlara gülecekti acıyla yaşanacaktı her şey! Devrim yıllarca karanlıkta yaşamıştı zaten bir'de kalbi sakat Devran'a gelin gelmek mi? İşte bu kadına eziyet değil miydi? Zulüm değil miydi?.. Kalbi sakat olan Devran, kalbi kör olan Devran o her şeyi görecek ve yanacaktı, belki'de kadın kör olduğu için Şükür edecekti! Celladını kim her gün görmek ister ki?.. Kör olmak suçmuydu? Hayır değildi! Asıl kalbi sakat olmak suçtu! Devrim ve Devran muhteşem zorlu bir aşk hikayesi, kör gözler sakat kalpler bize ne dersler verecek!! İyi okumalar 💞