Eylül, çocukluktan beri anlaşamadığı ve sorunlar yaşadığı Yavuz ile yıllar ne kadar geçerse geçsin hâlâ anlaşamaz. Sürekli başını belaya sokarak nezarethaneye giren Eylül'ü her seferinde polis olan çocukluk arkadaşı Yavuz kurtarır. Eylül; Senin benimle derdin ne? Eylül; Polis olmana mı güveniyorsun sen be?! Eylül; Beni sinir etme Yavuz Yavuz; Birincisi her adım attığın yerde değilim sen polislerin olduğu yerlerde çok sorun çıkarıyorsun Yavuz; İkincisi mesleğimin arkasına sığınacak biri değilim Eylül Yavuz; Başını beladan kurtarabildiğimiz mi var kızım? *** 01.05.2025 #1 polis 06.05.2025

"Karakter ölür ise hikaye biter derler. Peki hikayenin bitmesi için karakterin ruhunun ölmesi yeterli miydi?" •Aden Mineyla Aktan *küfür ve argo bulundurur. Başlangıç 29.09.21

Ulaş Ulucan ile aramızda yaşanmış birçok şey var. Örneğin onun beni zatürre etmişliği var. Benim onu hareket eden tekneden aşağıya itmişliğim var. Onun defalarca oturmak üzere olduğum sandalyeyi çekmişliği, beni defalarca yere düşürmüşlüğü var. Ancak tüm bunlara rağmen, aramızda yaşanmış bunca şeye rağmen Ulaş'ın gözlerine baktığımda yaşanmamışlık görüyorum. Yaşanmamış ve 12 yıl boyunca içime kök salmış bir aşk.

Melodi 3 abisi ve ikiziyle birlikte yaşıyordu Çok ünlü bir moda tasarımcısı olan Lodos Marsis'in en küçük kardeşiydi Eğlenceli ve biraz çekingendi Hayatına giren bilinmeyen numara hayatında ne gibi değişikliklere sebep olabilirdiki? Abilerinin küçük prensesi olarak yetişmişti ama elbet bir gün gerçekleri öğrenecekti... Wattpad platformunda "MARSİSLER" adıyla yazılan ilk ve tek kitaptır Başlangıç: 18 Kasım 2021 ✨ Bitiş: Kitabımda reklam yapmak yasaktır. Tüm hakları bana aittir çalınması veya kopyalanması söz konusu olamaz. Kitap kapağının tasarımı bana aittir. Kitabımı sevmeyebilirsiniz ama saygı duymak zorundasınız.

"Yaklaşma bana! İstemiyorum Araf. Dokunma. lütfen, dokunma. " İki adım geriye gitmesiyle rahatladım ama gözyaşlarıma engel olamıyordum. Bana bir adım yaklaşıp "Tamam güzelim sakin ol bak uzaktayım, dokunmuyorum yeterki ağlama, yalvarırım. " [ASKIYA ALINDI] Görüp görebileceğiniz tüm kurguları unutun. Burası sizi evinizde hissettirecek.

Eğer dünyamı tanımlamam gerekseydi onu birkaç eşsiz parçaya bölerdim. Her birine ayrı sanrılar ve sancılar ekleyerek yok etmek istediğimi anlatırdım. İnsanları, büyücüleri, kadimleri ve asilleri bir kenara ayırır; büyülü yaratıkların tamamına aslında çektirmek istediğimden çok daha büyük bir azap çektirirdim. İşlerin karışık olduğunu söylemeliyim. Bir kurt bana bağlanırken ben babam yetmez gibi aşık olmaktan da kaçıyordum. Saraydan gelen görevlerle birlikte biricik veliahdımızla uğraşırken bir de sürünün dertleri beni buluyordu. Ancak bu talihsiz kurtların çok da şanssız olmadıkları belliydi: Çünkü fark ettiyseniz nefret ettiğim tüm ırkları sıralarken kurtadamları katmamıştım. Aslında... Onlarla ilk kez tanışıyordum. Şimdi başa alıyorum. Eğer Akalipto'da benim gibi kaçak bir asilseniz, olmayın.

Soğuktan donmuş ellerini cebinden çıkardı. Sadece bir kez kapıya vurması ile kapının açılması bir olmuştu. Hazırlıksızca karşısında duran adama baktı. Uzun saçları, kafasına taktığı berenin altına gizlenmişti. Sakalları her zamankinden daha da karışık ve uzun gözüküyordu. Kenarları kırışmış, çizgiler ile dolu gözleri dolu doluydu. Yaşlı yüzünde hüznün fırça darbeleri vardı. Sessizce, ağ tutmaktan halat bağlayıp çekmekten nasır tutmuş ellerini kapıdan çekerek geriye doğru adımladı ve içeriye girmesine izin verdi. Bu daveti bekletmeyip kar tutmuş botlarını önemsemeden, üşüyen ve gerilen bedenini sıcacık hava ile buluşturdu. İçeride yalnızca bir kanepe, üzerinde çaydanlık bulunan ve çıtırtılı sesleri ile insana huzur veren eski bir soba vardı. Başka bir zaman olsaydı, sobanın o sıcak ve dosthane kucağına kıvırılır keyfini çıkarırdı. Ancak bu şimdi imkansızdı. Kanepenin hemen çaprazında duran masanın üzerinde camdan yapılmış bir sürahi ve bardak duruyordu. Sonra onu gördü, battaniyesinin içinde tıpkı bir melek gibi uyuyordu. Dudakları pespembe bir düğmeyi andırıyordu. Küçücük diye düşündü, ne kadar da masum. Teni bembeyaz, kirpikleri uzundu. Kaşları neredeyse yok gibiydi. Gülümsedi bir an onun güzelliğine. "Herhangi bir değişiklik yok değil mi kararında?" Yaşlı adamın sesi ile ona doğru döndü. Yüzünde gördüğü endişeyi anlayışla karşıladı. Çünkü onunda içinde endişe fırtınası kopuyordu. "Hayır, Ali Osman Bey. Ben size bir söz verdim, bir anlaşma yaptık. Şimdi geri dönemem." Ali Osman, rahatladığını belli edercesine bir nefes verdi dudaklarından. "Senin bana ihtiyacın var, benim ona. Onunsa sana. Bunu sakın unutma." ©Tüm hakları saklıdır.| ©All Rights Reserved. -Yalnızca bu sitede yayınlanmaktadır. Başka hiçbir yerde iznim dahilinde yayınlanmamaktadır. Eğer kopyasına rastla

Fizik mühendisliği öğrencisi Nehra, öğretmeninin öldürüldüğünü düşünürken aldığı tehditlerle kendini jandarmada bulur. Ortada teröristlerin elinde olduğu bilinen bir nükleer silahın formülleri vardır. Bu formülleri çözerek silahı imha etmeye çalışırken özel harekat askerleriyle birlikte hareket etmesi gerekir. Çift Dikiş Timi ve Nehra, birbirlerine söyledikleri yalanlarla ortalığı iyice karıştırırken aslında büyük planın içindeki yerlerinden bihaberdir. Çünkü Nehra yıllardır beynini en iyi şekilde kullanmak üzere eğitilmiştir ve askerler onun bir hain olduğundan "neredeyse" emindir. Seyhan ise hem timi hem Nehra'yı kontrol etmeye çalışırken ailesinin içinde bulunduğu durumlar yüzünden kendini ve mesleğini kaybetmek üzeredir. . DİKKAT: YETİŞKİN İÇERİKLİ SAHNELER BULUNACAKTIR.

"Aybars..." dedim dudaklarımızı birbirinden ayırdığımızda. "Yanlış yapıyoruz" Tekrar dudaklarımızı buluşturdu ve birkaç saniye boyunca öpmeye devam etti. "Biliyorum" dedi yine dudaklarımızı birbirinden ayırdığında. Dudakları bu sefer boynumda dolaşmaya başlamıştı. Bazen öpüyor, bazen de dil darbeleri atarak emiyordu. Kadınlığımdaki sıcaklığı hissederken gözlerim kapanıyor ve sesli bir şekilde nefes alıp veriyordum. "Yapmamamız... lazım..." dedim dudakları hala boynumda dolaşırken. "Kendime... engel olamıyorum" Tişörtümün eteklerinden tuttu ve hızlıca başımdan geçirerek çıkardı. Karşısında sadece kırmızı dantelli sütyenim ve dizlerimin bir karış üstünde olan eteğimle duruyordum. Gözleriyle bedenimi baştan aşağı inceledikten sonra kafasını hafifçe iki yana sallayıp fısıldar gibi konuştu. "Bunu gördükten sonra... durabilmem imkansız..." Tekrar dudaklarımızı buluşturduğunda bacaklarımdan tutup kaldırdı ve bacaklarımı beline sarmamı sağladı. Kadınlığımın üstünde hissettiğim sertlikle ağzımdan çıkan ufak inlemeye engel olamamıştım. •Başlama tarihi • 01.08.2021• •#1-Texting • (09.08.2021)• •#1-Şiir • (10.08.2021)• •#4-Genelkurgu • (03.09.2021)• •#3-Gençkurgu • (29.11.2021)•

0543*******: Ulan bir Fenerbahçe birde sen ömrümü yediniz 0543*******: Ama ikinizden de kopamıyorum işte Başlangıç / 16.12.2021 Bitiş / 27.09.2022