Fotoğrafçı bir kız, fotoğraf çekilmekten nefret eden bir çocuk... Babasıyla kavga eden defne. Evden uzaklaşıp kumsalın kenarında alıyor soluğu. Karşısındaki bir grup gencin eğlendiğini görünce kamerasını çıkartıp fotoğraf çekmeye başlıyor. Kamerasını yerine geri bıraktığında, bir kaç dakika sonra omzunda bir el beliriyor... "izinsiz fotoğraf ha?" 🖤 Acıyı hissetmeyen kız, yaralarını saran çocuk... Yollar aşıldı, gözler açıldı. Bir elmanın iki yarısı yıllar sonra tekrar karşılaştı. Kehanetmişcesine bir çekim, olağandışı o gecede başladı. Mutlu yıllar, mutlu yıllar bana... Bize... (Bölümleri okudukça, her cümle sizin için bir öncekinden daha anlamlı gelecek.) 🖤 Huzur kokan adam, huzuru bilmeyen kadın... Gülümsemem çoğalırken, en iyi doğum günü hediyemi aldığımı düşündüm. Zifiri karanlıkta önümü göremezken bir ayak sesi duyuldu keskin seslikte. Ve o sırada, belime bir el dolandı. Ben ne olduğunu anlamazken, elimdeki sigara yere düşmüştü. Zifiri karanlıkta sadece bir süliet olarak görüyordum karşımdaki adamı. İki elinide belime yerleştirdi. Dans etme pozisyonunda dururken, bana yaklaştığını nefesinin yüzüme çarpmasıyla anladım. "Bu dansı bana lütfeder misin?" dedi fısıldayarak. Bakışlarım kim olduğunu anlamak istese de nafileydi... Burası çok karanlıktı. Seçmeye çalışıyordum ve hatta bunun için olağanüstü bir çaba gösteriyordum fakat, uzun boyu bunu daha da zorlaştırıyordu. Ben o'nu göremezken, o beni burada nasıl görmüştü de yanıma gelmişti ki? En önemli soru bu kimdi ve neden benimle dans etmek istiyordu?

Kendisine güçlü bir varis yapabilmek için eş bulmaya çalışan bir Alfa ! Yaşayacağı şeylerden habersiz sinir problemi olan bir genç kız.. Eflan her şeyden habersiz sevdiği adamla hayallerinin peşinde giderken yaşadığı ihanet onun hayatını alt üst etmeye yetmişti. Asla aklına gelmeyecek bir hayatın ortasına ilerlerken yaşadığı tek ihanet bu mu olacaktı ? Sevgilisi tarafından ihaneti bir kez tatmışken daha ilerisi de mümkün olabilir miydi? Yeni tanıştığı Azat Ateş yüreğini hafifletirken daha kötüsünü onunda yapması mümkün müydü? Hemde bir Alfayken. KENDİSİYLE ÇELİŞEN ÖFKELİ BİR GENÇ KIZ. ÖFKESİ İHANETİ UNUTTURABİLECEK Mİ YOKSA BEDELLERİNİ ÖDEMEK ZORUNDA MI KALACAK ? Bu isimde yazılmış ilk kitaptır.Tüm hakları bana aittir . Çalıntı veya alıntı olduğu anda yasal işlem başlatılacaktır.

Saatlerinizi geriye alın ve bildiklerinizi unutun. Tüm fantastik güçleri yeryüzünden silin, hafızalarınızı kötü deneyimlerden arındırın. Teknolojiyi ve zekayı umursamayın, bu defa yalnızca hafızalar konuşacak. Neden mi? Çünkü... Tılsım kırıldı. Artık kimse ve hiçbir şey eskisi gibi değil. (Aurora'nın 2. Kitabıdır.)

Bu kitap, Aurora Serisi'nin ek kitabıdır. Kendi kafasındaki tasvirlerdense mevcut karakterler üzerinden hayal ederek hikayeyi okumak isteyenlerin bakması için eklenmiştir. Kurguyla bir bağlantısı veya okunmasını gerektiren bir getirisi yoktur.

"Eksiklerimiz kusurlarımız değildir." Ailem beni hep bunu söyleyerek büyütmüştü. Eksikleri olan insanları dışlamamayı, onları sevmeyi öğretmişlerdi. Ama neden bahsettikleri şey kendi başlarına gelince bana sahip çıkmamışlardı, yük olarak görmüşlerdi. Benim güzel bir hayatım vardı. Sevecen bir ailem vardı. Beni çok seven bir nişanlım. Gerçekleştireceğim hayallerim... Sonra bir gün bir kaza geçirdim. İlk başta seslerim, sonra nişanlım, sonra ailem sırayla terk etti. En sonunda kazaya sebep olan kişi ile kaldım. Sonra kalbim "Artık konuşma sırası bende" dediğinde bende sesizce onu dinlemeye başladım.