Çekirdek ile kolanın tadı, 1.55'lerin yeri ayrı. *** Başlangıç tarihi: 26.03.2019

↬Çatlak bir kız, hiçbir şeyden haberi olmayan bir çocuğu kendine shiplerse ne olur?↫ T A M A M L A N D I 05.09.2019 |Perşembe. Mizah➳4 |26.04.2020 Çevrimiçi➳1 |25.04.2020 Çevrimdışı➳1 |25.04.2020 Kısa hikaye➳1 |18.04.2020 Genç kurgu➳2 |20.04.2020 Bilinmeyennumara➳1|20.05.2020 Text➳1|20.05.2020

054* *** ** **= Yine mi görüntülü konuşmadasın? Didem= Pardon siz kimsiniz? 054* *** ** **= Bilgisayarına dikkat et... The latest computer bender... 💻 Reklam ve spoi yorumları siliniyor Not: Yazım hatalarından dolayı linçlemeyin. Emin olun ben de çok istiyorum kitabı düzenlemek fakat zamanım yok denecek kadar az. Bu yüzden elimden geldiğince çabuk yapmaya çalışacağım fakat düzenlenen kadar sizden tek istediğim linçlememeniz. Ben de rahatsız oluyorum en az sizin kadar. Elimden geldiğince hızlı bir şekilde başlayıp bitireceğim. Anlayışla karşılayacağınızı umuyorum. <33 Başlangıç: 15/04/2021 Bitiş: 06/08/2021 30/04/2021 #1-bilinmeyenkişi 06/05/2021 #1-numara 09/05/2021 #2-gizem 12/05/2021 #3-kısahikaye 13/05/2021 #3-komedi 17/05/2021 #1-kurgu 26/05/2021 #2-aksiyon 27/05/2021 #1-hacker 03/06/2021 #8-gençkızedebiyatı 12/06/2021 #1-bilgisayar 12/07/2021 #1-mesaj 25/08/2021 #3-gençlik 01/09/2021 #1-gerilim 16/09/2021 #1-korsan 13/01/2022 #1-gençlik 27/05/2022 #1-bilinmeyennumara Wattpad de yayımlanan ilk 'BİLGİSAYAR KORSANIM' adlı hikayedir.

anonimhanım: Yeniden basketbol oynar mıyız? 02.04- #1 gençkızedebiyatı 09.04- #1 yarıtexting 27.04- #1 bilinmeyennumara 08.05-#1 mizah 11.05-#1 romantizm

|Tamamlandı| 0541***: Aaaa dur hiç giriş yapmamış gibi başa sarıyorum olayı 0541***: Sen ve ben bi' film ve kitap 0541***: Neden hep mutsuz ve bitap? 0541***: Sen ve ben rakıyla mehtap 0541***: Olabilirdik, olabilirdik, olamadık 0541***: Zor ama belki de olabiliriz :) *Pera - Seni seviyorum* Bir süre sonra texting olmaktan çıkmıştır! Başlangıç: 24/05/2020 ♡ Bitiş: 20/11/2020 ♡ ~17/08/20~Genelkurgu #2 ~25/08/20~Gençkurgu #2 ~25/08/20~Mizah #1 ~20/09/20~Lise #1 ~03/11/20~Genelkurgu #1 ~23/12/20~Gençkızedebiyatı #2 ~29/12/20~Kısahikaye #2 ~02/05/21~Kısahikaye #1

Sevgi acıtır, öp yaralarımdan belki sana da bulaşır.

Safir Mila Safkan, şu an olduğu yaşından çok daha ufakken, hayatının taşlarını yerinden oynatan bir olay yaşar ve kendini ansızın, yetimhanenin soğuk duvarları arasında kimsesiz bulur. Sahip olduğu şeyler, her ne yaşarsa yaşasın iyi kalan kalbi ve tutkuyla bağlı olduğu dansıdır. Kalbi yalnızca bir tek şey için, bale için çarpar. Ta ki ikincisini bulana kadar. Hazer Han'ı. Dans seçmelerine gittiğinde, kendisini seçen bu adamın gözetimi altında dans etmeye, müzikali kazanma hedefiyle bir kelebek gibi kanat çırpmaya başlar. Fakat, sahip olmayı istediği tüm bu başarıların yanında, ona başka bir hediye kılınmıştı. Aşk. Kendi kalbi kadar hassas, nazik bir kalp, Mila'ya yaklaştığında, bu zamana kadar koruduğu tüm savunmaları yavaşça yerle bir olur ve aşk, arzuyla, bedeninde dans eder. •yetişkin içerikli sahneler mevcuttur•

Ruhe kasabasında yaşayan bir grup arkadaş, kasabalarına gelen keşifçinin, kasabadaki mağaradan ne istediğini anlamaya çalışırlar. En yakın hedefleri, o mağaranın haritasına ulaşmak ve mağaraya, keşifçiden önce girmekti ama... hiçbir şey planladıkları gibi gitmemişti. O geceden sonra Ruhe'de çok şey değişmişti. Hassas adalet terazisinin bir tarafına aşk, bir tarafına vicdan oturmuştu. ❝Beni kaça bölersen böl, kaçla çarparsan çarp. İstediğini ekleyip istediğini çıkart... Sonuç hep Ahu yapar. ❞ •cinsellik, argo, yamyamlık, korku gibi yetişkin içerikler mevcuttur•

"Verdiğim acıyı silebilmek için her bir saç telini öpmek istiyorum," dedi. Önce nefes almayı bıraktım. "Ama bazen öpünce de geçmez," dedi. Buz kestim. ... BU HİKAYEDEKİ OLAYLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR VE GERÇEK KİŞİ VE KURUMLARLA BİR İLGİSİ BULUNMAMAKTADIR! Yayınlanma Tarihi: 21 Mayıs 2017 Maça Kızı 8, üç kısımdan oluşan bir seridir; hepsi bu kitap altında toplanacaktır.

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."