"Her istediğini elde edemezsin Çınay! Baban bu zamana kadar her istediğini yaptı fakat evlenmek istemekte ne demek ?" "Anne,annecim bak cidden o çocuğu istiyorum benim olmalı anlıyormusun ? Ama zorla lütfen anne ! Zoraki evlilik denilemez bunun adına aslında.Gelin kendi kendine gelin güvey olmuşş, Damadın hiç bir şeyden haberi yok. Lakin bu inatçı kız her istediğini alır. Çocuğa yaklaşır. Şuan sadece arzulamak ama ilerde aşık olurlar mı ben bilmem. Gerisi sizin hayal gücünüze kalmış. Biraz romantik, biraz komedi, biraz sex, biraz da ormantik bir hikaye. (+18 yerleri vardır rahatsız olan okumasın)

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."