Yıllarca sevdası kalbimde olan adam ile evleniyordum benim ona olan aşkım onu bana olan nefreti ile olan evlilik. "Bu evlilik öyle böyle olacak ister kabul edin ister etmeyin" babasının keskin sözleri karşımda duran adamı daha da sinirlendirmişti istemiyordu benimle olmayı istemiyordu benim olmayı ben ise sadece izliyordum olaylar karşısında sessiz kalıyordum. Karşımda durup konuşmasını bekliyordum o ise öfkesinin dinmesini sinirle ellerini saçlarından geçirdiğinde tam önümde duruyordu. "Babam bu evliliği bir şekilde yaptıracak mutlu olacağımızı düşünüyor aklı sıra" deyip sinirli bir şekilde kahkaha atmıştı. Gözümden yavaş bir şekilde inen gözyaşımı görmemesi için kafamı iyice eğmiştim. "Ama yemin ederim bu evlilik mutlu bir evlilik olmayacak şimdiden sana yaşatacaklarım için üzgünüm Efnan ama bu sefer babama yenilmeyeceğim" Dediği gibi olmuştu bana yaşatacağı en kötü şeyi yaşatmıştı. Kalbini açmamıştı ve her geçen gün beni daha da öldürmüştü.

Bir ameliyat sonucu son beş yılıyla beraber karısını ve değişen hayatını tamamen unutan bir Tarık.. Hafızası gidince bambaşka bir adama dönüşen kocası, çocuklarını bu süreçten zarar görmeden kurtarma kaygısı ve kocasına duyduğu büyük aşk arasında bocalayan bir Esma. Bir yabancıyla herşey yolundaymış gibi devam edilebilir mi? Asla ait olmadığını düşündüğün bir hayata uyum sağlanabilir mi? (Kitabın bütününü okumak için linke tıklayınız) *** - Saçların ne renk ? - Sen ne renk olsun isterdin? - Ben ne isteyeceğim, merak ettim sadece. Sıkı sıkı sarmışsın çok önemliymiş gibi. Tek teli gözükmüyor. Kel falan olabilir misin?