Wattys 2023 Kazananı - En iyi Karakterler Ödülü İşaret parmaklarımız havaya kalktığında birbirimizi işaret ettik. "Sen!" dedik aynı anda. "Sen menžel'sin!" Odanın içinde bir perdenin açılma sesi duyuldu. Bu, yeni başlayan oyunumuzun ilk perdesinin sesiydi. Senaryolar yazıldı, oyuncular seçildi, ruhlar beden bulmak için şekil değiştirdi. İşte şimdi başlıyordu. Perde kapandığında gerçek yüzünü göster bana, Ya da oyna bir daha. Maskeler gerçeği yeniden saklandığında, İnan, hazırım bir daha kanmaya. "Hayat bir oyun. Bir planın yoksa onun parçası olursun." Sevgili seyirciler, oyunun başlamasına dakikalar yok. Uzun bir zamandır oyunun içindesiniz. ❝İyi seyirler!❞

SÜVEYDA Kayıp bir ceset veya kayıp bir kişi, Bir kişiye karşılık bin kişi. Kaza süsü verilerek öldü sanılan Melisa'yı bulmak için plan kuran abisi, Savaş Alp Taşkıran, yandığı yerden yakmaya yemin etmiştir. Kardeşine ulaşabilmenin tek yolu; Melisa'yı kaçıran adamın, her yerde aradığı kardeşini bulmaktır. Hiçbir şeyden haberi olmayan Gonca Yılmazer. İnce işlenen planın habersiz, küçük bir piyonu olarak başladığı oyunda nasıl ayakta kalacak? ☽ ''Gonca ne demek bilir misin?'' Mutsuzluğumun üzerini örten gülüşlerim hiçbir zaman mutluluğuma ev sahipliği yapmamış, bir gün bile ağırlamamıştı. ''Gonca, henüz açmamış bir gül demektir. Açmaya korkan gülü, Gonca'yı, kuruttunuz, siz! Tek isteği bir avuç sevgiydi, onu da çok gördünüz. En çok da sen mahvettin, yalancı sevginle büyüttüğün tomurcuğu susuz bıraktın. Kuruduğum yerde yeşer, açmaya gün sayarken büksünler boynunu, kırıldığım yerden parçalan!'' ☽

"Yeter ama bu kadarı fazla!" sinirden gözüm dönerken Savaş abi yanıma gelip omuzlarımdan tuttu. "Yeter mi? Yüsra ben yanında olduğum sürece kimse sana yaklaşamaz." Ben onu itmeye çalışırken o daha sıkı tutuyordu. "Kendine gel, Sen benim abim değilsin kendini bu kadar kaptırma! Sen bana karışamazsın anladın mı?" gözleri kararmaya başladığında onu daha çok kızdırdığıma emin oldum. "Karışamam. Öyle mi?" inatla kafamı sallarken nasıl yola girdiğimden haberim bile yoktu... Sert Çehre ile isimli yazılan ilk kitaptır. Başlama tarihi ' 28.07.2019 '

Ona hiç sarılamamıştım mesela. Hiç elini tutamamıştım. Hiç öpememiştim. Hiç koklayamamıştım. Hiç sevdiğimi söyleyememiştim. Hiç dokunamamıştım. Hiç beraber uyuyamamıştık. Hiç saçlarıyla oynayamamıştım. Hiç dizlerine yatamamıştım. Hiç özlediğimi söyleyememiştim. Hiç, hiç bu kadar değersiz hissetmediğimi anlatamamıştım. Bu kadar hiçin arasında, her şeyim olmayı nasıl beceriyordu? Çünkü bir gülüşü yetiyordu bana. Sayılı sayıda görsem de, yetiyordu. Kıvrılan dudakları hiçliğe meydan okuyup, her şey hâlâ benim elimde, diyordu adeta. 'İstersem bütün hiçliği, çivileri ile beraber tabanından söküp, yerine istediklerimi dikebilirim. Hiçi hep, zerreyi zirve yapabilirim. Her şey hâlâ benim elimde.' Umut var, sadece biraz naza çekiyor kendini. Tutarsam bırakmayacağımı, benim onu dibine kadar harcayacağımı ve ortalığın tozunu attıracağımızı biliyor. Hâliyle gelmiyor. Çünkü küçücük bir umut ile bütün dünyayı karşıma alacağımı bilen herkes gibi, o da korkması gerektiğini biliyor.

© Tüm hakları saklıdır Kitap şarkısı: CAN KAZAZ - Sürsün Bahar Az sözle çok şey anlatacaksın. Sadece, Seni seviyorum diyeceksin ama öyle her zaman değil, yalnızca hissettiğinde.

Genel Kurgu #1 Bir adam düşünün, hayatının tüm dönemlerini karanlık işlerle geçiren ve geçmişinin izlerini hâlâ üzerinde taşıyan... Bir de kadın düşünün, şu yaşına kadar sersefil büyüyen ve babasının hastalığı yüzünden yüklü bir miktarda paraya ihtiyacı olan... Gece ve Işık. İsimleri birbirine tamamen zıt olan karakterlerinin ispatıydı. Adam gece kadar karanlık, kadın ise güzelliğiyle bir ışık gibi parlaktı. Kadının ihtiyacı olan paraydı. Bulmuştu. Yanında hayatının aşkıyla beraber. Peki sizi hiç tanımayan bir tefeci hiçbir kefil göstermediğiniz halde size neden istediğiniz parayı versin ki? İşte tüm gizem de burada başladı zaten. •• Bana hediye ettiği kolyenin klipsini aradım ama bulamadım. Kutunun içinde küçük de bir anahtar vardı. Ufacıktı. Anahtarın nereye gireceğini sonradan fark etmiştim. El ele tutuşan figürün ortasındaydı anahtar yuvası. "Kolyeyi takabilmen için ellerin ayrılması gerekiyor. Sadece bir seferlik ayrılsın o eller. Bir daha asla bu kolyeyi çıkarma ki ellerimiz ayrılmasın." Geleceği kimse bilemezdi. Neler yaşayacakları hiç belli değildi. Işık, Gece'nin ondan gizlediği büyük sırrını öğrendiğinde tüm hayatları değişecek ve bu sır Işık'ı zor bir karara itecekti. Onlar farkında olmadan birbirlerini yıpratacak ve güvenlerini kaybedecekti. Bu engeli aştıklarını düşündükleri anda, bir ölüm tüm hayatlarını değiştirecek ve onlar farkında olmadan kaçınılmaz sona sürüklenecekler... Bu sonu kendi elleriyle inşa etseler de bir şeyleri değiştirmek için hep çabaladılar. Bakalım çabaları işe yarayacak mı yoksa Gece ve Işık, isimleri gibi birbirlerinin zıddına mı sürüklenecekler? Kapak tasarımı: @dowofficial (rei-nia) NOT: +18 Sahneler bulunur. Uyarıyı okuduğu halde kitaba başlayıp bu sahnelerde saçma sapan yorum yapanlar tarafımdan engellenecektir.

Dedimki; "Bir ateş su olmadan sönmez" Oda bana karşılık verdi, Bir su ateş olmadan kaynamaz."Ve böylece ateş sonsuza kadar yanacak dedim acıyla."Ve su sonsuza kadar donacak."Dedi fısıltıyla. ikimiz birlikte,"Sadece aramızda acı kalacak."diye tamamladık. "Alev ve Buz'un hikayesi. Bazı acılar söner,bazı acılar yanar. Ama bazı acılar hiç bitmez." Eftelya hiç bilmediği,yabancısı olduğu bir dünyaya adım atar. Daha 16 yaşında olan genç kız garip olaylarla karşılaşır. Herşeyin bir bedeli olduğu gibi o dünyanında bir bedeli vardır. Her şeyden önce karşısına çıkan aras denen çocuk hayatının değişmesini sağlar. Gizemli genç çocuğun bir takım sırları olduğunu anlar... Vücudu ateşle savaşmamış öfkeli bir alev ,ve ölmüş bir buz. Alevden ateşe ,buzdan suya... Ama önce Bedeni ateşle savaşmalıdır.. Ölecekmi? Yada Kazanacakmı? Arası kurtarabilecek mi? Sıcak anılar Ve Soğuk acılar...

GÖRKEM'DEN... Ben aşka inanmayanlardandım. Belki azınlık gruptaydım. Belki beni aşka inandıracak biri çıkmadı karşıma. Belki bu yüzden o güne kadar hiç sevgilim olmadı. İhtiyaç da duymuyordum zaten. Onunla tanışana kadar... Onu böyle delicesine sevene kadar. Onunla nefes alıp, onunla büyüyüp, onunla kendimi bulana kadar. Aslında hep oradaymışım. Yerim onun yüreği, sol yanıymış. Kendimi buldum. Onunla yeniden doğdum. Belki de ilk kez havayı soludum. İlk kez düştüm, ilk kez koştum. Meğer başım göğsüne, ellerim eline değmeden olmazmış. 'Ben nasıl yaşamışım o yokken' diyorum kendi kendime. Onsuz geçirdiğim her saniyeme acıyorum. Sonra o çıktı karşıma. Ciğerlerime nefes, göğsüme yürek oldu. ATEŞ... En başından beri biliyordum yanacağımı. Aşkın acıtacağını. Belki yanmaktan korktum bu güne kadar hep. Artık korkmuyorum. Yanacaksam şayet, onun ateşiyle olsun. Razıyım yanmaya, sonsuza dek onunla... ATEŞ'TEN... Daha dokuz yaşındayken söz vermiştim kendime, yeminler etmiştim. 'Bir daha hiçbir kadına güvenmeyeceğim' diye. 'Annemin attığı tekmeyi bir daha kimseye attırmam. Gerekirse yakarım, ama yanmam bundan sonra!' diye. Tuttum sözümü. Çok uzun bir süre tuttum. On sekiz yaşıma kadar hiçbir kadının omzuna koymadım başımı. Beni kaldırmazdı o omuzlar. Belki çok yaktım ama yanmadım. En azından yanmadım sandım. Yüreğimi buzlara sardım. Oranın sahibi olduğunu bilsem yapar mıydım hiç? Nereden bilebilirdim kalbimin benim için değil, onun için attığını. Kabul edemedim. Yıllardır kapısına yüzlerce kilit vurduğum gönlüme nasıl girerdi o? Meğer orası hep onunmuş. O hep oradaymış. Ben onsuz hep eksikmişim. Onu beklemişim. O geldi. GÖRKEM... İlk kez kendim yandım. İlk kez yanmaktan korkmadan, kaçmadan dimdik onu karşıladım. Yanacaksam şayet, onun ateşiyle olsun. Razıyım yanmaya, sonsuza dek onunla...

[Tamamlandı] Bilinmeyen numara: Bu arada bana abi dediğini unuttuğumu sanma Bilinmeyen numara: Abi deme lazım olur baldız 020219' 020319'

Romantizm #1 Hiçbir hasta inancını kaybetmiş bir insan kadar umutsuz vaka değildir. Umudumu ve sahip olduğum tüm inancımı kaybetmiş ve son olarak da kendimi de kaybetmemle bitiş noktasına ulaşmıştım. Her şeyin bittiğine, hayatın acımasızlığına karşın kesin mağlubiyetimi aldığıma kendimi artık tamamen inandırmıştım ki, hiç beklemediğim bir anda gelen birkaç kelimelik bir soru tüm hayatımı sil baştan yapmaya yetmişti. " Çocuğumun Annesi Olur musun? " Ansızın gelen bir soru bir insanın hayatını en fazla ne kadar değiştirebilirdi? Burcu BATUR Tüm Hakları Saklıdır! Bu isimde yayımlanan ilk ve tek hikayedir. Noter tasdikli olup, çalınması halinde yasal işlem başlatılacaktır.