Doğduğunuz andan beri yalanlarla kandırılsanız ve bir gün gerçekler ortaya çıksaydı ne yapardınız? Birdenbire hayatıma 4 kişinin girmesi ve felâketlerle dolu yolculuğumuzun başlamasıyla hem sevinci hem üzüntüyü aynı anda yaşadık. Çok kez yere düştük, çok kez ayağa kalktık ama hiçbir zaman birbirimizden kopmadık. Bu hikâye ne olursa olsun nefes aldığımız sürece pes etmemeyi hatırlatan beş kişinin hikâyesi. Bu yolculukta hem aşkı, hem arkadaşlığı, hem de en umutsuz olduğumuz zamanlar bile umut etmeyi öğrendik. Peki siz bizimle bu yolculuğa hazır mısınız? ~ Kitaptan Alıntılar~ •Doğduğumuz andan beri aldığımız nefesi geri veririz, açtığımız gözlerimizi geri kapatırız, yürümek için önce emekleriz çünkü bunların hepsi olmak zorundadır. Tıpkı bunlar gibi bizim de birlikte olmamız gerektiği doğduğumuz andan beri kaderimizde yazılıydı... •Bu zamana kadar hayatına giren insanlar öyle bir görmemişler ki seni, sen bile görünmez olmak isteyip hayattan soyutlamışsın kendini... •Eğer bir gün ayrılmak zorunda kalırsak istersen Dünya'nın diğer ucunda ol, istersen yerin yedi kat altında, istersen bilmediğim bir ülkenin bilmediğim bir sokağında... Ben ne yapar ne eder bir şekilde seni bulurum. •Ruhun ait olduğu yeri bulamadıysa henüz her şeyin değiştiği noktaya ulaşamamışsındır...

"en iyi oyuncu xkişisi kullanıcı adıyla biri ama mikrafonunu bile açmıyor. tanıyan falan yok mu" benim hakkımda konuşulanları sırıtarak dinlerken bir yanda da silahları almaya devam ediyordum. "yok oğlum ya. cinsiyeti bile gizli. şu hale bak. ne olduğu belli olmayan biri bizim gurubumuzda en iyi oyuncu ama biz tanımıyoruz" ufak çaplı bir kahkaha atıp güneş geldiğinde parıl parıl parlayan saçımı sıcaklamışçasına arkaya attım. "ne büyüttünüz oğlum ya. bırakın. eğer kız olduğunu düşünüyorsanız saçmalıyorsunuz. bir kız nasıl bu kadar iyi oynar. ayrıca oynasa bile asosyal bir sümsüğün tekidir. ben size benimkilerden birini veririm. boş verin" kaşlarımı sinirle çattım. asosyaldim. bu doğruydu ama sümsük değildim. ani bir cesaretle mikrafonumu açtım. "asosyalim. doğru ama sümsük olduğum söylenemez"...

Zil çalmıştı. Soyunma odasına gittim üstümü değiştirmek için. Kızlar ile de mesajlaşırken üstümü değiştirmek zaman aldı. Hatta soyunma odasında tek kaldım. Tam çıkacakken kapının tutuklu kaldığını anladım. Dışardan biri kapıyı arka tarafından açana kadar içerde kalmaya mecburdum. Panik atağımın da etkisi ile kafayı yedim. Kapıyı yumruklarken "Yardım edin lütfen. İçeride kaldım." diye bağırmaya başladım. İyice kafayı yemiştim. En son kapı açılınca açan kişinin üstüne düştüm. Ve yavaş yavaş kendimden geçtim.

Kolejdeki Serseri'nin devam kitabıdır. Ada, Ateş ve değişiklerin hikâyesi gidenler ve gelenleriyle buradan, yarım bıraktığımız yerden devam ediyor. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Hiç olmadığım kadar ihtiyacım var sana. Kokuna, sesine, gülüşüne, bakışına, sana ihtiyacım var sevgilim. "Lütfen gel." **** Kapak missisbb'ye aitdir. 💙 Tüm hakları saklıdır. Argo ve küfür içerir.

Düzenlenmiş yeni hâli şu anda profilimde yayımlanıyor, onu okumanızı öneririm fakat bu versiyonu da bırakmak istedim. - Berrak: Asrın, ben ayrılmak istiyorum. Asrın: Ne? Asrın: Şaka yapıyorsun değil mi Berrak? - Ayrılan iki sevgili tekrar birleşebilir mi? Ya ikisi de yeni birileriyle tanışırlarsa? Birbirlerini gerçekten unutabilirler mi? 🕯️

Bu kitabımda bir kızın despot bir hayat yaşarken hayattan herşeyden soğumuş hiç bir şeye aşka inanmayan aslında böle düşünmesine de sebep olan hayattaki bütün zorluklarla kendisi mücadele etmek zorunda kalan aslında çok duygusal ama bu hayatta kimseyi kırmamak için daima kendisi kırılan duygularını daima kendi için de yaşıyan bütün zorluklara rağmen dimdik ayakta duran bir kızın hikayesi bir gün karşısına hiç beklenmedik umutların bittiği yerde karşısına öyle bir serseri çıkıyorki kızın bütün hayatı değişiyor kız onun için yapmam dediği herşeyi yapıyor hayatını değiştiriyor ama çocuk bunun farkında bile olmuyor çünkü çocuk ukala kendini beğenmiş bizim kız bu çocuk ta ne bulduysa çocuk bir türlü bakmıyor bakalım kız kendini beğendire bilecek mi bizim serseriye tabi bu arada ikinci çocuğu unutmuyoruz bizim kız serseriye aşık bizim kızada en yakın arkadaşı gibi gördüğü çocuk bu iş baya bir karışacak hadi bakalım inşallah beğenirsiniz iyi okumalar :))))))

Bilinmeyen numara: Bu gün yine sırana kapanmıştın. Bilinmeyen numara: Herkesten bağlantını kesmiştin. Bilinmeyen numara: Titriyordun. Bilinmeyen numara: Hıçkırıyordun. Bilinmeyen numara: Ağlıyordun. Bilinmeyen numara: Ağlama artık, kimsenin seni üzmesine izin verme. Bilinmeyen numara: Çünkü sen ağlayınca benim içim acıyor, kalbim sızlıyor. . Arkadaşın olması için ne yapmalısın? Belki bir şeyler ısmarlamalısın. Belki de onun ödevini yapmalısın. Ona kopya vermelisin... Birinin seni sevmesi için ne yapmalısın? Ona pahalı hediyeler almalısın. Güler yüzlü olmalısın. Hayatın mükemmel olmalı, saçma sapan dertlerinle onu sıkmamalısın. Ona kalbini vermelisin... Peki ne için? Verdiğin kalbini kırıp, paramparça etmesi için mi? İnsanlardan güven duygunu yitirmen için mi? İnsanlar kimseyi çıkarsız sevmez miydi? İlla onların işine yarayacak bir şey mi yapmalıydın? İnsanlar kimseyi güzel, yakışıklı olmadan sevemez miydi? Tabii ki de sevemezdi. Eğer dış görünüş önemli olmasaydı uğur böceğinin sevildiği gibi çekirge de sevilirdi. Peki ailen? Onların seni sevmesi için ne yapmalıydın? Hiç bir şey... Onlar seni koşulsuz ve çıkarsız sevecek tek kişilerdi. Keşke bu benim için de böyle olsaydı. Sevmiyordu beni, sevmeyecekti... Kapak tasarım: @thealisss

♥ Mizah #3 Ada elinde onu her fırsatta terlikle kovalayan bir anneye, yanına yaklaşan her erkeği geri püskürten hödükümsü bir abiye, onu çok seven bir babaya sahiptir. Çikolatalarını bebeklerim deyip seven, çikolatalı sütlerine aşkla bağlı, çiğ köfte hastası, iç sesi bir türlü susmayan bir kızdır. Yeni gittiği okulunda karşılaştığı bir grup değişik hayatının dengelerini alt üst edecektir. Tüm hakları saklıdır. Wattpad'da bu isimle yayınlanan ilk ve tek kurgudur. Argo ve küfür içerir. Yayınlanma Tarihi: 23.02.2018