Harry and Louis were complete opposites of each other. They were two people who should never cross paths. Harry is the bad boy. Tattoos, leather jacket and bad friends. Louis is completely opposite. If you looked up 'innocent' in the dictionary, you would see his cheesy bright smile on the page. He never done anything wrong. Who knew that they would both come together with Louis showing Harry the good in things in life while Harry shows Louis how to relax and live a little.

There's a homeless boy who's made his new place outside Louis's work. Louis, in unexpected generosity, offers him a cup of coffee and a sprinkle doughnut. No one really expected it to become a Thing. - (In which Louis works in a cafe, Harry has no home, and it's freezing cold but no one cares).

"Jesteś taki malutki." Żeby udowodnić swoją rację, Louis ścisnął mocno Harry'ego w swoich ramionach, a Harry przytulił się do klatki piersiowej Louisa możliwie jak najbliżej. "Moja śliczna laleczka z papieru." A kiedy Louis przytulił go ponownie, składając niepewny, lecz ciepły pocałunek na zimnym czole Harry'ego poczuł, że jego serce znowu to czuje, poczuł miłość. Delikatne trzepotanie, którego nawet najbardziej opanowany człowiek na świecie nie mógł powstrzymać. Kochał Louisa. Kochał go mimo to, że nie chciał, naprawdę nie chciał. Okej, no może trochę.