New York da, çirkin ve acemi şansı dönüp de Tıp kazanmış, 'insanın hayatı değil kafası güzel olsun' modunda sıradan bir kızdım. En büyük heyecanı yarım yamalak İngilizcesi ile bilmediği sokaklarda dolaşmak olan benin, aşk gibi bir müesseseye dahil olması elbetteki olur şey değildi ama bilirsiniz, bu konuda sizden izin almıyorlar.

"Kapımın önünden başka bayılacak yer bulamadın mı?" "Sen ne kadar kaba bir adamsın ya? Sanki ben seçtim bayılacağım yeri! Hatta inanır mısın? Kapının önünden geçerken dedim ki burası bayılmak için çok uygun bir yer. Burada bayılırsam dağdan inen bir takım elbiseli ayı gelir ve beni kurtarır! O ayı da sen oldun!" "Sen benimle dalga mı geçiyorsun? Bana ayı mı dedin sen?" "Ben sana takım elbiseli ayı dedim. Sadece niye bir kısmını alındın ki?" * "Bu yazı da ne?" "Dikkat! Mafya var!" "Hadi ya! İyi ki okudun! Benim okuma yazmam yoktu zaten" "Sen kültürsüz bir mafya mısın? Hiç yakıştıramadım! Çok ayıp! İstersen öğretebilirim!" "Hay Allah'ım sen bana sabır ver! Sülük gibi yapıştın bir de gitmiyorsun ya! Ben sana ne yazıyor demedim! Niye arabamın camındaydı bu?" "Hani bebek olan arabalara yazıyorlar ya 'dikkat! Bebek var!' ben de düşündüm ve dedim ki mafya olan arabaya 'dikkat! Mafya var' yazmak gerekir? Kötü mü düşünmüşüm?"

Tıklım tıklım insanlarla dolu bir şehir, sadistçe işlenmiş cinayetlerle sarsıldı. İlginç kaçırılmalar,peşine düşülen cinayetler ve hepsinin arkasında çıkan koskocaman bir gizem. Murat için hayat gayet sıradandı, bir cinayet masası adamı için ne kadar sıradan olabilirse tabi. Taki liseli kızların kaçırılması ve seri cinayetlere tanık olmaya başlayana dek. Bazı cinayetler vardır ki Lecter tarzında işlenmiş fakat ilginç olan, katil beklenenin aksine olayların içinde olmayıp kurbanlara yakın olan müritleriyle her zaman temas halinde ve işini birinci elden yaptıran kapalı kapılar ardında bir psikopat oluşu. Bu ne kadar işiniz dahi olsa profesyonel biçimde planlanmış seri cinayetler,sınır tanımayan bir hayal gücü, kusursuz bir kurgu, tüyler ürpertici cesetler,nefes nefese kalınan bir gerilim karşısında ne kadar soğuk kanlı olabilirsiniz ki?  Atatürk Caddesi'nde ki bir apartman dairesinde yatağında kafası kesilmiş bulunan bir öğretmen, kayıp bir cinayet bıçağı, ne olduğu belli olmayan peçetede ki kalıntılar, beklenmeyen bir katil ve büyük bir yanılsama... Kabuslar sona erdi düşünülürken yeniden ortaya çıkan seri katil işleri boka çevirir, masada bir zarf ve içinden çıkan parçalanmış ceset fotoğrafları ve nereden çıktığı belli olmayan bir MUAMMA. O gerçeği istiyordu; katil ise onu! Bulunmayı bekleyen deliller ve sorgulanması gereken kişiler, kayıp bir kız ve arkası kesilmeyen cesetler... Karanlık gecelerin ortaya çıkardığı akıl almaz bir gerçek... Bazılarının ihtiyaçları uğruna işlenen cinayetler. Bu heyecan dolu hikayede MUAMMA'nın kim olduğuna inanamayacaksınız...

Amy, normal, sıradan, hatta gayet sıkıcı bir kızdır. Ta ki, kendisinden garip şeyler yapmasını isteyen CIA'e bulaşana dek. Yapması gereken tek şey, bahsettikleri kişiyle her gün vakit geçirmek, ona arkadaşı gibi yanaşmaktır. Casusluk yapacağı kişi kendisini sinir eden, dalga geçen, ukala biri olsa bile. Amy, tek kuralı ihlal eder; "işe duygularını karıştırma!"

Büyüdükçe değişen arkadaşlıklar, değişen olaylar ve gelişen duygular... Defne, her zamanki gibi güzel bir yazın ardından okul açılacağı için heyecanlıdır. Arkadaş grubunu çok özlemiştir. Tabi tek özleyen Defne değildir. Okulun yakışıklı ikizleri her zamanki gibi iş başındadır. Defne ikizlerin dikkatini çekebilecek mi? Ama her şey bu kadar basit değil. Her yerde rekabet vardır. Onların grubuna karşı Buğlem ve çetesi ayak bağı olmak için can atıyorlar. Okul onları mücadeleleri ile tanımıştır. Bu arada Defne'nin sınıfındaki Uzay, her geçen gün daha da popüler oluyordur. Onun da yakışıklılardan oluşan kendilerini beğenmiş bir grubu vardır. Defne'nin anlaşılan bu yılı çok karışık olacak gibi. Peki siz hazır mısınız tüm bunlara? Maceralara, komediye, entrikalara ve en önemlisi aşka kendinizi açabilecek misiniz?

Dokuz yaşında kaçırılarak bir akademiye kapatılmış, daha sonra kendi başarım ile oradan kaçmıştım. Her şeyin bitmediğinin farkındayken bile normal bir yaşam sürmek için çalıştım ama tekrar en başa döndüm. Üstelik iki ayrı taraf beni isterken, özenle seçim yapmak zorunda kalarak... Aslında oldukça sıradan ajan hikâyesiydi, Geçmişten Genetiğe adlı dosya ortaya çıkana kadar... Dicle Aksa genetiklerinin Seçilmiş olduğunu ve düşman akademide kardeşinin varlığını öğrenmişti. Tabi bunları ortaya çıkarmaya çalışırken kayıplar vereceğini bilmiyordu. Yetenekli bir ajan, küçük bir ekip, karşılık beklemeyen sadık bir adam ve en başından beri gizli düşmanları... Tüm bunlara rağmen, sizce geçmiş geçmişte kalacak mıydı? Özellikle de her şey bittiğinde... * * * AJAN içinde #9 29.07.2018 CASUS içinde #2 03.08.2018 DNA içinde #3 03.08.2018 TEŞKİLAT içinde #1 04.08.2018 GENETİK içinde #1 04.08.2018 * * *

Lisedeki ilk yılımdan sonra her zamanki Bodrum tatilinin düşüncesi, benim için fazlasıyla sıradandı. Ama sıradan olmayan bir şey vardı ki o da yan evdeki çocuktu. (Tüm hakları yastığımın altında saklıdır)

☆ ★ WATR 2013 En İyi Teen Fiction Hikayesi ★ ☆ Genç bir kızın yıllar sonra İstanbul'a dönüp geçmişiyle tekrardan yüzleşmesi ne kadar zor olabilir ? Eski bir sevgili. Yıllar sonra yeniden tanıştığı bir çocukluk aşkı. Uzun zaman önce omzunda ağladığı, acı dolu geçmişe sahip bir adam. Hepsiyle aynı arkadaş grubunda karşılaşacağını nereden bilebilirdi ki ? Peki siz ; geçmişteki gerçeklere, sırlara, sınırsız eğlenceye ve mükemmel bir arkadaş grubuna ortak olmaya ne dersiniz ? Bir 'Hazal Demirtaş & Buğra Kaya' klasiği.