Hayallerinizi gerçekleştirmek için asla geç değil... Wattpad adında ki bu hikaye platformu bana onu kazandırmıştı. Aramızda milyon okunma ve sekiz yüz doksan beş bin iki yüz yirmi yedi tane beğeni vardı. Kilometreler değildi bizi ayıran... Onun oldukça tanınmış ve beğenilen bir yazar oluşuydu... ''Seni kendime aşık edeceğim, Batu Demirkan.'' Kararlılığım gözlerime yansıdı. Bunu yapabilirdim. Okuduğum onca hikaye ve duvarımı boydan boya kaplayan kütüphaneye dizilmiş kitaplarım, bunu bana göstermişti. Hiçbir şey imkansız değildi. Ona kendimi gösterebilirdim. Belki onun katıldığı bir partiye gidebilirdim veya okuduğu okulu kazanabilir ve yeni görünüşümle dikkatini çekebilirdim. Ya da en basitinden okur buluşmalarından birinde giyinişim ve konuşmamla onu kendime hayran bırakabilirdim. ''Ülkü,bana bak!Odamı temizliyorum bahanesiyle yine şu zımbırtının başına oturdun değil mi?Sonra da koca istiyorum diye tepin buralarda.Böyle olursa yatağına aldığın tek şey tabi ki o laptop olur.Ay bu benimde ağzımı bozdu.Kız çıldıracağım vallahi.'' Hayallerine anne engeli yiyen, okuldan eve evden okula hayat yaşayan biriydim. Saçları turuncu, astigmatı olan, sol gözü 1.25, sağ gözü 0.75 bozukluk derecesine sahip, açık tenli ve hafif balık etli bir kızdım. O ise kumral, kahverengi gözlü ve yanakları sıkılmayı isteyecek tatlı bir tombikliğe sahipti. Uzun boylu ve zekiydi. Batu ile aramızda yalnızca beğeni ve okunma sayıları yoktu anlayacağınız...

3 yıldır birinden hoşlanan Nisan, bir gün ona açılmaya karar verir. Ona, hislerini açıkladığı kısa bir not yazar, dolabına atar. Ama bir sorun vardır, çünkü artık o dolabın sahibi hoşlandığı çocuk değildir. Ve bir sorun daha vardır ki... Onun hayatını değiştirecek cinstendir. Başlanma tarihi: 15.08.2018 Bu isimle yazılan ilk hikayedir. Çalınması halinde hukuki işlem başlatılacaktır.

Bizim hikayemiz içimizden biri öldüğünde başlayacak. Ben Hakan Yılmaz. Öyle soyadıma bakmayın; çokta güzel yıkılışlarım olmuştur bu dünyada. Sağlam darbeler yedim çocuk yaşımda. Kanımın, yaralarımın arasında büyüdüm ben. Bir mahalle var içinde bir çok yaşantının olduğu; İhanet, aldatmak, yaralamak, sevmek, çok sevmek, fedakarlık ve en kötüsü de birini öldürmek. Birini kurban etmek. Ben bu olayların tam ortasındayım. Ben önce sevdiklerimi, sonra tek tek ölümü kucaklayanım. Ben aslında namlunun ucuyum. İncirli mahallesinde olan tehlikeli kovalamacalar, güçlü ve sadık dostluklar, derin ve açığa vurulmamış aşklar hepimizi dipsiz bir kuyunun sonuna getirecek. KÜÇÜK MAHALLENİN BÜYÜK SEVDALARI... 18.04.16 BU HİKAYE ACI BİR HİKAYEDİR. MUTLULUK ARAYANLAR HAYALKIRIKLIĞINA DÜŞMESİNLER.

TAMAMLANDI 02.07.2021 #caradelevingne 1. 02.07.2021 #felixbujo 1. ❌Uyarı : Erkek karakter gerçekten öğretmen değildir. Yani öğretmen öğrenci hikayesi değildir. ⚫️⚫️⚫️ Kötü biriydim evet. Kimseyi sevemezdim, kimseye değer vermezdim; tabi önceden. Onun gözlerine daha bir kez baktığımda kalbimin attığını hissetmiştim. Bir kalbim olduğunu hissetmiştim. Daha ilk gördüğüm an onunla olmak istemiştim. Hep benim olsun, hiç gitmesin istemiştim. Yanında sakin kalabilmiştim. Onunlayken o beyaz toz yerine kokusunu burnuma çekip kafayı bulabiliyordum. Giderse bu benim sonum olurdu, bir daha ayağa kalkamazdım. Bağımlıydım. Bu kıza ölümüne bağımlıydım. Ona herkesten daha çok muhtaçtım. Herkesten daha çok ihtiyacım vardı. Nefes almam için nefesini duymam lazımdı. Gülümseyerek "Seni seviyorum Egemen" dediğinde bende gülümsedim. Dünyada tek gülümsediğim kişi oydu sanırım. Bende seni seviyorum. Sonsuza kadar.

*TAMAMLANDI* Tekrardan kıpırdanıp kaçmaya çalıştığımda, arkamdan sarıldı ve iyice kendine bastırdı. Dirseğimi sarhoş adamın karın boşluğuna tüm gücümle geçirdiğimde pek bir etki etmemişti. Birden belimdeki kollar geriye doğru çekildi ve büyük bir patırtıyla beraber kocaman bir feryat geldi. Yavaşça arkama döndüğümde, adam yere yüz üstü yatmış ve sırtında ise kocaman parlayan bir bıçak saplıydı. Ortamda işitilen başka bir nefes sesi duymamla başımı yavaşça çevirdim. Bir gün içerisinde daha ne yaşayabilirdi bir insan? Yapılı, kumral bir genç vardı. Saçları dağınık bir şekilde rüzgârda sallanırken, keskin bakışları bedenimi esir almıştı. Üzerindeki gri tişört ve siyah deri ceketin ona kattığı havadan bahsetmeme gerek bile yoktu sanırım. Adama tüm gücüyle tekmeyi geçirdiğinde, geriye doğru bir adım attım. "Benim olana dokunan, pardon taciz eden bir şerefsiz, ha?" Bu, oydu. Anonim. Adama sessiz bir şekilde tıslayıp, yüzüne tekrardan bir tekme geçirmişti. Adamdan ise hiçbir ses çıkmıyordu. Bayılmıştı sanırım. Bakışlarını adamdan çekip tekrardan bana çevirdiğinde, ifadesiz bir şekilde bana bakmaya başladı. İşte şimdi, gerçek anlamda korkmaya başlamıştım. "Anonim?" --- Ve zaman geçirdi kılıcı iki yabancının arasına. Bölündü tüm insani değerler, bitti tüm saygı. Ortaya çıkan sonuç ise; Nedensiz mütemadi iki düşman... --- DİKKAT! İlk bölümler oldukça kısa,texting ve mizah tarzı yazılmıştır fakat ilerleyen bölümler daha uzundur ve genç kurgu tarzıdır. O yüzden ilk birkaç bölümü okuyup, kaçmayın :D

İlk bölümler düzenlenmeye başlandığı için şimdilik kaldırılmıştır ama sadece "şimdilik." Bomba gibi geri döneceğiz. (Kitap her şeyiyle beraber -kurgu, olaylar, karakterler vs- her biri Mavili Yazar'a aittir. Çalınması, esinlenilmesi, kopyalanması durumunda direkt olarak yasal işlem başlatılır.)

Hayal~Hayalleri elinden alınan birinin hayali midir korkmadan hayal kurabilmek? Asu~Aşk ve nefretin iç içe geçtiği yerde ya keskin sınırlar yoktur ya da sınır tanıyan.. (Eğer Ying Yang değilseniz.) Helya~İnsanlar size bazen yukarıdan bazense hayranlıkla bakarlar. Önemli olan sizin aynaya baktığınızda ne gördüğünüz. Karan~Zorluklar mı sizi umursamaz kılar yoksa umursamadıkça her şey daha mı zorlaşır? Kimin umrunda! Zayıflıklarını gizlediğin kadar varsın bu alemde. Barın~Ne kadar az bilirsen o kadar iyi derler. Peki bildiğin kadarı bile seni kızıl kanların yolunu çizdiği karanlığa çekiyorsa? Pars ~Ancak kendi tasarladığın cinayetin kurbanıysan planın kusursuzdur. Ne bir kanıt kalır ne de katil.

"Biz bir yapbozun parçalarıyız. Birimiz eksilirse, hepimiz yarım kalırız." Dört erkeğe ait farklı günlükler dört kızın eline geçerse, ne olur? Acıyı bilmeyen dört kız acıyı dört erkeğin kaleminden okursa, ne hisseder? Yıldızların parıltılarının altında, bir denizin kıyısında... Bazen bir çatı da bazen de bir uçurumun kenarında onların kelimelerini fısıldadılar. Kelimelerine tutunup paragraflarına ruhlarını serdiler. Minik gözyaşlarını onların kelimelere döktüklerinde, büyük bir mühürdü kalplerine yerleşen. Kelimelere bulanan kızlar için acı bambaşka boyuttadır zira acı kendinden üstün üç harfe dönüşmüştür. Acı artık, aşktır. *** Tüm kontrolünüzü bir rafa yerleştirin ve her şeyinizi bir kenara bırakın. Bu hikayeye bir adım attın ve artık sende bir Yapboz Parçası'sın. Kemerini tak ve yolculuğumuza sende dahil ol. Ruhumu ruhuna kattığım karakterlerle ruhunuza "Hoş geldin!" Diyeceğim. Bu hikayede mantığa yer yok, her şey kalpten geçiyor. 01.01.2016 Kapak tasarımı: @busra_ari

Hakan ve Gazel'in, Zifiri karanlık ile gökkuşağının hikayesi. Küçük bir dokunuşla kalbi yakıp kül eden AŞK, mutlu hissettirdiği kadar acı verebiliyordu. Zira AŞK, acı çektirdiği sürece gerçekti. (Gülüşün kafamdaki karanlığı dağıtıyor. Kontrolümü kaybediyorum, neden seninleyken her şey başka oluyor?)

Gözlerinizi açtığınızda yıkılmış bir evde uyanacaksınız. Tek çıkış yolunuz yerin altı olacak. Kendinizi bulduğunuz çıkış noktası her bir yanı kameralarla çevrili, her yeri izlenen bir plato. Tek amacınız ise alandaki ipuçlarını takip edip evinizi bulmak. Tüm yarışmacılar evlerini bulduğu an, kazanan belirlenmiş olacak. Öyleyse, sizi kaybetmemizi ister misiniz?