"Gün batımı çok üzgünken izlenirmiş." dedim iki yıl önce kendimi atmak için geldiğim uçurumda gün batımını izliyorken. "Gün ne zaman batıyor biliyor musun?" dediğinde güneşin kızıl ışığıyla parıldayan yüzüne döndüm. "Sen gözlerini kapattığında;gün batıyor sevgilim." Gülümsüyorken iç çekti. "Ve kendimi gün batımını izliyorken, daha önce hiç hissedemediğim kadar huzurlu hissediyorum." Kirpiklerinin gölgesi yanaklarına düştüğünde zamanı durdurmayı istiyordum. Ben zamanı durdurmak istediğim yere aittim, ben Poyraz Karabağ'a aittim. Ve hiçbir aitlik bu kadar güzel olamazdı...

Düzenleniyor... Ve eski Türk kavimlerine göre, Sirius gök ile yeryüzünü birleştiren kutsal bir kapıydı. Bu yıldız ruhlar alemi ile yaşadığımız alemin sınırıydı.

Kitap yazmaya ilk defa başladım. Desteklerseniz sevinirim ✨ Yorumlarınızı bekliyorum 🌼 Her şey sinsice ve hissettirmeden başladı. Farkedildiğinde ise artık çok geçti. Tek çarem vardı. O da o varlıktan kurtulmak.

Normalde tek bir kitapta toplamak istediğim fakat burda okuyucu zevkine göre seçim yapabilsin diye ayırdığım Gökkuşağı'nın "Şiir" bölümündeki yazılarda bazen aşk hatıralarınızı hatırlayacak bazen de bambaşka konular hakkında düşüneceksiniz. Yorumlarınız değerli. İyi okumalar.