Hepimiz hatalar yaparız ve sonrasında bazıları unutulur gider bazıları ise hafızada kazınır kalır. Ama yaşadığımız yeni acılar bize eskiyi unutturur. Zarar verdiğimiz insanlara son birşey söylemek isteriz ama onların yüzüne bakmak için bir sebep bile kalmaz ortada. Herşeyin düzeleceğine inanırız ve birgün gerçekten hayatımız rayına oturmaya başlar. İyi hissederiz. Artık acı yok deriz. Ve hayat karşımıza yeni sınavımızı çıkarır. Başka biri, başka bir durum, başka bir zaman, başka bir hayat. Ve birde bakmışız ki artık o kişi ile aynı kişiyiz, aynı durumdayız, aynı zamanı yaşıyoruz ve artık hayatlarımız bile ortak. Fakat ondan gelecek bir darbe ile bunlar domino etkisine donüşür ve hayatımızın kendisi yaptığımız insanlar bir anda yanından geçerken tanımamazlıktan geldiğimiz kişilere dönüşebilir. Hayat bazen okyanus gibidir. Seni o suda yüzdürür de seni o soğuk suda boğar da.

"İçerden titrediğimi ve yandığımı hissediyordum. Çığlıklarımı ise kimse duymuyordu." "Herkes yeni üyemize merhaba desin." "Onun adı 'electro' "

Hepiniz Slender Man'in çocukların iç organlarını yiyen bir katil olduğunu bilirsiniz. Asırlardır görünmeyen Slender aslında başından beri bizimledir ama şimdi gözükmek istemiştir.....

Etrafımı çeviren aynalara baktım. Önümde duran yansıma benim yerime kız kardeşime aitti. ''Hepsi senin suçun.'' Tüylerimi ürperten bir kahkaha yankılandı aynaların arasında. Kız kardeşim bir aynadan silinip diğerinde belirirken ona yetişebilmek için etrafımda dönüyordum. Ayaklarımın birbirine dolanmasıyla dizlerimin üstüne düştüm. Artık kız kardeşime ait olmadığını düşündüğüm soğuk bir ses kulağımda asılı kadı. ''Ailemizi yaktın. Küllerini toprağa savurdun.'' Sesin nereden geldiğini anlamaya çalışmaktan yorulup kafamı kollarımın arasına aldım. Omzumda hissettiğim soğuk bir el ile irkilerek yerimde doğruldum. O'nun kollarının arasındaydım. ''Bunu da atlatacağız. Birlikte.'' ''Birlikte.'' (Bir Creepypasta fanfiction'ıdır. Merak etmeyin Mary Sue içermez. ^^)

Neyle karşı karşıyasın? Ya da karşılaştığın kişileri ne kadar iyi tanıyorsun? İşte tam da burada bir çelişki var. Carly hakkında pek bir bilgi veremem ama yaşadığı onca şeyden sonra nasıl ayakta kalabildi onu söyleyebilirim. Tek kelime. "creepypasta"...

Rhea sıradan bir kız. Yani en azından öyle sanıyor. Ancak işler hiç göründüğü gibi değil. Bu onun gerçek kimliğini ararken yaptığı yolculuğun hikayesi.

Eveet yep yeni yapılmış ve daha önce eşi benzeri olmayan bir kitapla karşınızdayız! Bu kitap kesinlikle öp öldür evlen tarzında bir şey değil! İlk HANGİSİNİ SEÇERDİN kitabıdır

eğer proxylerin yetiştirdiği bir bebek olsaydı nasıl olurdu? Muhtemelen ilk günde ölürdü. Ama bide şöyle düşünün o bebek aslında 15 yaşında olan ama bir bebek bedenine sıkışmış bir kız olsaydı ne olurdu? İşte işler orda birazcık değişirdi. Eğer sende bu sorunun cevabını merak ediyorsan buyur gel.

Başlığı hafife alıp geçme. Bu kitabı okuduktan sonra kafanda bir soru işareti kalıcak.