"Karımı artık yanımda, odamda ve yatağımda görmek istiyorum!" diye bağırınca donup kaldım. Ne söylediğinin farkında mıydı? Bir başkasının kimliğiyle evlenmek mümkün müydü? Gerçekten nikâhta bile sahtekârlık yapılabilir miydi? Başına gelene kadar Bige Saka bunun mümkün olduğunu sanmıyordu. İlk görüşte aşktı onunkisi, bu yüzden âşık olması ve duygularına yenik düşüp evlenmesi çok hızlı olmuştu. Evlendiği gün sevgilisinin bir dolandırıcı olduğunu öğrenmişti. Üstelik zaten evliydi ve başka bir adamın adını, soyadını, kimliğini hatta gerçeğinden ayırt edilemeyecek imzasını kullanarak Bige'yi evlendiklerine inandırmaya çalışmıştı. Son ana kadar Bige bu gerçeği görememişti. Peki, nikâh cüzdanında adı geçen gerçek Karun Kalender kimdi? Evlendiğinden haberi var mıydı? Böyle bir durumda nikâh geçersiz sayılırdı değil mi? "Ne demek nikâh geçerli?" Şaşkına dönmüş bir halde avukata bakıyordum. Benden haberi bile olmayan bir adamın karısı olduğumu mu savunuyordu? "Üzgünüm Bige Hanım," dediğinde olağan bir şeyden bahseder gibi sakindi. "Nikâh memuruna kadar her şey gerçek. Eski sevgiliniz Serhat Bey ile o masaya oturduğunuzu doğrulayacak hiç görgü tanığınız yok. Bu nikâhın başka bir adamın kimliğini kullanarak kıyıldığına dair hiçbir kanıtınız yok. Böyle bir durumda yapılacak en mantıklı şey Karun Bey'i bulmak ve ona olanları anlatıp boşanma evraklarını imzalatmak." Bu adam ne dediğinin farkında mı? Bahsi geçen adamın benden haberi bile yoktu. Karşısına geçip ona ne diyeceğim? Senin ruhun bile duymadan evlendik hadi şimdi de boşanalım mı? Bu koskoca bir saçmalıktı!

Çevremdeki ağaçlar aynı gözükseler de aynı değiller. Uzaktaki dağlar bildiğimden daha soğuk. Rüzgar aynı hissettiriyor belki ama o bile tanıdığım rüzgar değil. Çünkü benim dünyamda çoktan unutulmuş büyüleri taşıyor kucağında. Olduğuma inandığım yerde değilim. "Bana her şeyi anlat. Bana dünyanızla ilgili her şeyi, en küçük detayına kadar anlat." Ben, Eira Morwen, dönmenin bir yolunu öğreneceğim. Ve ancak her şeyini bilirsem büyüyle ve korkunç canavarlarla dolu bu dünyanın girişini de çıkışını da bulabilirim.

Meşe gayet sıradan bir hayata sahipti. Ta ki kendini entrikalarla dolu okuduğu bir romanda bulana dek... Tabi ki hikayenin asıl kahramanı, güzeller güzeli Ashley olmamıştı. Bu fazla iyimser olurdu sanırım. O elbette romanın kötü ve imparatora aşırı derecede takıntılı karakteri leydi Efran'dan başkası değildi. Ah, tahmin edersiniz ki kendisi ölüme mahkumdu. Tabi ki ölümü aşık olduğu imparatorun elinden olacaktı. O celladına aşık olmuştu. Ama her şeyi kaybetmiş değildi. Elinde okuduğu roman sayesinde paha biçilmez bilgilerle bu dünyaya düşen Meşe, celladıyla düşman olmak yerine iyi biri rolüne bürünmeye karar vermişti bile ama asla tahmin edemeyeceği duygular kapısını çaldığında bu kararlı duruşu nereye varacaktı, orası tartışılırdı. O halde webtoon tadındaki bu hikayeye hoşgeldin! "Söylesene. Bu yeni taktiğin mi?"diye sordu karşıya bakarken. Kaşlarımı çatarak baktım. "Neden bahsediyorsunuz majesteleri." Vücudunu bana döndürdü ve "Böyle umursamaz olman ve güçlü durmaya çalışman. Beni etkilemek için yeni bir taktiğin mi?"diye bitirdi cümlesini. Ona şaşkınlıkla baktım. Bu adam su egosundan ne zaman vazgeçecekti? "Size defalarca söyle-..."diye uzun bir nutuk çekmeye başlayacaktım ki belime konan elle konuşamadım. Prens belime koyduğu eliyle beni yavaşça kendine yaklaştırdı. Kendisi de iyice bana sokulurken yüzüme doğru fısıldadı. "Eğer öyleyse..." Sustu. Bir süre gözlerimin içine baktı ve devam etti. "Eğer öyleyse kesinlikle işe yarıyor." Söylediği kelimelerle kalbim yine aynı şeyi yaptı. Hiç olmaması gereken biri için hızla çarpmaya başladı.

"Bela yağmur gibi gökten yağarsa Başını ona tutmaktır, adı aşk..." . . . 🪶❤️‍🔥 Kapak tasarım; @Publiisherr

Başlangıç Tarihi » 05.04.20 « Final Tarihi » 31.12.21 « Hiçbir zaman bir çıkış yolu bulabileceğimi düşünmemiştim, o hayatıma girene kadar benim için mutlu bir son olduğunu bile düşünmemiştim. Bana nasıl hissettiğimi sorduğunda, hiçbir şey demedim ama onun yanında bütün renkler çok daha parlak görünüyordu. Yıldızlar artık geceleri aydınlatıyor, fırtınalar onun sayesinde yok oluyordu. Onun yanında ayaklarım beni çok hafif hissettiriyorlardı. Onunla birlikte güneş ilk kez benim için doğuyor gibiydi. Ama ben yine de tüm işaretleri görmezden geliyor, ona sırtımı dönmeye devam ediyor, kalbimi ondan saklamaya devam ediyordum. Onun aşkım için savaşmasını istiyordum, içten içe ona güvenmeyi dileyip duruyordum. Evet, ona karşı hep inatçı kalıyorum, çünkü onda bütün güzel şeylerin olduğunu bir türlü kabul edemiyorum. Onun benim için doğru kişi olduğunu kendime bir türlü itiraf edemiyorum. Onu görünce kalbim hızlanıyor, kafam karışıyor, başım hiç olmadığı kadar hızlı dönüyor. Bunun aşk olduğuna emin olsam bile bunu kabul edemiyorum. Onda daha önce hiç görmediğim bir şey gördüm, bu beni korkutuyor, bütün bunlara rağmen bir türlü karar veremiyorum. Onun yanında kendimi bir çocuk gibi hissediyorum, oynayacak bir şeye ihtiyaç duyan bir çocuk gibi hissediyorum. Yaşayamadığım çocukluğumu bana yaşatan o adamı çok sevmekten başka bir şey gelmiyor elimden. Arka bahçede birbirimize koştuğumuz, birlikte uzaklara gitmekten asla korkmadığımız bir dünyanın içinde yaşıyor oluşumuz bütün buzları eritiyordu. Karanlık olana kadar dışarıda duruyor, birbirimizi çok seviyorduk. Şimdiyse artık güneş hiç açmıyor. Gün ışığı hiçbir şeyi düzeltemiyor. Karanlıkta başlayan hikayemiz tekrar karanlığa gömülüyor. [Olayların gerçek kurum, kuruluş ve kişiler ile bir ilgisi yoktur.] [Tüm haklarını saklıdır.]

Her yerin yeşillikler ile dolu bir mahalle düşünün. Şehrin o kirli havasından uzak, sessiz, sakin bir sahil kasabası. İşte orası yeşil mahallesi. Turistlerin bir çoğunun gelmek için can attığı, gezmek için kuyruğa girilen o mahalle. "Mahallemize hoş geldiniz efendim, artık sizde bu mahalle sakinisiniz." *** Bu kurgu bu1yazar adlı şahısa aittir kopyalanması söz konusu bile değildir.

Ünlü bir ailenin ikizlerinin doğum gününde garsonluk yapan Azra, aslında o ailenin kaçırılan kızıdır.

Abisinin arkadaşına yaptığı sosyal medya akımından sonra hayatı değişeceğini kim bile bilirdi ki? ○●□■ Siz : Seni bir arkadaş bir dostum gibi sevdim... Yusuf abi: Hayırdır Nazlı, ne diyorsun? Siz: Sen oturmuş bana aşktan dem vuruyorsun... "Bir şey mi duydu acaba ? Gerçi duyması imkansız kimse bilmiyor ki. Belli de etmiyorum aslında " Diye düşünüp telaşlandı Yusuf. Yusuf abi: Ne dem vurması. Tövbe tövbe... Siz: Sende sevdiğim çok şey var adı aşk değil... "Bende sevdiği çok şey olmasına mı sevinelim, yoksa aşk olmamasına mi üzülelim anasını satayım" diye homurdandı Yusuf...

"Benim kızım böyle giyinemez." Bana iyice yakınlaştığında dudaklarımızın arasında milimler kalmıştı. "Ben senin kızın değilim!" Kaşlarını kaldırıp burnunu burnuma sürttü. "Sen benim kızımsın." Kaşlarımı çatıp yüzüne baktım. Elimi tehdit eder gibi kaldırıp salladım. "Ben senin kızın değilim!" Tek kaşını kaldırıp alayla güldü. Duvara dayalı olan iki elinden birini yanağıma koydu. "Bu akşam sana göstereceğim , benim kızım mısın? Yoksa değil misin?" Alayla güldüm. "Ya gösterirsin tabi." Onu hızla itip arkama bakmadan kapıyı çarpıp çıktım. Ne sanıyordu kendini?! Birde gösterecekmiş! _________ "Evleneceksin! Bu akşam istemeye geliyorlar. Git bir şeyler hazırla." Kardeşimden gözlerimi çekip ayyaş babama baktım. Ne saçmalıyordu? "Ne istiyorsun?" "Altemur AKINCI ile evleneceksin! Kardeşinin tedavisi için!" Ne yani kardeşimin iyiliği için patronumla mı evlenecektim ? .... Altemur AKINCI 🔗 Ahsen KAYA Genç kız , genç adamı sevebilecek mi?

"İSTEMİYORUM"diye bağırdım karşımdaki adını bile adam akıllı bilmediğim ama benimle evlenmek isteyen adama doğru. Hem bir katile hem de bir mafyaya görünümlü kişiye bağırmak ne kadar doğru siz düşünün bakalım. "Tamam, sen bilirsin ailenden önce kimin nefesinin kesilmesini istersin peki güzelim? Annenin mi, babanın mı, yoksa çok sevdiğin kız kardeşinin mi? Yada vazgeçtim hepsinin topluca nefesi kesilsin.Ne dersin göz bebeğim?" dedi adam ve her ne kadar yaptığının adice olduğunu bilmesine rağmen sevdiği kadını kazanmak için herşeyi yapardı o! "Yapamazsın, duydun mu? Aileme zarar falan veremezsin."dedi kadın yeşil hareleri dolu dolu bir şekilde. Adam ise karşısındaki sevdiği kadının dolu gözlerini görünce içi parçalanmıştı, ama bunu pek fazla belli etmeyerek oturduğu"ben lüksüm" diye bağıran rahat koltuğundan kalkarak sevdiğinin yanına gitti . "Emin misin yavrum? Peki öncelikle çok sevdiğin kız kardeşinin üzerinde deneyelim. Sende ne kadar ciddi olduğumu anlarsın"dedi adam bütün acımasızlığı ile. Adamın bu sözlerinden sonra kadının kalbi biricik kardeşine birşey olma düşüncesi ile korkuyla atmaya başlamıştı. Adamın gözlerinde ki somut kararlılık ifadesi ile kadının yavaş yavaş ümidi tükeniyordu. Adam karşısındaki kadına sarılma isteğini daha fazla göz ardı edemeyerek atik bir haraketle kadının ince belinden yakalayıp onu kendi bedenine yasladı. Sanki günlerce nefessiz kalmışcasına burnunu kadın ın saçlarına gömüp hayat bulduğu kokuyu içine çekmeye başladı. Dudaklarını kadının kulak hizasına getirip son sözlerini de söylemeye başladı; "Sen benimsin kızım, zorlama artık direttikçe senin canın acıyor, başka bir bok olduğu yok. Yap şimdi tercihini artık?"