SYNOPSIS After Juliette Ferrars takes over Sector 45, she spends the next five years liberating the other sectors, until the whole continent of North America is almost entirely free from the Reestablishment. Their resistance gave hope to the other continents around the world, and in no time, they join the revolution. Asia, however, is still ruthlessly under the control of the Reestablishment. Juliette opts to be diplomatic and decides to pay a visit to the Supreme of Asia to settle things as peacefully as possible. However, what she doesn't know is that the Supreme has no plans of settling things diplomatically. Juliette's life is in grave peril and the Reestablishment is doing all it can to put an end to the revolution she began. She also doesn't know that an underground resistance called Souseiki Dousa (The Genesis Movement) exists, and they're willing to do all they can to help her liberate Asia from the clutches of the Reestablishment. The stakes are higher. Time is running out. And this time, everything will change.

The Cruel Prince series best ship ever, Jude x Cardan which I am inlove with and I should wrote this like 2 yrs ago but never did, ⚠️Smut⚠️ CHARACTERS ARE NOT MINE ALL BELONG TO HOLLY BLACK.

«Έχει αρχή μα όχι τέλος και τελειώνει ότι αρχίζει.» ΘΑΛΑΣΣΑ: "Και δηλαδή τι τύπος άντρα είσαι;" Το σαρδόνιο χαμόγελο που στόλισε τα χείλη του ήταν ότι χρειάστηκε για να κάνει την καρδιά της να χτυπήσει σαν τρελή. "Εκείνος που θα γαμαει το μυαλό σου, ενω κάνει έρωτα στην ψυχή σου. ", και ο δυόσμος μπλέχτηκε με το κεράσι. ΟΥΡΑΝΟΣ: "Σε περίπτωση που το ξεχνάς, είμαι η μούσα του Θανάτου καλέ μου.", τα μάτια της τον κεραυνοβολούσαν, ο ουρανός σκοτείνιαζε, "Αν εσύ είσαι η μούσα του Θανάτου mellilla...τότε εγώ είμαι ο ίδιος ο Θάνατος.", η θάλασσα σήκωσε τρικυμία, δεν υπήρχε πλέον διαφυγή... ΠΤΩΣΗ: "Αν δεν βρω τρόπο, τότε θα δημιουργήσω έναν.", η Ιθάκη ήταν που έδινε το ωραίο ταξίδι λοιπόν. "Η πληγή επουλώνεται, το σημάδι μένει.", και ίσως τελικά ο προορισμός να μην είχε τόσο μεγάλη σημασία. ΠΟΝΟΣ: "Μας αξίζει ένας λυτρωτικός επίλογος.", η φωνή της έσπαγε. "Εμείς γράφουμε τον επίλογο μας.", της απάντησε ξέπνοα. Μα γιατί δεν αισθάνονταν λυτρωμένοι; Τελικά, η θάλασσα και ο ουρανός αγγίζονται;