İntikamın kıyafetini hiç merak ettiniz mi? Peki ya bedenini? İntikam,nefretle kararmış lacivert gözlerdi. İntikam,bir kafesin ardına gizlenmiş saldırmayı bekleyen bir bedendi. İntikam, ruhunu kasıp kavuran ateşten, uçsuz bucaksız bir buz kütlesiydi. İntikam, karanlığa ait dünyada Siraç Vuslat demekti. Yer altı dünyasının Azrail'i olarak adlandırılmış bir genç adam . Bir kulübe,bir masumun intikamı. Bir kurul, suçsuz insanların günahkar kuklacıları. Ve karanlığın intikamına boyanmış kör kuyularına düşen, küçük narin bir ışık; Elif! O bir anahtar. Kalbine hiç nefret uğramamış bir umut. İntikamın ilk aydınlığı; Günışığı! Onun bir görevi var. Seveceği adamın tek hedefi olan intikam onu yok etmeden, kalbini açtığı bu adamın cehennemden uzaklaşmasını sağlamak. Cehennem, bir ışık için kör karanlığı affedecek miydi? Yoksa bir türlü Azrail'i azad etmeyen intikam, onu anahtarsız kapılar ardında saklamaya devam mı edecekti? Oysa Allah'ın ol demesiyle bütün kapılar açılırdı! İntikamın ölümü, Günışığının baharını getirecekti...

Bir tutam, ego! Üç tutam, yakışıklılık! Azıcık akıllı, bayağı çapkın! Hiç olmayan terbiye, ve karşınızda Uraz Kandemir! Hayatı sadece bir gecede değişen, Bade Esenler. Bu hikaye zalim Şehrin, zalim Tozlarına gelsin. Başlangıç tarihi : 18.02.2020

"KÜFÜR VE YETİŞKİN UNSUR İÇERİR!" 'KİTABIMDA KÜFÜR ETMEYİN!' Nadide ŞAN. Seyyid Ali YILMAZ. Bir silah, bir kaza, bir ölüm, bir intikam ve tutkulu bir sevda... *** Seyyid Ali, "Birincisi sana dokunmayacağım ve asla benim kadınım olmayacaksın!" Bunu demesiyle Nadide gözle görülür bir vaziyette rahatlamıştı. "İkincisi asla anamın sözünden çıkmayacak ve ona karşı gelmeyeceksin. Her ne derse yapacaksın." dedi Seyyid Ali. "Üçüncü ve sonuncu ise," dedi ve kıza yaklaştı. Kızın buram buram yasemin kokusu burun deliklerine dolmaya başlamıştı. Nefesini tutup, "Aileni unutacaksın!" der demez Nadide'nin kalbi acıyla kasıldı. Böyle bir istek olmazdı, olamazdı. Bu nasıl bir vicdansızlıktı? Mavi gözleri yaşlarla dolmaya başlamıştı. Başını iki yana salladı. "Hayır, böyle bir şeye hakkın yok!" dedi Nadide. Seyyid Ali kızın böyle cesaretle konuşmasına öfkelenmişti. "Senin o it babanın da beni babasız bırakmaya hakkı yoktu ulan!" diye bağırdı. Nadide irkilmiş ve sesli bir şekilde ağlamaya başlamıştı. O tüm bunları hak etmiyordu. "Benim babam... Babam hakkında doğru konuş!" dedi kekeleyerek. Korkuyordu amma söz konusu babası olunca, herşeyi unutuyordu. Sinirden gözü dönen Seyyid Ali ileri atıldı ve kızın omuzlarını tutup, onu sertçe sarstı. "Savunma lan o soysuz iti! Savunma!" demiş ve kızı yere fırlatmıştı. *** "Bu bir sabır ve emek hikayesidir."🌼 90'lar yılında Adıyaman'da geçen, tutkunu olacağınız bir hikaye. Kitapta 'yetişkin unsurlara' yer verilecektir. KURGUM TAMAMEN BANA AİTTİR. HERHANGİ BİR (Ç)ALMA VEYA KOPYALAMA DURUMUNDA GEREĞİ YAPILACAKTIR. Mavili Yazar 💙

Romantizm#8 Hayatının belki de en büyük hatasını yapmıştı. Sevmişti... Hem de o dilden dile dolanan aşk masallarının kahramanlarından bile çok sevmişti. Şimdi çıplak ayaklarıyla kızgın kumlarda yürüyordu. Ayrılığın acısı yüreğini öyle bir dağlıyordu ki o bastığı kum taneleri yüreğinin yangınının yanında buz soğuğu gibi kalıyordu. Göz yaşları birer kor misali yanaklarında izler bırakarak, düştüğü yeri sevda yangınına teslim ederken, o halâ eski Minel olmaya çalışıyordu ama artık nafileydi. Yiğit KORAZLI bahar çiçekleriyle dolu yüreğini yakmış, çiçeklerin yerini her gün yeniden harlanan bir kor yığını yer almıştı. O biraz önce hayatının belki de en acı dakikalarını yaşamış, sevdiği adamın nikâhını kıymıştı. Adam buzdu ama kadını yakmıştı her bakışında. Kadın ise susuyordu ayrılığa. Bir konuşsaydı belki kavuşacaklardı. Artık kavuşmak bile lâl olmuş gömülmüştü karanlığa. -TÜM HAKLARI SAKLIDIR-

"İlk başlarda geçici bir hoşlantı derdim. Ama geçmedi." dediği şeylerle kaşlarım benden bağımsız çatıldı. Ne demek istiyordu? "Ben 7 yıldır sana aşığım Arîn. Ne kadar unutmak istesemde olmadı, olmuyor. Aklımdan çıkaramıyorum seni. Şimdi evliyiz, ama iki yabancı gibiyiz. Evet 7 yıldır karşılıksız seviyorum seni. Senin beni tanımadığını bile bile seviyordum. Her defasında canımı yakmak istediğimde 'sen onların düşmanısın, o senden nefret ediyor' diyorum kendime biliyor musun? Ama yinede senden vazgeçemiyorum. İçim o kadar seninle dolu ki, sen benden nefret etsen bile ben seni sevmeye devam ediyorum. Belki de gerçekten öyle gerçekten nefret ediyorsun benden. Ama ben yine seni severim ki." Azad'ın uzun soluklu konuşmasından sonra adeta mum kesilmiştim. Azad bana 7 yıldır sevdalı mıydı? İyi de ama biz sadece tesadüfen arada bir kantinde falan karşılaşırdık. O nasıl içinde böyle bir duygu besleyebilmişti? ❗TEKRAR YAZILIYOR❗ ÇALINMA KOPYALANMA VE BENZERİ ŞEYLER SÖZ KONUSU OLURSA, GEREKLİ KURUMLARA BAŞVURULACAKTIR. #1- Manolya 05.12.22 #1- Midyat 23.04.23 #1- KızKaçırma 24.11.22 #1- KarıKoca 24.11.22 Sosyal Medya: Tiktok: _aygeceyemuhtac Twitter: ozgederlerasko Instagram Hesaplarımız: @ozgeninguncesindenn Azad: @azaddemirhan_ Arîn: @arindemirhan_ Serhad: @serhaddemirhan Heja: @hejademirhan_ 170822'

Hayatın gerçekleri ile küçük yaşta tanışmış olmasına rağmen hayattan ümidini hiç kesmemiş bir kadın ile, hayata öfkeli bir adamın hikayesi. Bu nazlı bir sevdanın hikayesi... NAZLI & YUSUF "Benim güzel, Nazlı çiçeğim.."

(...) -Bak şu aynaya !'dedi puslu sesiyle fısıldayarak. Dudaklarını genç kızın kulağına dayayıp hafifçe yutkundu. ''İyi bak ! Bu aynada gördüğün kadın benim için doğdu. Benim için getirildi bu dünyaya. Sen benimsin Ahuzar! Ve o geçmişle olan tek bağın bu. Sen benimsin, ve benim olana hiç bir şey olmayacak. Evvelinde benim, sonunda!' ***"Bir ve ikinci kitap bir arada." 🕶️ Karan & Ahuzar 👠

Yetimhanede başlayan dostluk arkadaşlık nefret ve aşk

|TAMAMLANDI| Yarası kendinden güzel adam ve onun güzel Ay'ı. 02.09.2019

PUKKA YAYINLARI ARACILIĞIYLA KİTAP OLMUŞTUR. 3 KİTAPLIK BİR SERİ OLUP, 1. KİTAP BURADA YAYINLANACAKTIR. Doğduğu ilk gün yetimhaneye bırakılan Rüzgar, hayatı boyunca bir şeylere ve birilerine bağlanmaktan kaçınan, soğuk bir tiptir. Aynı yetimhanede büyüdüğü yaramaz bir kız çocuğu dışında da bağ kurduğu kimse yoktur. Yaşı dolduğu için yetimhaneden ayrılmak zorunda kalan Rüzgar, her seferinde beraber kurtulmaya söz verdiği kız için geri döner. Yine rutin ziyaretlerinden birinde kızın ailesi tarafından yetimhaneden alındığını öğrenir ve bir daha ondan haber alamaz. Senelerini ondan bir iz bulmak için araştırarak geçirirken bir gün, gizemli bir numara doğum gününü kutlar. Çok geçmeden Rüzgar, bu numaranın yetimhanede beraber büyüdüğü kız olduğunu anlar ve kızın içinde bulunduğu zor durumu öğrendiğinde onu kurtarmak için anlaşmalı bir evlilik yapmayı teklif eder. İkisi, aynı soyadını paylaşan, evli ev arkadaşları olacaktır. "Seni seviyorum. Hep sevdim."