İçimde kıpır kıpır büyümekte olan şey, aşk mıydı yoksa korku muydu emin değildim. Tek bildiğim karavanın içine vuran hafif ışık huzmelerinin, Onur'un kumral saçlarında ahenkle dans edişiydi. İç çekmek, karşısında onu böyle saatlerce izlemek istiyordum. Öyle bir dalıp gitmiştim ki, belimden kavrandığımı bile beynim çok geç algılamıştı. Birkaç saniye önce baktığı telefonunu bana çevirdiğinde, neredeyse çığlık atacaktım. "Onur!" Ellerim hızla yukarıya kalksa da, aramızdaki boy farkı nedeniyle telefona uzanamadım bile. "Telefonda ne işi var o görüntülerin!" Öpüştüklerini uzaktan bir göz gibi izlediğimde şaşkına döneceğimi biliyordum ama bu şaşkınlığı evimde tek başıma yaşamak isterdim. Onur ile değil! "Sanırım aşkın masum hali falan kalmadı? Ha ne dersin?" Çırpınmayı bıraktığım o kısacık anda telefonu arka cebine sokuşturmuştu. Bugün gözleri anlamlandıramadığım kadar güzeldi. Ona âşık olduğumu ilk kendime itiraf ettiğimde düşündüğüm tek şey vardı. Hayatımda bir sürü rengin olduğunu, rengârenk olduğumu düşünürdüm. Hâlbuki siyah beyazmışım, Onur'un gözlerine kadar. Gözleri öyle güzeldi ki, kışın bahçeme çiçekler açtıracak kadar. Sessizce, çırpınmadan kollarında oluşumun farkındalığı ile parmak uçlarını çeneme sürtmüştü. Teni tenime değdiği o kısacık anda, vücuduma sıcacık bir esinti yayıldı. Ben aşıktım bu adama. Hem de geri dönülmez bir şekilde. "Yazgı?" Sesindeki o ton yalvarma mıydı, emin değildim. Tek bildiğim kafamı hafif yukarı kaldırmaktı. Onu şüphesiz her koşulda kabul ederdim.

Kollarımın arasında kaderimin yazgısını taşıyordum.

Kardeşlerim dizisiyle bire bir gidimicektir. Çoğu olay değiştrilmiştir. Ailelerknin ölümüyle yetim kalan kardeşler kendileri gibi yetim olan kuzenleriyle bir kümeste yaşamak zorunda kalırlar. Akif atakulun verdiği bursla koleje giderler. Bu okulda pek iyi karşılanmaz.

"Altı yıl, kendi hayatımı unutup ben seni yaşadım. Ha, bir gün böyle seninle evleneceğimi düşündüğümden de değil." Ağlamaya yakın gülümseme sundum ona. Omzumu silktim. "Belki bir gün karşılaşırız diye." İlk karşılaşmamız geldi aklıma. Söyledim dilime düşen kelimeleri: "Bir gün tekrar çarpışırız ve ben sana tekrar kızarım diye." Hiç konuşmadı. Ne cevap verdi ne de konuyu değiştirdi. Öylece karşımda, çaresizliğimi izledi. "Niye böyle yaptın?" diye sordum. Yüreğimin üzerindeki acıyı parmaklarımla tutup avcuna bırakmak istedim. Ona kendini bırakmak istemeyen tarafım yok olmuştu sanki, tam şuan beni öldürecek bile olsa ona karşı gelemeyecek kadar güçsüzdüm. "Niye kalbimi kırdın?" İçimde bir yerlerde tutuşan bir şeyler vardı. Cayır cayır yanan, alevleri koca bir ormanı yakacak kadar güçlü olan... Bir şey vardı, nefesimi daraltıp beni yok etmeye çalışan. Bir şey vardı, ondan bana doğru gelen benden hiç gitmeyen. Bir şey vardı işte. "Özür dilerim." Dakikalardır suskunluğunu yenen şey bu cümle olmuştu. Peki ama özür dilemek neden acıları dindirmiyordu? 🍀 Paralel bir evrende #AsDor kurgusu. 🍀 04.07.21

Arkadaşlıktan aşka doğru evrilen uzun yol... Bu yol uzun olduğu kadar zorludur da. Peki bu yolu birbirlerini kırmadan yürüyebilecekler mi yoksa kalplerinde ''cam kırıkları'' bırakıp hayatlarına devam mı edecekler

Asiye'nin gözü uzaklara dalmıştı, içinden geçiriyordu "acaba?" diyordu "acaba bu çocuk hayatıma girer mi?, o da diğerleri gibi sadece kalbimi kırıp gider mi?" içinde bir his vardı, içinde yıllar sonra bir duygu hissetmişti, tanıdık ama bir o kadarda Asiye'ye uzak bir duygu. - ASDOR - 🧚🏻‍♀️

güzeller güzeli bir kız ve yakışıklı bir gencin aşkı. yazgı'nın ailesinin vefatının ardında bakalım hayatta onları neler bekliyor,liselerinde neler yaşanacak? onur'un yazgıya ilk aşkında bakalım bizi neler karşılayacak?

BAŞKA ŞEKİLDE OLSAYDI...

Gerçeği söylememe izin ver. Bebeğim,sana doğruyu söylememe izin ver. ••• Let me tell the truth. Baby, let me tell the truth. The Weeknd•Die For You

"Bana sanki lunaparktaymışım ve elimde sınırsız jeton varmış gibi hissettiriyorsun."