Hollywood, wieczór kawalerski i miska truskawek w czekoladzie. Jednej nocy Han Jisung wpuścił do (nie)swojego samochodu przystojnego i zagubionego Lee Minho, którego życie, pomimo młodego wieku, bardzo doświadczyło. Spędzili ze sobą pełną namiętności noc, z każdą następną dostrzegając w sobie coraz więcej człowieczeństwa Minho oraz zwyczajności Jisunga. ONE SHOT published in 05.01.2021 cover @taestheticperson inspired by the movie "Pretty Woman"

„Even a fool knows this You're the best thing I've got" - Stray Kids, „Mixtape: On Track" Hyunjin nie mógł powstrzymać swoich uczuć do koleżanki z klasy, chociaż wiedział, że Minho również coś do niej czuje. A serce Jeongina łamało się za każdym razem, gdy widział cierpienie Hyunjina, który dawno przestał być dla niego tylko przyjacielem.

-Czy ty ze mną flirtujesz? -Od jakichś dwóch miesięcy, ale dzięki że zauważyłaś.

- Masz słodki śmiech - skomentował Hoseok. - Ale nie uważasz, że za to, że cię rozbawiłem, zasługuję na poznanie twojego imienia? Yoongi zarumienił się, odruchowo drapiąc się za uchem. Wahał się, ale Hoseok był cierpliwy. - Min Yoongi - odpowiedział w końcu, a chłopak to powtórzył. - Podoba mi się - powiedział. - Czy oznacza to, że będziesz teraz mówił? Yoongi uśmiechnął się. - Nie. oneshot/fluff [TŁUMACZENIE] Posiadam zgodę na tłumaczenie. Link do oryginału: https://archiveofourown.org/works/11520852 Twitter autorki: @ softeggboyrm 🎉140518#52 w sope

gdzie taehyung jest słonecznikiem, a yoongi woli róże

• na podstawie trylogii więzień labiryntu • dialogi brane z filmów #love 26 z 50,5 tyś. opowiadań PRZYSIĘGAM, ŻE BĘDZIE POPRAWIONE! Przy tym historia trochę się zmieni ___________________________________________ - Gally nikogo nie lubi, z resztą to z zajemnością - uśmiechnęłam się do niego. On także podniósł lekko kącik ust do góry. - Może zabrzmieć to dziwnie, ale... - zastanawiał się jak to ująć w zdanie - Śniłaś mi się - spojrzałam na niego. ___________________________________________ - Nie ma ich - powiedziałam cicho. - Dobra, ale powinniśmy szukać dalej. - Po co? - spojrzałam mu głęboko w oczy - Nie trafimy do Prawego Ramienia. Marcusa nie ma. Naszych przyjaciół też - poczułam jak łzy napływają mi do oczu - To koniec. Zostaliśmy sami. ___________________________________________ - Zabawne - odezwał się ponownie Newt - Trzy lata forsowaliśmy mury, a teraz włamujemy się z powrotem. ___________________________________________

Gdzie Chanhee wypatruje marzeń pośród świateł miasta, a Younghoon pragnie być od nich ważniejszy /oneshot /może trochę angst, ale chyba nie

Tańczył, jakby był we własnym świecie, otoczony zewsząd ciemnością, która zapewniała mu komfort. Ale gdy raz zobaczył światełko w tej ciemności, nie chciał już dłużej w niej trwać.

Miał wrażenie, że jego życie będzie ciągle takie samo. Że zawsze będzie stał z boku, przyglądając się, jak inni chwalą się swoimi talentami, podczas gdy on, przez brak akceptacji, mógł jedynie patrzeć. Zdążył się do tego wszystkiego przyzwyczaić, odpychając na bok myśli mówiące, by spróbował. Uważał, że pozostanie w cieniu to najlepsze wyjście. Ale ona nie była kimś, kto tak po prostu miał zamiar pozwolić mu odpuścić.

Tamtego dnia Hyunjin wybrał ścieżkę, którą miał od teraz podążać. I wszystko miało być w porządku. Nie było. Przekonał się o tym, gdy na jego oczach Jeongin zniknął i pojawił się z powrotem. Ale to był dopiero początek.