"Benim için, lütfen. Sadece bir kez adımı söyle.." Kollarımdaki bedenin kapanmaya başlayan gözlerine bakıp, görmemi bulanıklaştıran göz yaşlarımı hızlı bir şekilde sildim. "F-Furkan seni sevi... Seviyorum.."

"Baba lütfen Cemre kardeşim olsun!" "Oğlum, bunlar sizin düşündüğünüz gibi kolayca olabilecek şeyler değil." "Ama neden? Sen bana oğlum diyorsun ona da kızım de olmaz mı? " ~~~ "Peki sen neden onun ablası olmak istiyorsun?" "Çünkü onun annesi yok benim de babam. O sana anne desin. O zaman biz de kardeş oluruz. Anne lütfen Ege kardeşim olsun!" ... Kardeşim Olsun ismine sahip ilk ve tek kitaptır. Başlangıç: 30.01.2021 Bitiş: 26.06.2021 20.11.2021 #1 gençkurgu 30.03.2021 #1 polis #1 kafe #1 ozan #1 afra #1 komedi #1 abla

Abi operasyonunu resmi bir şekilde başlatıyorum. Artık onların gerçek ailem olduğunu biliyordum. Önce gizlice içlerine girecek, onları tanımaya çalışacaktım. Eğer gerçekten onları kendime yakın hissedersem de gerçekleri söylecektim.

bu hikaye yıllar önce hastanede çıkan bir karışıklık sonucu karışan ikiz bebekler 16 yıl sonra ailelerine kavuşan. geçmişte yaşadıkları olaylardan dolayı utangaç çekingen ve sinir hastası yazgı, söz konusu kardeşi olduğunda gözü kimseyi görmeyen yağız'ın hikayesi

Bir zamanlar sadece ekrandan onları izlerdim. Ama şimdi onlarla yan yana sarılmış bir şekilde sohbet ediyoruz. Yani ben daha çok onları izliyorum...

"Üzgünüm... 1 kelime 7 harf ama verdiği acı... Kelimelere , harflere sığamayacak bir acı... Siz beni bu kelime ile terkettiniz... Ben de bu satırlarla... Ölmüşüm ben... Diyorlar ya insan kalbi durduğunda değil unutulduğunda ölür diye. İşte ben dün kan ter içinde eve döndüğümde sizi gülerek sohbet ederken gördüğümde öldüğümü öğrendim... Gidiyorum ben... Masanın üstüne sizin olan her şeyi bıraktım. Kart , telefon... Üçüzler... Zar zor biriktirdiğimiz para da orada. Canınız sıkarlar , onların parasını kullanmak istemezsiniz alın kullanın bu parayı. Siz hep üçüzdünüz üçüz kalın , hiç ayrılmayın... Bana yaptığınızı da birbirinize yapmayın! Unutmayın siz birbiriniz için varsınız! Bir kalp paramparça olduğunda tamir olmuyor ne yazık ki... Hoşçakalın hepiniz. Bu mektubu ben gittikten belki günler , belki haftalar sonra okuyorsunuz. Farkedeceğinizden bile şüpheliyim. Gerçi umursayıp mektubu okudunuz mu onu da bilmiyorum ama eğer okuduysanız şunu bilin ki hiçbirinizden nefret etmiyorum. Rahatça yaşayıp gitmeye devam edebilirsiniz. Ben Ada... Sadece Ada... Ben hiçbir yere ait olamayan , hiçbir yere sığdırılamayan , duyguları olmayan , dilsiz Ada , mutluluklar dilerim..." TAMAMLANDI✔️ ✨Bu Dördüzlerin değil Üçüzlerin hikayesiydi ve ben bu hikayenin sonunda herkes mutlu olduktan sonra kenara atılacak karakteriydim. Peki ben bu acı kaderimi kabullenecek miydim? Hikayenin sonunda tek acı çeken ben mi olacaktım yoksa tek mutlu olanı mı?✨ •Buna benzer aile hikayeleri okumak isterseniz profilimden Berceste ve Rüzgâra Karışan Ruh'u okuyabilirsiniz.•

17 sene sonra gerçekler ortaya çıkarsa? Bunca sene yaşamış olduğu acılar boşunaysa? 17 sene sonra bebeklerin karıştırıldığı ortaya çıkarsa. Alya, gerçek ailesine alışabilecek mi? Peki ailesi Alya 'ya alışabilecek mi?

Okulda bir cinayet mi?

Gerçek ailen sandığın kişiler ya gerçek ailen değilse ?

"Çok uykum var." diye mırıldandı. "Kaçta yattın bakayım sen?" Gözlerini kaçırıp dudağını ısırmaya başladı. Ellerimi dudağına götürüp dişinden kurtardım. Kendi canını acıtıyordu! "Hadi abiciğim dudağını ısırmayı bırakıp bana cevap ver." Ağzını açıp tekrardan kapattı. "On bir buçukta ama-" sözünü kesen kaşlarımı kaldırmam oldu. Kendini açıklamak için hemen hem ellerini hem de ağzını hızlı hızlı oynatıyordu. Ne kadar tatlı gözüktüğünden haberi var mıydı? Her yerini şapur şupur öpesim geliyordu. "Abi ya, hemen kızma hiç uykum yoktu ki uyuyamadım, o yüzden geç yattım." On bir buçuk geç bir saat değildi ama Dila'nın belli başlı kuralları vardı. "Ne yaptın o saate kadar?" Tekrardan gözlerini kaçırdı. "Hım." diye mırıldanıp tekrardan konuştu. "Kızmayacaksın ama?" Ben ona kızamazdım ki.. "Sen bir söyle ben kızıp kızmayacağıma karar veririm." Yerinde rahatsızca kıpırdanıp "Telefon oynadım" diye mırıldandı. Tekrardan kaşlarımı kaldırdım. "Yarım saat oyandım çok mu oynamışım? Abi ama sabah hiç oynamadım elime bile almadım, gece uyuyamayınca birazcık bakayım diye aldım birden yarım saat oluvermiş. Yoksa on dakika oynayacaktım." 🐣 08.09.20