Bir kız... Bir de ses... Hayalet bir ses... Ama gerçek. Biraz da doğa üstü... 《Korku kitabı değildir.》 Derin, sürekli derinlerden duyuyordu ismini. Korkuyordu. Varlığını bilmediği bir ses sürekli onunla iletişime geçiyordu. Biraz zaman korktu. Biraz zaman kovdu. Ama sonra alıştı o sese. Dokundu. Sarıldı. Öptü. Arkadaş oldu. Belki sonra daha da fazlası... . . . İçim yine bir tuhaf olsa da çalışma masama doğru baktım. Ne bir belirti ne bir işaret hiçbir şey yoktu. 'Belirti mi istiyorsun?' diye sordu zihnimin içinde yankılanan sesiyle... Olumlu anlamda başımı salladım. Düşüncelerimi okuması bazen sinir bozucu olabiliyordu. 'Sende çoğu zaman sinir bozucusun Derin.' Yine yapmıştı işte! Yine okumuştu düşüncelerimi... Masamın orada bir şeyler hareketlenince oraya doğru baktım. Kalem kendi kendine hareket edip kağıda bir şeyler yazıyordu. İstemeden de olsa elimin altındaki yorganımı sıktım avcumun içi ile. Korkuyordum belki de hala. Göremediğim bir ses ile konuşuyordum. Her an benimleydi ve sanırım o sadece ses değildi. Bir varlıktı. Dokunabilirdim ona. Elimle hala yorganı sıkarken kalem masadaki yerini aldı ve kağıt havalanmaya başladı. Havalanan kağıda baktım. Kağıdın üzerinde ' HESİM ' yazıyordu. Bu onun ismi miydi? Başlangıç Tarihi: 16 Ocak 2016 İlk Yayın Tarihi: 17 Mayıs 2016 》Tüm hakları bu hırçın yazarın masum ruhunda saklıdır... Bana ulaşmak isteyenler için instagram hesabım- @bilgeliyasam Hesim'in instagram hesabı: @hayaletsesim

Hiç bulunduğunuz yere ait hissetmediğiniz oldu mu? Cevabınız evet ise yalnız değilsiniz. Sizin gibi birini tanıyorum adı Arya. Ailesiyle çıktığı yolculuk da trafik kazası geçirirler ve Ailesini kaybeder. Aslında bunun bir kaza olmadığını öğrenir. Altı ay komada kaldıktan sonra artık Anneannesi ve Büyük Babasıyla birlikte yeni bir hayata başlayacaktır. Yeni arkadaşlar ve yeni insanlar derken Arya İntikamın, Sırların ve Gizemin içinde bulacaktır kendini... Peki ya arkadaşları ve aşkı için savaşacak mı? Her şey bir kamp gecesiyle başlar...

Bir Umut düşünün, bir de Mutlu. İkisini birbirine harmanlamak istiyorum karışa karışa... Çikolatayla... "Pasta yesek beraber?" "Ne münasebet canım. Tanımıyorum bile seni. Git kendin ye." Tekrar tekrar önüme geçti. "Ya lütfen sadece şu pastane de seninle pasta yemek istiyorum." "Amaç?" "Yok." "Sebep?" "Yok." "Art niyet?" "Yok." "Sadece bir dilim pasta?" "Evet." "Çikolatalı?" "Her zaman." ~~~ O zaman anlamamıştım Çikolatalı derken aslında benden bahsettiğini... Kitap kapağı, @noksanayaz'a aittir. Canım Yaren'cim sağ olsun çok güzel oldu. Gözünüzü kırpmadan ona başvurabilirsiniz. Tüm hakları bu hırçın yazarın masum ruhunda saklıdır.♥