Kuzey Tan'dan "Sen inanılmazsın!" bunu iltifat olarak kabul ediyorum "Nasıl bu kadar arsız olabiliyorsun" iltifat değilmiş. " Kuzey sen ruh hastası mısın insan sevgilisini kaçırır mı hadi kaçırdın diyelim bu dağ başına mı getirir." ormanı mı beğenmemişti acaba? Neyse bir dahakine onu yurtdışına kaçırırdım artık! Şiddet, taciz, tetikleyici unsurlar içerir rahatsız olcaklar okumasın!

"Benden başka gidecek hiçbir yerin yok." Adam yapılı cüssesini kendinden oldukça küçük kıza iyice bastırdı ve çenesini sıkarak yüzünü kendine yükseltti. "Gidebileceğin herkesi öldürdüm, uyuyabileceğin her evi yıktım, başını koyabileceğin tüm yatakları yok ettim, sığınabileceğin her limanı yaktım ve küllerini beş okyanusa savurdum." Biraz durup kızın sindirmesini bekledi. Ağır ağır, beynine çakarcasına vurgulu bir tonda tekrar konuşmaya başladı. "Benden kaçtığında gidebileceğin tek yer benim yanım, uyuyabileceğin tek yer benim evim, başını koyabileceğin tek yatak benim yatağım ve sığınabileceğin tek liman benim kollarım." Çenesindeki elini çekmeden diğer elini incecik boynuna sardı ve yaşlarla parlayan cam gibi parlak, göğü taşıyan gözlere baktı. Kendi dipsiz kuyularının aksine onun gözleri içinde binlerce diyar bulunduruyordu ve adam o binlerce diyarın hepsini kendine istiyordu. Hepsini. Her bir tanesini. Tek tek. Sonsuza dek. Kadın, adamın omuzları üzerinden arkadaki büyük eve baktı. Ev kadının gidebileceği son yer, uyuyabileceği son yatak, sığınabileceği son limandı. Ve adam dakikalar önce o evi ateşe vermişti. "Bırak."dedi inlercesine. Bırakmadı. "Canım yanıyor."dedi. Umursamadı. O, acımasızdı. O nitelikli bir katil ve kalpsiz bir psikopattı. O, kimsesizdi. O, sığınabileceği tek limanı, kendi elleriyle yakmış, küllerini kaybetmemek için dünyayı ateşe vermişti. O, tehlikeliydi. Ve o aşıktı. Çok, çok aşık.

Kolumdan tutduğu gibi beni arabanın içine zorla oturttu. -Bırak beni sen kimsin ya kim kendini ne zannediyosun diye bağırarak arabadan çıkmaya çalışıyordum koltuğa beni öyle bir bastırdı ki, üzerimdeki siyah beyaz çizgili eteğim debelenmemden kalçalarıma kadar sıyrıldı ikimizde aynı anda önce bacaklarıma, sonra bir birimize baktık çakır gözleri çok deli bakıyordu göz göze bir süre bakıştık arabadan çıkmak için hamle yaptığımda beni yan döndürüp kemerimi taktı. - Hayvan sen hayvansın diye bağırmaya başladım Bana eğilip burnumun dibine kadar girdi. - Eğer hemen bağırmayı kesmezsen o minik siyah kilodunu yırtar atar içine şuracıkta girerim gerisini sen düşün......

Yetişkin okurlar içindir. Şiddet, korku ve gerilim içerir. ... Sibel, neşeli bir lise öğrencisidir. Okula yeni gelen öğretmenin okuldaki zorba kesim ile samimiyeti dikkatini çeker. Öğretmen ve zorbaların ortak konusunu bulmaya çalışır. Gitgide çamurlara batan Sibel burada yeni bir kimliğe bürünür. "Damla," diye fısıldadı. "Hayatımdaki tek güzel şeysin. Hayatımın kendisisin." Elini açıp avcuna dökülen çiseleyen damlalarını bir müddet bekledi. Sonra avcunu kapattı. "Ben de seni böyle avcuma aldım, bir daha da açmam elimi." "Açma," dedim. "Ben çok üşürüm yoksa. Avcunun içi sıcacık, Toprak." Gülümsedi alayla. Ya halime ya haline. "Cehennem ya, ondandır." 💧 Kitabın her hakkı korunmaktadır.

Bu kurgu can sıkıntısı yüzünden yazılmıştır ciddiye almayın. - Arkadaşının düğünü için Mardine giden Pınarı neler bekliyor

Yıllardır örgütün başına geçmeye çalışan babasının düşmanları yüzünden sakladığı biricik kızı Efil, bir gün villalarında çıkan çatışmayla birlikte kaçmaya çalışırken yıllardır peşlerinde olan mafya lideri Karan Kızıltuğ ile göz göze gelir. Ancak kız bilmiyordur ki karşısında duran bu mafya, onun nikah masasında terk ettiği ve türlü geçmişi olan eski sevgilisidir. Hafızasını kaybetmiş olan Efil, kendisini adı Ahu olan bambaşka bir kadın sanıyordur. Efil'i ve öldürmek için ailesini arayan Karan Kızıltuğ, hem kızın ailesini bulmak için Efil'i kaçıracak hem de ihanete uğradığı aşk dolu geçmişinin intikamını almak için kızı türlü oyunlarla yanında tutarak onu da pisliğine alet edecektir... *** "Nefretten aşk doğamaz demiştin." dedim tüm uzuvlarım acıyla sızlarken. "Haklıydın. Biz nerede başlarsak orada biteriz. Nefretin benim sonum olmasına izin vermeden ben kendi sonumu yazıyorum." "Yapma Savcı." dedi ben silahla ateş etmeden hemen önce. "İnsanlar yanılır ama ben yanılmaz demiştim ya sana, ilk defa haklı çıktın. Yanıldım. Nefret aşka dönüşürse şayet, o adamı kimse tutamaz. Aşk gerçekten her şeyi yenebilecek olan tek duyguymuş çünkü." "Duygulara yeri olmayan sen mi söylüyorsun bunu? Aşk nedir bilmiyorsun bile!" "Evet!" dedi bağırarak. "Aşk nedir bilmiyorum, tek bildiğim senin yanında kendimi kaybettiğim. Kalbimin hızlanmasını sağlayan, tek bir gülüşünle bana tüm dünyayı yaktırabilecek güce sahip olan tek kadın sensen ve buna aşk denmiyorsa ben hastayım Savcı. Ben yenildim." Bu cümlenin devamını duymaya hazır değildim. "Ben senin yenilmeni beklerken, ben sana yenildi-" Başımı ağır ağır sallarken cümlenin devam etmesine izin vermeyerek, acımadan iki el silah sesinin duyulmasını sağladım. Bedenim yere kapaklandı.

"Biliyor musun? " dedi. Bir müddet sonra " öyle kolay değil benden kurtulman." Dilinin ucundaki bir itiraf dökülmüştü geceye. Lâkin benim kalbimi yangın yerine çeviren bir itiraftı bu. "Sana öğretemedim..." Nereye kaçarsan kaç, nereye gidersen git seni bulurum. Cehennemin dibine bile gitsen.. yine gelir bulurum seni..." "Bulursun" dedim. Kaderime boyun eğmeyi kabullenmem için sarfettiği bir kaç söz yeterliydi. Biliyordum. Bir kez daha anlamıştım kaçışım yoktu.

DÜZENLEMEDE ve YENİDEN YAZILIYOR Elena kendi köyünde babasıyla sıradan bir hayata sahiptir, ancak bir gece namıyla korku salan ve eşi benzeri olamayan bir kral köylerine saldırı düzenler. Elena kaçmaya çalıştığı bu ejderha kraldan kurtulabilecek mi? ama bu kralın lanetinden haberi var mı? ya da onu bekleyen tehlike ve sırlardan?.

🌺... .. Kitap kapağı bana aittir. 2020.01.29. Saat: 23:25

Zaten haftanın çoğu gününde konaktaydık çünkü Antep'in ağasıydı o herkes onu tanırdı herkes ondan korkardı ki bir zamanlar onu hiç tanımayan beni de korkutmuştu hala da korkutuyordu...