Hande Kız kardeşi ile en büyük aşiret olan Demirkanlara hizmet ederken Demirkanlıların en büyük oğlu Boran ona sevdalanırsa (Eğlence amaçlı yazdığım bir kitap yazım yanlışı falan olabilir)

BIÇAKÇI aşiretinin ağası Hüseyin Alaz'ın töre denen saçmalıklar silsilesi ile mücadelesini ve hiç ummadığı bir zamanda uğradığı saldırı sonucu tanıştığı doktor Tuğsem'le çekişmeli ilişkilerini okumaya ne dersiniz. Urfa'nın sert ağasının gri mavi gözlü şirin öğretmenle sınavı da belki dikkatinizi çeker. Wattpad de bu isim ile yayımlanan ilk ve tek hikayedir. Çalınma durumunda yasal yollara başvurulacaktır.

Tamamen çerezliktir. TEXTİNG. (Tamamlandı.) Sare: Ev için alışveriş yapılması gerekiyor. (12.28) Doruk Ali Ozansoy: Kapıdakilere söyle gitsin alsınlar. (17.20) Sare: Kendim görüp almak istiyorum. (17.40) Doruk Ali Ozansoy: Kapıdakilere söyle götürsünler. (17.46) Sare: Benim kocam kapıdakiler sanki! (Mesaj gönderilmedi.) Sare: Kendim giderim! (Görüldü✓✓)

Kitapta kadına şiddet, hakaret, tecavüz, kuma vs. Yoktur. Hiçbiri normalleştirilmemiştir. °•° Şervanın yüzünde zafer kazanmış gibi bir ifade oluşurken üzerime gelmeye devam ediyordu. Etrafıma kısa bir bakış atıp, tezgahın üzerinde su dolu bardağı görmemle elime alıp hiç düşünmeden suyu Şervanın yüzüne fırlattım. Şervan şaşkın bir irkilme ile yüzünü silip bana öfkeyle baktığında yutkundum. "Eyvah" gülümsemeye çalışıp bardağı yavaşca tezgaha bıraktım. Şervanın gözleri kurt misali benim üzerimdeyken yan tarafa doğru koştum fakat Şervan elini duvara yaslayıp buna mani oldu. İlk kez boyumun kısalığı işe yararken kolunun altından geçip merdivenlere doğru koştum. "Zühre buraya gel!" Arkamdan adım sesleri yaklaşıyordu. "Allah cezanı vermesin Zühre! Ne diye adama su fırlatıyorsun sen!" Hızlı hızlı, eteğimi toplayarak koşarken yatak odasına gelmemle kapıyı açıp içeri geçtim fakat kapıyı kapatamadan Şervan içeri geçip beni kapıyla arasına aldı ve kapıyı kilitledi. Bismillahirrahmanirrahim Allahım sen benim keçilerime mukayet ol. "Şervan, kocam" şirince gülümseyip onun o öfkeli canavar bakışlarını yumuşatmak istedim fakat öyle bir aç kurt gibi bana bakıyordu ki, anlatamam. "Ne yapıyorsun sen?" Şervan tehlikeli bir fısıltı ile konuşarak üzerime doğru eğildiğinde "n-ne yapıyormuşum?" Dedim masumca. "Bana neden su fırlatıyorsun?" "Üzerime öyle aç dağ ayısı gibi gelirsen bende su fırlatırım" Tek kaşı kalktı. Haklıyım dağılın. "Dağ ayısı? Hemde aç?" Başımı sanki iyi bir şeymiş gibi olumlu anlamda salladım. "Hıhım" "Peki öyle olsun. Dağ ayısıda olurum" dudakları bundan hoşnut olmuş gibi kıvrıldığı zaman anlam veremedim. Kitap kapağı: Damla_yazar

[TAMAMLANDI] "Sen ki makamların en güzeli bir mahur beste, bense yüreğine düşmüş bir ateş parçası." dedi gözlerine yansımış aşkın iziyle adam. "Aşkın yürekte bir ateş, uğrunda yakmazsam bu kalbi Mardin bana dar olsun!" dedi kadın dik başlı bir tavırla. Oysaki ne garip, onlar bir imkânsızdan böyle büyük bir aşkı büyütmüş, kaderin kırmızı iplikleriyle birbirine kördüğümle bağlanmıştı. +18 09.05.2023

-hikayedeki kişiler,kurumlar,olaylar ve askeri terimler hayal ürünüdür. Gerçekle bağlantısı bulunmamakla beraber kurgudan ibarettir- Filmlerde izlediğimde asla yaşamayacağım şeyi ilk görüşte aşk olarak tasvir ederdim. Şimdi ise hayattan bir ders daha çıkarmıştım. Asla,asla deme. Çünkü nasip öyle bir şeydi ki ilki sonu yoktu. Eğer gönülleri bir muhabbete bağladıysa görmeden bile sevebilirdin. Sesini duymadan,gözlerine bakmadan,dokunmadan. Beklerdin. Ne pahasına olursa olsun beklerdin. Geleceği belli olmayanı beklemek hangi yürek dayanırdı ki? Gönlünü bir askere kaptırmış yürek dayanırdı. Çünkü hayatı ve sevgisi beklemekten ibaretti. Bekleyecektim. Ebedi bekleyiş olsa bile sadakatim sabrıma galip gelecekti. Döndüğüne gözlerine bakıp tek bir kelime kullanacaktım "sensedim"...

"Ben güzel olmak istemiyorum ki." dedim fısıldar gibi bir sesle. Başını kaldırmadı. Ağlıyordu ama görmemi istemiyordu. " Sadece..." dedi boğuk çıkan sesiyle. Yutkunup devam etti. " Sadece benim güzelim olsan?" •° •° •° •° •° •° •° Elleri dizlerimin üzerineki ellerime uzandı. Titreyerek geri çekti. " Duyamaya bile katlanamıyor insanlar. Ama bu dünyada yaşanıyor bunlar." dedim titreyen sesimle. Ellerini yere koyup bana doğru kaydı. Ben sandalyede otururken o tam önümde dizlerinin üstündeydi. "Özür dilerim güzelim."dedi başını hafifçe dizime koymadan önce. Ne yapacağımı şaşırarak ellerimi kaldırdım yukarı. Geri çekmedim kendimi. Geri çekilemedim. Başını küçük bir çocuk gibi dizime yaslamıştı. Ardından dizimde bir ıslaklık hissettim. Omuzları sarsıldı sonra. " Kerem." diye mırıldandım onunla beraber ağlarken. "Ben güzel olmak istemiyorum ki." dedim fısıldar gibi bir sesle. Başını kaldırmadı. Ağlıyordu ama görmemi istemiyordu. " Sadece..." dedi boğuk çıkan sesiyle. Yutkunup devam etti. " Sadece benim güzelim olsan?"

~DÜZENLENECEK!~ Hayatınızıda tek tutanağınız olan kardeşiniz öldürülseydi ne yapardınız? Bunun üstüne öldüren kişi üvey anneniz ve öz babanızsa eğer? Hepimizin bir geçmişi vardır. Kimilerininki diğerine göre daha kötü. Sürekli yüzleştiririz gerçeklerle. Arkasına bile bakmadan öz kızını yetimhaneye bırakan bir baba. Ve intikam peşinde koşan genç kız. Herşeyin bir telafisi vardır. Ya bu kez yoksa? İntikam planı karalamıştı gözünü genç kızın. Başına geleceklerden habersizdi... ~~~~~~~~ Islami kitaptır. Hatalarımı affedin. DÜZENLENECEK!

"Bu senin düğün istemeyen halin miydi?" diye sordu Yavuz duruşunu bozmadan. Nefesini düzene sokmaya çalışan İnci "Sana nikahı bastım diye dans ettim bu kadar, evet." dedi dalga geçerek. Bir şey söylemedi Yavuz. Önündeki su dolu şişeye uzanıp bardağına doldurdu, fakat doldurduğu suyu eline alamadan İnci'nin bardağı kapıp kafasına dikmesiyle sabırla yutkundu. "Sen nasıl bir manyaksın ben anlamadım ki!" Güldü İnci. "Nasıl bir manyak olduğumu çözebileceğin kadar kalmamayı umut ediyorum hayatında." diye yanıtladı Yavuz'u. Bedeninin duruşunu bozmadan boynunu çevirip kıza kısa bir bakış attı Yavuz. "Bir yerde kalabilmen veya ayrılabilmen için orada olman gerekir. Sen benim hayatımda değilsin." dedi ters sesiyle. Kıkırdayarak bardaktaki sudan biraz daha içip "E süper o zaman." diyerek ayağa kalktı İnci. "Hadi burada uslu uslu oturmaya devam et sen."

İzmirli 19 yaşında bir genç kız... Babasının yüzünden daha doğru düzgün bir kez dışarı çıkamazken yine babası yüzünden bilmediği bir şehirde , bilmediği bir aileye gelin giden bu kızın sonu ne olucak? Daha mı üzülecek , daha mı mutlu olucak ? Gelin beraber görelim. ••• Watpadde konu, kurgu ve isim açısından ilk kitaptır, tamamen şahsıma ait❗