Gözümdeki karanlık kalbime yetmez oldu,avcumdaki yalnızlık rüyada geçmez oldu. Sokaktaki nilüfer evine dönmez oldu,yok kayboldu.... Yaralı dudakların unuttuğu telaştan çok, kaybeden sokakların sonunda hiçbir masal yokmuş, saksıları devir evden yine gir içeri. Güğüsündeki son nefesi bulutlar görmedi ki, güçsüz şehirlerin dökülen dişleri gibi, baharın gelişini gidenler affetmedi, sızlayan günler gibi annesiz denizlerde, dalından tutmuş gibi babasız gülüşlerde, yeniden sevicekmiş gibi bitmeyen özleminle sen kayboldun.... kayboldum...

Ayağıma çelme takması ile yere yapıştım. Telefon havaya uçmuştu. Telefonu yakaladı. Ardından beni bacağımdan tutup çekti. "Benden kaçamazsın" Sinsice sırıttı. Gömleğimin bir düğmesini açması ile amacını çok iyi anladım. "Üvey de olsan abimsin bırak hadi" Pis pis sırıttı. Düşünür gibi yaptıktan sonra cevabı yapıştırdı. "Hayır" Bırakmayacağını anladım. Çantamdan biber gazını çıkarttım ve gözlerine sıktım. Üstümden çekildi ve gözlerini ovuşturmaya başladı. "Bak bıraktın bile"

Tefecilere yapılan borçlar babanın ölümüyle yüz üstüne çıkar. Ve bir kadın bunları ödemek için tefecilerin fahişesi olur.

...

Abim tam bir başbelası...

Özel güçleriniz dahi olsa lise yinede çekilmez bir yer oluyor. Ben Jennifer Warner Türünün tek örneği Jennifer lisede ezilen bir yerden bitme. Ah evet saçmalık öyle değil mi ? Bunun nedeni yirmi bir dakikadır vücudumun yarısını dolaba sokmuş bir şekilde çırpınmam mı inanın bilmiyorum. Tek bildiğim o lanet fizik defterini bulamazsam Bay Carter'ın olmayan şöhretimi sınıfın ortasında yerle bir edeceğidir.

Merhaba afc'ler,ben Özge.13 yaşındayım Ve bütün Alper fanları gibi hayalim de bu kitabın gerçek olması Umarım hepimizinki gerçek olur,hadi bakalım okumaya başlayalım :)

hiç Mervan ve ben kitabı yok. ben yazarım o zaman.

👍👍