Bir mahalle Hikayesidir. "Ben sana çocukken düştüm. Büyüyemedim."

İlk aşkının mahalleden taşınacağını öğrenen İpek Deniz, büyük bir özgüven ve umut ile belki de Hakan'ı son kez göreceği gece karşısına geçip her şeyi açık açık söyler. Hakan tarafından kesin bir şekilde reddedilen İpek Deniz büyük bir yıkıma uğrarken, ertesi sabah Hakan'ın mahalleden gidişi bu yıkımın tuzu biberi olur. Ergenliğinin büyük bir kısmını Hakan'ın gidişi ile oluşan büyük boşluğu doldurmaya çalışarak geçiren İpek Deniz uzun uğraşlar sonucunda ilk aşkıyla birlikte o boşluğuda unutur ve ergenlikten kurtulur. Ergenliğinin aksine gençliğini oldukça sakin, ağır başlı ve düzenli geçiren İpek Deniz'in aklına bile gelmeyen Hakan birden mahallenin başında yeniden beliriverir. 7 yıl sonra, ilk aşkını karşısında gören İpek Deniz büyük bir bilinmezin içine düşünce, tek çıkışın Hakan'dan köşe bucak kaçmak olduğuna karar verir. Kendini yeniden istenmediği sularda yüzerken bulmamak için iç dünyası ile savaşa giren İpek Deniz, bu sefer bu savaşta yanlız değildir. Çünkü yıllar sonra İpek Deniz'i karşısında gören Hakan'ın da kimsenin görmediği sokaklarda, birden beliriveren duyguları ile vermesi gereken savaşlar vardır.

"Yan yana yürümeyelim diye dar yapılmıştı kaldırımlar. Ve yine yan yana yürümeyelim diye dar kafalıydı insanlar. Ve sırf dardı diye kafalar düşünmeyi bırakıp sevmeyi denedik. Sarılmak yakar bizi deyip aşkı hep uzaktan sevdik." - "Kaybettim ben!" Diye bağırdı acıyla. "Girdiğim her savaşı kazanan ben sana kaybettim! Aklımı kaybettim senin aşkından, kalbimi kaybettim bu yolda. Kendimi kaybettim ulan kendimi!" Bana doğru bir adım atınca ister istemez geriye doğru gittim. "Şimdi git dersen siktir olur giderim. Ama sana yemin olsun bu son olur Gökçen. Duydun mu? Şimdi gidersem bir daha asla gelmem." Sertçe yutkunup gözlerine baktım. "Git." Gözlerinde ki hayal kırıklığını gördüm. Gözbebeğinde ki ışık yavaşça söndü sanki. "Eyvallah." Dedi çaresizce ve arkasını döndü. Ömer Kartal hiç gelmediği birine gidiyorum demişti. Ve Şehreküstü hiç gelmemiş birinin gidişine şahit olmuştu.

Mahalle düğününde evlerine hırsız girdiğini duyan Müzeyyen, daha bir ay önce aldığı son model bilgisayarını kurtarmak için koşarak eve gelir. Eve geldiğinde, içeriye girmesine engel olan başkomiserde geçmişten gelen bir şeyler olduğunu hissetmesi uzun sürmez.

Mahalle kurgusudur. 34 yaşında cezaevinden yeni çıkmış Koray ve 24 yaşında naif bir kız olan Gülbahar'ın imkansız aşkı. UYARI; Kitap cinsellik içermektedir.

✨MAHALLE KURGUSUDUR✨ Leyla Akgün. Mahallenin saygı görülen ailesinin ortanca çocuğudur. Dışarıdan her ne kadar umursamaz, şımarık, farklı görünse de gerçekler bunun tam tersiydi. Babası tarafından yüzü hiç gülmeyen bir kızdır. Bunu yansıtmamak için de asla olmadığı gibi davranır. Bir gün yine babası yüzünden yaşadığı hisleri içinde tutamaz ve evden çıkıp bir sahil kenarına gider. Orada mahallenin sözü geçen bir adam olan Yavuz Aslan ile karşılaşır. Yavuz, genç kızın farklı halini ilk defa görünce peşinden gider bu olayın. Anlamak ister, böylece Leyla ile birçok kere bir araya gelmek durumunda kalır. Kimseye derdini, içindekileri anlatamayan Leyla, Yavuz'un sürekli onu düşünmesiyle yelkenleri suya düşürecek ve bir tek ona anlatacaktı... *** "Babası tarafından sevilmeyen, hor görülen tüm kız çocuklarına ithafen..."

🏵️ "Poyraz!" dedi heyecanı sesine yanısırken. "Gelinliğim çok güzel! Uğursuzluk falan umrumda değil! Bunu görmen lazım! Neredesin? Daha eve gelmedin mi yoksa?" Heyecan dolu konuşmasıyla adeta yerinde duramamış, oturduğu yerden kalkıp yeniden pencere kenarına adımlamıştı. Bakışları yalnızca saatler sonra kendisinin de sayılacak o lambası sönük odanın penceresine kaymıştı. İçtenlik dolu bir tebessüm yayılmıştı dudaklarına. Bu odanın penceresine bakarak ne günler, ne geceler geçirmişti oysaki. Ama bu sondu. O pencereye bakarak geçireceği son gecesiydi. Artık o pencereden yanında sevdiği adamla gökyüzüne bakacaktı. Telefon hala kulağında dururken aradaki sessizlik uzamaktaydı. Kalbinde, kalbinin içinde minik bir korku kendini belli ederken kendini hatırlatmak ister gibi Poyraz diye mırıldanmıştı. Ve henüz aşkının ismi dudaklarından silinmemişken duyduğu sözler kalbini o minicik korkunun hakimiyetine bırakmıştı. "Özür dilerim Mayıs! Ben... Ben yapamam. Seninle evlenemem!" 🏵️ Başlama Tarihi: 26.10.2023 Kapak Tasarımı: @Esra_nurer 🌸

Başım büyük beladaydı, babamdan kaçıp geldiğim bu mahallede bir başkomisere aşık olmuştum. Üstelik adam kriterlerime bile uymuyordu. Yine de ona tutulmuştum deli gibi. Tek amacım kendi ayaklarımın üzerinde durabildiğimi göstermek ve o lanet olası koca zenginliğin içinden sıyrılmaktı diyeceğim ama öyle değildi. Herkese söylediğim yalan buydu ancak durum tam tersiydi benim için. Babamın pis işlerini öğrenince korkmuştum. Sonrası ise ortadaydı. Kendimi herkesin birbiriyle samimi olduğu, kaldırım kenarlarında oturup çekirdek çitlediği ve sokaklarda çocuk seslerinin eksilmediği o mahalledeydim. Pasta, kurabiye ve keklerden nefret eden bir başkomiserin beni her gördüğünde delirecek gibi olmasının nedeni onu daima sinir etmemdi. Bunu da kiralık olarak verdikleri dükkanı pamuk şeker pembeliğindeki dekorasyonumla yapmıştım. Ah bir de sürekli olarak evine gönderdiğim makaronlar vardı! Ben mahallenin pastanecisi, topuklu ayakkabılarıyla kaldırımları inleten, dedikoducu teyzelerin günlerinde oğullarını gösterdikleri o süslü kızdım. Hem pastane hem de ev sahibim olan mahallenin efendi, ağır başlı ve teyzelerin bir numaralı damat adayı Selim Atahan'ın damarına basarken aşık olan aptal Asel Gökçe Başer de bendim. Adam tam bir demirdi, ben de hamuru nasıl yoğurup kıvama getiriyorsam onu da öyle kıvama getirecektim! Taş gibi olan kalbini bir şeker hamuruna çevirip onu tatlı yapacaktım. Tabii Selim Atahan, babamın kim olduğunu öğrenene kadar... Not: SÜVEYDA 'ZEYREK' BİTİNCE BAŞLAYACAK!

Gerçek aile (aşiret ) ve mahalle kurgusudur. Gerçek ailesinden haberi olmayan üniversite 3. Sınıfa giden bir Deniz . Ailesinin gerçek olmadığını öğrendiği de ne yapacak. Asıl gerçek ailesinin bir mahallede oturduğunu öğrenen ve ağabeyleri olduğunu öğrenen Deniz bunu nasıl karşılayacak? Yalnız ve zengin bir aile kızi olan Deniz .. Kalabalık ve aşiret olan bir aile.. Deniz , ağabeyler ve aşiret bir aile... Hadi bakalım.

| Yetişkin okular için uygundur, cinsellik ve argo içerir! | Terk ettiği nişanlısının mahallesine üç yıl bir ay on dokuz gün sonra tekrar gelen Nalan ne ile karşılaşacak? Her şey bıraktığı gibi mi? • "Yalvarırım git Nalan. Benim başıma bela açma! Mahallemden git! yoksa-" "Yoksa?" "Zor lan!" dedi yarım ağız bağırarak. "Hayatımı siktin ulan! görmüyor musun Nalan beni? Yarattığın enkazı görmüyormuş gibi! Nalan senle ben aynı mahalleyi bırak aynı şehirde yaşayamayız!" göz yaşlarımı sildim bedenimin yanında ki iki kolu ve yakınımda ki yüzü her şeyi zorlaştırdı. Kör kütük sarhoştu. "Neden?" diye sordum acıyla. "İki yangın beden birleşir.." dedi kendine hatırlatır gibi. Sonra ekledi. "Biz artık beraber yanmayız Nalan. Ya küle döneriz. Yada yakarız!"