"Delilerin sevdası hoyrat bir fırtına gibidir. Günün başında seni sarsan fırtına, gecenin şafağında ılık bir esintiye dönüşüp kaburgalarının arasına sokulur." Saka ve Sanrı'da tanıdığımız Gurur ve Farah'ın hikayesi. SVS'den bağımsız bir kurgu olduğu için Sarkaç'a başlamak için önce Saka ve Sanrı'yı okumanıza gerek yoktur.

Bir kaldırımın köşesinde buldum hayalimi. Gözlerimi kapattım, bıraktım avucuna kalbimi. Dedi ki, sonuna kadar tutacak mısın elimi? İçimden cevapladım, birlikte tırmanacağız tüm merdivenleri. Mumlar üfledim, dilekler diledim. Kayan her yıldızda adını sayıkladı dilim. Ve o bana doğru tek bir adım geldiğinde Ben hiç gitmesin diye bütün yolları denedim. 🏀 "Doruk?" dedim heyecanla. Bakışları yüzümde oyalanmaya devam ettikçe duramadım yerimde. Bir şey söyleyecekti. Bir şey söylemek için buradaydı. "Kaptın mı formayı?" "Feza," dedi ve seri adımlarla ona doğru ilerlediğim sırada o da birkaç adım yaklaştı bana. Sadece ismimi söylemişti ama heyecanını yansıtması için bu yeterliydi. Devam etmesini beklerken kalbim yerinden çıkacak gibiydi. "Kaptık formayı."

Av oyunlarını bilir misiniz? Hani bir ormana hayvanları salarlar, en hızlı avcıyı bulabilmek için. Avcılar için bir zevk ve güç gösterisi olan bu oyun, hayvanlar için özgür olabilmek için bir umuttu. Şansları varsa avlanmazlardı, zaten şansızlarsa çoktan avlanmışlardır. İşte o ormanı Dünya, avları da biz evlenmemiş bakire kızlar olarak düşünün. Peki ya avcılar neydi? Onlar erkekler değildi, seri katiller hiç değildi. Onlar bu dünyadan değillerdi. Asırlar önce atalarımız gökyüzünün tüm sırlarını açığa çıkarmak için savaşırlarken ve yeni bir dünya arayışına girerlerken bu dünyamızın sonu oldu. Keşfedilen her gezegende yeni bir hayat aradılar ve hep şu soruyu sordular; Başka canlılar var mı? Evet, vardı. Fakat biz onları bulmadık onlar bizi buldu.

Charles, öğrenci konseyi başkanı olan sınıf arkadaşı Kai ile kendi kendine tek yönlü bir rekabet içinde olan ve bir miktar cinsel gerilim yaşayan bir lise son sınıf öğrencisidir. Sıkıcı bir günde, Charles beklenmedik bir şekilde başka bir dünyaya açılan bir kapı açan büyülü bir büyü kitabını eline aldı. Charles ve Kai, bilinmeyen bir ülkede eşi benzeri olmayan bir maceraya atılır ve eve dönüş yolunu bulmak için birlikte çalışmak zorunda kalırlar.

Taşlar, yalnızca çok güçlü cadıların bildiği bir büyüyle bir araya gelebiliyor ya da ayrılabiliyordu. Samira, taşların korunması için kendi ve iki yardımcısından başka kimseye güvenemezdi. Zafiranlar uzun zaman önce oraya kapatılmışlardı. Onları kapatan Samira değil, başka bir nariandı. Tanrı biliyor bu isimsiz narian, bir kahramandı. Sadece kendi türü değil, krallıktaki tüm insanların duaları onunlaydı. Şimdi nerede olduğu bilinmeyen bir cadı... Belki de gördükleri yetmişti ve sonsuz huzura kavuşmak için uykuya dalmıştı. Tanrı biliyor, onları yeraltına hapsetmek, her cadının yapabileceği bir şey değildi. O çok güçlüydü. Efsaneye göre, Mihela'nın Taşları'na çıplak elleriyle dokunabilirdi. Tanrı onu korusun.

2025 Haziran itibariyle tüm kitap düzenlenip güncellendi. Eski, 2020'de yayınlanan versiyonuyla arasında farklılık var. Eski adıyla 'Half & Half - Başlangıç' olan kitabın yeni adı 'Vermilyon Dikotomi - Kırık Kaderin Çağrısı' olarak değiştirildi. ////// Soğuk. Gözlerini açtığında, derin bir karanlıktan başka hiçbir şey yoktu. İçini ürperten, iliklerine kadar işleyen keskin bir soğukluk dışında bir şey hissetmedi. Titredi. Adım atmaya çalıştığı anda kendini düşerken buldu. Sonsuz, bitmeyen bir düşüş. Yokluğun içinde, hiçliğe doğru uzanan... Tüm vücudunu parçalayacak, kemiklerini un ufak edecek kadar hızlı bir düşüş. İçindeki nefreti körükleyen ve korku tohumları atan bir his. Daha da çok üşüdü. Kendisinden, varlığından, hayatından tiksindi. Yok olmak istedi. Ta ki kulağının yanında o adamın fısıldayışını duyana kadar: "Seni bekliyorum. Beni bulmaya gel." ////// BL yani iki erkek arasındaki aşk kitapta yer almaktadır, ona göre okuyun~ Umarım keyif alırsınız. :)

•Yetişkin okurlar içindir• Kandan kıyafetlerimizi kuşanıp da, İçtiğimizde suyundan kehanetin, Biliriz hepimiz aslında, Ona ait bedenlerimiz. Apollon, Apollon. Gel de gör bizi, Kutsal bakirelerini. Al da götür bizi, Kutsal gelinlerini. Çıplak bedeni suyun içinden çıkarken biraz önce sunağa döktüğüm kanım ona doğru aktı. Önce damla damla sonra da bir nehir gibi hızla. Bedeni giderek görünür kılınırken kanımdan güç alıyor, yeniden hayat buluyor gibiydi. Güçlü bedeni tamamen görünür kılındığında dudaklarını araladı. "Konuş," dedi ölümsüz sesiyle. Sesi az önce damarlarımda akan kan kadar akışkan ve sıcaktı. "Bana sunduğun şey nedir?" Bu hikaye Kehanet Tanrısı Rae'ye adanmıştır. Not: Hikaye 18 yaş ve üstü okuyucular için uygundur. Cinsellik ve çıplaklık içerdiğinden bu uyarıyı yapmak durumundayım. 1. Kitap 05.11.2022 tarihinde tamamlanmıştır. 2. Kitap güncel olarak yayınlanmaktadır.

Yüzbaşı Demir ve Öğretmen Ali "Sakin ol öğretmen ben buradayken kimse sana hiçbir şey yapamaz" Ama ben kendim için değil onun için korkmuştum o gün Efe komutan ve Doktor Samet Bu aşk imkansızdı önlerinde bir sürü engel vardı en büyük engel ise Efe'nin inadıydı. "Seni seviyorum Efe" "Sana olan duygularım dostluktan ilerisi değil" _________ bxb kurgudur

"Bir dal sigara kadar ömrün var." dedi alaycı gözleriyle bana bakarken. "Ama öldürmeden süründürecek kadar etkim olduğunu kabul ediyorsun." dedim elimde tuttuğum bıçağı bilemeye devam ederken. "Sorun da bu ya..." dedi alaycılığının yanında düşünceli bir şekilde. "Senden kurtulmam gerek ve sen kendinden vazgeçmiyorsun." dediğinde adımlarının sesini duymayı bırakmıştım ve enseme vurmaya başlayan sıcacık nefesini hissedebiliyordum. "Ama bana ihtiyacın var." dedim ve bıçağı yavaşça tehdit oluşturmadığımı göstermek için masanın üzerine bıraktım. O da omuzuma dökülen saçlarını iri parmaklarıyla diğer omuzuma alıp boynuma, aklımı başımdan alan minik bir öpücük kondurdu. "Sensiz de yaparım. Unuttun mu, ben mafya babasıyım." Titreyen dudaklarımda belli belirsiz bir gülümseme belirdi. "Senin de unuttuğun bir şey var..." dedim ve gözlerim bıçağın üzerindeyken konuşmaya devam ettim. "Beni sen değil, seni ben seçtim." dediğimde otoritesine karşın hoşnutsuz mırıltısını hemen arkamdan duyabiliyordum. Ve bir anda saçlarımı okşayan elleri sıkılaşıp ensemden beni tuttuğu gibi önümdeki masaya canımı acıtacak kadar sert bir şekilde yüzümü bastırdı. Daha nefes bile alamadan eline az önce bilediğim bıçağı aldığını gördüğümde her şey için çok geçti. Her sinirlendiğinde bana yaptığı gibi vücudumda, hatırlamam için bir iz daha bırakmak adına bıçağın ucunu kulağımın hemen arkasına sabitledi. Yavaşça bastırdı ve ben etimin kesildiğini büyük bir acıyla fark ettim.

Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi seçtim. Onu sevmek de ölümü daima nefes gibi ensende hissetmekti. "En büyük savaşların ortasında kurak topraklardan bile bazen çiçek açar, bombalar etki etmez, kökleri sımsıkı tutunur. Bir bakarsın renkler canlanır, güzel kokar her yer. Sen bu çiçeksin diyemem, biz bu çiçeği temsil ediyoruz diyebilirim. Özgürlüğümüze." Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.