Tamamlandı. Çalıştığı şirketin düzenlediği tasarım yarışmasına katılan Eylem projesinin kaybolması ile Patronuna durumu nazik bir şekilde inzah eder... Siz: Ne demek lan beğenmedim! Siz: Ne demek ULAN! Siz: ULAN AZCIK İNSAFIN OLSAYDI BE! Patron: ??? Siz: NE?! Siz: AÇIKLA, NE DEMEK BEĞENMEDİM BAKTIN MI Kİ BEĞENMİYORSUN HA!!? Patron: Kimsin? 🌊2020 Yılı vibe Veren Bir Kurgudur(çünkü ilk o zaman yazıldı çaktırmayın kskakska🌊

Doğu Anadolu'ya bağlı Kaledağ köyünde , dedesi ve kardeşiyle yaşayan Zehra'nın hayatı, bir gece ansızın onlara sığınan yaralı bir askerle değişir. 5 yıl sonra kaderin tekrar bir araya getirdiği Zehra ve Murat'ın hikayesi İstanbul'da devam eder . Kaledağda başlayan hikaye İstanbul'a kadar uzanırken aşk , tutku ve değişim bizimle olsun. - Not/Uyarı:Bölümler ilerledikçe hikayenin libidosuda yükseliyor. Bebeleri pistten alalım.😊 🤭

Meydan okumanın hırsıyla Nar, rastgele numaralar ile bir grup kurar. Grupta Hackerın,mafyanın,fenomenin,amcanın ve Hackerın biricik dostu olması nedeniyle olaylar yavaş yavaş karışır..

Bir plan... Bir kaçış... Yanan dört yürek... İkisi vuslata ererken diğer ikisinin çaresizliği... Verilen karar ve değişen hayatlar... Sahi hayatımız hakkında verilen kararlar ne kadar değiştirebilir ki hayatımızı? Geri dönüşü olmayan, telafisi olmayan hatalar... Miran ve Avjin'in hikayesi bu. Bir Mardin, bir töre, bir berdel hikayesi. Aynı zamanda doğacak tutkulu bir aşkın da hikayesi. Gelin beraber bakalım bu hayata, beraber okuyalım onları. * Gergin geçen birkaç dakika sonra söze başladı Agir Ağa. "Ağalar, kızım Berfe ve Hejar oğlu Azad kaçmıştır. Sonucunu hepimiz biliriz. Ölüm. Lakin ben kızımı kaybetmeyi göze alamam. Eğer sizler de uygun görürseniz berdel isterim." dedi sakinlikle. Agir Ağa'nın dedikleri ile rahatladı Hejar Bey. Kendisine söz hakkı tanınmadan ortaya atlamadan bekledi. Diğer ağalar da "Uygundur." dediğinde tüm gözler Hejar Bey'e dönmüştü. Boğazını temizledikten sonra kendisi de "Uygundur." dedi. Kendi aralarında alınan karar ile sonucu herkes duysun diye oturan ağalardan bir tanesi yüksek sesle konuştu. "Hüküm bellidir. Berdel!" * Yayımlanma Tarihi : 30.11.2021 Final Tarihi : 03.08.2023 #1- Berdel- 05.08.2023

Tamamen çerezliktir. TEXTİNG. (Tamamlandı.) Sare: Ev için alışveriş yapılması gerekiyor. (12.28) Doruk Ali Ozansoy: Kapıdakilere söyle gitsin alsınlar. (17.20) Sare: Kendim görüp almak istiyorum. (17.40) Doruk Ali Ozansoy: Kapıdakilere söyle götürsünler. (17.46) Sare: Benim kocam kapıdakiler sanki! (Mesaj gönderilmedi.) Sare: Kendim giderim! (Görüldü✓✓)

İLK YAYINLANMA TARİHİ: 14 HAZİRAN 2025 DÜZENLENME TARİHİ: 12 EYLÜL 2025 Hikayede yetişkin unsurlar bulunmaktadır. "Bazı sesler yağmurda saklıdır ve bazı kalpler, hiç tanımadan birbirini bekler..." Yıllar sonra kasabaya dönen Devran... Toprağın sesini duyan Âlâ... Birbirini hiç tanımayan iki yalnız ruh, aynı rüyada buluşursa ne olur? Küçük bir kasabanın taş sokaklarında, dedikodular fısıldarken bir aşk yavaşça yeşeriyor. Gülyazı'da her evin bir hikâyesi var - ama en çok onlarınki konuşulacak. Dedikodular yükseliyor, gözler çevriliyor, kalpler yerinden oynuyor! Kasabanın taş yollarında aşk usulca yürürken, herkesin dilinde aynı soru: "Alhanlıların Devran'ı, hangi güzeli kendine gelin edecek?" Gülyazı Kasabası; dostluğun samimiyetle kurulduğu, dayanışmanın ekmek gibi bölüşüldüğü,aşklarınsa en tutkulu hâliyle filizlendiği, cıvıl cıvıl bir köy hayatının tam kalbinde saklı bir dünya.

Çıkar ilişkisine dayalı bir anlaşma. Dışarıdaki gözler için büyük bir aşk, gerçek yüzüyle tartışma dolu bir sözleşme. Başlangıç: 3 Ocak 2023 Bitiş: 27 Ocak 2023

''Şeytanın bileklerinde saklıdır belki de insanlığın rehberi zira böylesine bir insanlık yalnızca ondan öğrenilmiş kadar kötü olabilirdi.'' Her şeye rağmen yaşamaya devam etti çünkü yaşaması gerekti. İdealleri uğruna, hiçe sayılmış ruhu uğruna ve yıkık dökük bir harabeyi andıran kalbi uğruna. Ellerinden alıp ellere verdikleri hayatını tırnaklarının uçlarıyla kazanmak pahasına yaşamak zorundaydı. Ve yaşadı. Çok acıdı, çok acıttı belki ama bir gün o acı bir başkasına karıştı. İşte bu sefer ikisi birden yanmaya başladı. Farklı notalarda tek bir ritim oldu, çünkü artık kalpleri aynı şarkıyı söylüyordu. Bu onlara aitti ve onlar susana kadar bu şarkı hiç bitmeyecekti.

"Kaburgam acıyor," diye fısıldadı, gül kuyusu. "Kaburgamı çaldın benden." Adam kızın yüzünü tam kaburgalarının üstüne bastı. "Burada, gül kuyusu," dedi ifadesiz bir sesle. "Burası senin sürgünün. Buradayken ne ölüme kavuşabilirsin, ne de kendini geri alabilirsin artık." Kız, adamın kazağını kavradı, yüzünü kaburgalarının arasına gömdü ve kaşlarını çatarak başını iki yana salladı. "Ölüme kavuşturmayacaksın beni," diye fısıldadı. "Bana beni geri vermeyeceksin." "Asla." Kızın, göğsünün ortasında bir yarası vardı, o yaraya bir isim bile vermişti. Adam, o yarayı ondan çalmıştı. O yaranın adı, "çocukluğum"du. Artık yeryüzüne yağan gül yapraklarının rengi, kan kırmızısıydı. Zehirli kırmızı gül sarmaşıkları bağladı bizi, Birbirimize zehirlendik. O kâinat kadar eşsizdi, Ben basit bir gül kuyusu. Tutulmamız gerekiyordu, Tutulduk. Ben Gül'düm, O, içine düştüğüm Kuyu, Benim Kuyum. Gül Kuyusu.

"Benim topraklarımda ölmek için özel bir nedene gerek yok." Mihra Elnurova, Türkiye'nin güneyinde yer alan, ufak bir Türkmen ülkesi olan Karahan'da yaşamaktadır. Sıcacık bir ailede büyüyen Mihra, hayatın sert ve acımasız yüzüyle henüz tanışmamıştır. Ta ki ülkesinde baş gösteren iç savaşa kadar. Ülkenin çeşitli bölgelerinden ayaklanma, silahlanma haberleri gelirken hiçbir sorun olmadığına inanarak yaşayan genç kız, bir sabah bulundukları kasabaya ülkesini ve kendi topraklarını korumak için Türkiye'den askerlerin gönderildiğini öğrenir. Bu askerlerin arasında hayatının aşkının da olacağından bihaberdir. Yağmurlu bir günde şarkı söyleyip kendi kendine eğlenirken çitlerin arkasından kendini izleyen Türk askeri Yusuf Agâh Demiral'ı görünce Mihra'nın kalbi o zamana dek hiç atmadığı kadar kuvvetli atmaya başlar.