Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi seçtim. Onu sevmek de ölümü daima nefes gibi ensende hissetmekti. "En büyük savaşların ortasında kurak topraklardan bile bazen çiçek açar, bombalar etki etmez, kökleri sımsıkı tutunur. Bir bakarsın renkler canlanır, güzel kokar her yer. Sen bu çiçeksin diyemem, biz bu çiçeği temsil ediyoruz diyebilirim. Özgürlüğümüze." Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.

Düğüm 4 kitaplık bir seridir ve hepsi bu kitap altında toplanacaktır.✨ Kan birleştirdi onları. Bir bütün yaptı. Bir hiçliğin ortasında birbirlerine her şey oldular. Onlar birbirine bağlı iki ipti ve düğüm olmuşlardı. Düğümü ilk kim yaktı? Kanın birleştirdiği iki insanı bir arada tutan ne olurdu? 🦋 "Seni yeniden büyütmeliyim."dediğinde gözlerimi kırpıştırarak ona baktım. Zemheri gözlerinin ortasında ki kar tanesini tutuşmuştu. Büyük elleriyle saçlarımı koşarken dudaklarını alnıma yasladı ihtiyatla. "İçinde ki kızın saçlarını okşamalı, parmak uçlarını öpmeliyim. Bedeni kadın, ruhu küçük bebeğim." #ölü 1. Sıra #rüzgar 1. Sıra #kızgınlık 1. Sıra Kapağı yapan kişinin instagramı: @kulkelebekk

(+18 cinsellik ve şiddet!!) ~•Can l kiss you, before l kill you..? 'Kötü deyin, bencil deyin, zalim deyin.. Ne derseniz deyin. Hepsiydim. Kötüydüm. Ama en azından bunda çok iyiydim.' İki katil.. İki acımasız insan.. Yeraltının iki lideri.. Savaştan aşk doğar mıydı gerçekten de?

"Sana hayatında hiç sevilmediğini iliklerine kadar hissettirdiler mi Devin? Uyuyunca geçmeyen yaralar bıraktılar sana da?" Uzunca kirpiklerinden süzülen acı... İçimde birkaç parça umut kırıldı. Gözlerini gözlerimden ayırmadan devam etti. "Üzerini yıldızlarla örtebileceğimiz hiçbir şey dert değil Asi." derken beni o kadar inandırmak istiyordu ki hayatta olduğuma. Kalbimi esir almıştı elleri, avuçlarının arasında atıyordum resmen. Kuruyan dudaklarım can suyunu yitirmişti. Gözlerim ellerine takıldı. Yanakların yanma hissi ve bikaç yarım nefesle başımı dik tuttum. "Sadece Ay ve Güneşin tutulduğunu sanardım. İçimdeki böcekler kelebeğe dönüşüyo." Tebessüm etti. Bana hayat veren gözleri kocaman dolu dolu gözlerime huzurla bakıyordu. "Belki de onlar kelebeğe dönüşmek istemişlerdir. Sadece o böceklere kozalak örmeyi öğrettim güzelim." Duraklayarak baş parmağıyla yüzümde daireler çizerken sakince devam etti. "Ayrıca, ben aşkın ne demek olduğunu gözlerine bakınca içim içimden sökülürcesine acını hissettiğimde anladım. İnsan insana tutulurmuş Asi." diyerek ellerini yanaklarımdan ayırmadan dudaklarıma indi sütten gittikçe uzaklaşan koyu gözleri. O güzel sevenlerdendi. Onu acıtmaktan korkarcasına parmaklarım yüzünü gezdi. Biliyordum herkes gibi onu da incitirdim. Bir gün gideceğim sevgilim. İyiler çabuk unutulur beni hep kötü hatırla... __*__ Her insan hayatında bir kez de olsa batar; kimi siyaha, kimi aşka, kimi acıya... Sen de siyaha bulaşan hikayemizin bir parçası olmak için bize katıl. WATTPAD ORİJİNAL KURGUSU 🔪🍷 Devin Korkmaz & Asi Demir 22/01/2021 🦋

"Verdiğim acıyı silebilmek için her bir saç telini öpmek istiyorum," dedi. Önce nefes almayı bıraktım. "Ama bazen öpünce de geçmez," dedi. Buz kestim. ... BU HİKAYEDEKİ OLAYLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR VE GERÇEK KİŞİ VE KURUMLARLA BİR İLGİSİ BULUNMAMAKTADIR! Yayınlanma Tarihi: 21 Mayıs 2017 Maça Kızı 8, üç kısımdan oluşan bir seridir; hepsi bu kitap altında toplanacaktır.

"Kaç kadınla birlikte oldun bilmiyorum ama ben onlardan biri değilim tamam mı!" sinirden ağlıyordum,savaş sabır diler gibi yukarıya bakarken sakin olmaya çalışıyor gibiydi. "Ben seni hiçbir zaman aynı kefeye koymadım, ne tür şeyler düşünüyorsun bilmiyorum ama böyle şeyler düşünme derin" "Ben sadece buradan gitmek istiyorum" "İstemiyorsun"sakince fisildarken tüm gücümle bağırdım. "Ben bu kahrolası yerden gitmek istiyorum anladın mı?" Savaş bana biraz daha yaklaşırken yumruk attığı elini umursamayip kalbimin üzerine koydu. "Ne olursa olsun,ne yaparsan yap sen benden gidemezsin stajer" yumuşacık çıkan ses tonu beni daha çok kendine çekerken daha çok ağlamaya başladım. Elleri belimi sararken kafamı göğsüne koydum. Göz yaşlarim gömleğini islatmişken saçımı yavaşça okşadi. Her seferinde yelkenleri suya indiriyordum. Neden söz geçiremiyordum kalbime! Ne yapacaktım ben? Onsuz da olmuyordu onunla da olmuyordu. Belki de aşk dedikleri şey tam olarak buydu.