Kitabın tüm hakları şahsıma aittir, en ufak bir çalıntı söz konusu olduğunda derhal yasal işlem başlatılacaktır!! 🕷🕊 İspanyol bir mafyanın, masum bir Türk kızına bağımlı olma hikayesi. 🇹🇷🇪🇸 Una Turco hizo lo que el Demonio no pudo. +18 sahneler vardır

Korkmuyordum, ne karanlıktan, ne gürleyen gök gürültüsünden, ne de bana zarar verebilecek bir insandan. Çünkü ben karanlıktım, ben gürleyen göktüm, ben zarar görmezdim, ben zarar verirdim. Ben bir katildim. Bu bir sıfat değildi, bu benim mesleğimdi. 🔥 Yayınlanma Tarihi: 12.04.2020 Bu kurguda geçen kişi, kurum ve olaylar tamamen hayal ürünüdür. Uyarı: Eğer kurguyu spoi almadan okumak istiyorsanız, yorumları okumamanızı tavsiye ediyorum.

İşaret ve orta parmağımı birleştirmiş uzun yemek masasına sürterek usul usul gezdirirken keskin, rahat ve bir o kadar da tehditkâr bakışlarımı masada oturan adamın yüzünde gezdirdim. "Yani anlattıklarına göre Rasim çok büyük ve tehlikeli bir adammış değil mi?" "Aynen öyle." "Tüh, ne yazık ki kendisiyle tanışamadım. Ne zaman rahmetli olmuştu?" Adam şarap kadehini parmaklarının arasına alıp cevap verdi. "Oldu sekiz sene, zaten Savaş Keskin ile olan düşmanlığının zamanında elli küsür yaşındaydı." "Bir oğlu var diye duydum." Anında başını sallamıştı. "Evet, Rasim bey öldükten hemen sonra çetenin başına geçti." Şarabından bir yudum alıp yeniden konuşmuştu. "Hep benden ve çalıştığım yerden bahsettik. Madem çeteye dahil olacaksın o zaman sende kendinden bahset biraz." Kaşlarımı kaldırıp sinirden sıktığım dişlerimi gevşettim. Sonunda istediğim bölüme gelmiştim. Almak istediğim ve duyumlarımın gerçekliğini öğrenmiştim. Masadan doğrulup saçımı düzelterek sinirden dolan gözlerimle gülümseyerek cevap verdim. "Ben Arzu, Dilay ve Savaş Keskin'in öz ve öz kızı Arzu Keskin." Sözlerimin hemen ardından yerinden sıçrayarak ayağa kalkmıl ve elini beline atmıştı. Ondan önce davranarak elbisemin yırtmacını açarak bacağıma yerleştirdiğim silahımı çıkartarak ona doğrultmuş ve hiç düşünmeden iki kaşının arasına sıkmıştım. Kendimi o kadar fazla sıkmıştım ki öfkeden gözlerim dolmuştu. Silahlı elimle akmak üzere olan gözyaşlarımı silip yumruk yaptığım sol elimi usulca gevşetmiştim. Avcumun içerisindeki hilal şeklindeki tırnak izlerimden çıkam usul kanları umursamadan silahı yeniden kemerime yerleştirip yerde cansız yatan adamın üzerine tükürüp evin dış kapısına doğru ilerledim. "Soyunuzu kurutana kadar durmayacağım orospu çocukları..." TOXİC AŞK KİTABININ İKİNCİ SERİSİDİR.

YETIŞKIN IÇERIK +18 Parmakları eteğim altından ince çamaşırıma dokunduğunda başını boynuma yaslayıp hırıltılı nefesini kulağıma üfledi. "Ne renk?" bedenimi ele geçiren arzuyla diğerlerinin duymasından korkarak "Beyaz" dedim. Son nefesimi veriyormuşçasına... Parmakları ince çamaşırımı geçip sıcak dereye ulaştığında orta parmağı boydan boya ıslak vadiyi keşfe çıktı. Bacaklarımı birbirine bastırıp ellerini cehennemimde hapsettim. Dolgun dudakları yumuşak kulak mememi arasına alıp diliyle ıslaklığını yaydı. Parmakları zorlukla bacak aramda hareket edip sıcaklığımın kaynağına indiğinde onu içine almak için deliren deliğime yavaşça sokuldu. Öyle sesli bir nefes aldım ki yüksek sesli müzik olmasa inilti gibi çıkan ses tüm mekanda duyulabilirdi. "Gri, artık gri.." başım arkaya düştüğünde insanların varlığını çoktan unutan bedenim pelte kıvamına gelmişti. İçimdeki doluluğunun kaynağı orta parmağına işaret parmağı da dahil olduğunda baş parmağıyla klitorisime baskı uygulayarak okşuyordu. Sol elimin üzerindeki eline karşın sağ elimle eteğimin altındaki koluna tırnaklarımı geçirip içime itekledim. "Beni istiyor musun? İçine sertçe girmemi, döllerimi bırakmamı istiyor musun?" boynumdaki dudakları çeneme ilerlediğinde göz kapaklarımın ardından üzerime düşen gölgesi ve içimdeki baskısını arttıran arsız duyguların hissettirdiği şehvetle dolduğumu hissettim. * • Tutkunun Esaretinden Doğan Hata •

"Siz kimsiniz?" dedim karşımdaki adama. Uzun boylu esmer ve sert çehreli bir adamdı. Otel odamın kapısına gelmişti. Üzerindeki siyah takım elbisesinin ceketini düzeltmiş ve yüzüne sahte bir gülümseme yerleştirmişti. "Size kendimi tanıtmayı unuttum kusura bakmayın. Ben Savaş Keskin." Ses tonunda bir öfke hissetmiştim. Yüzündeki gülümsemenin aksine içinde öfke var gibiydi. Adama bir kaç saniye bakmış ardından defilede bana gelen mektubun sahibi olduğunu hatırlamıştım. "Siz şu bana not gönderen kişisiniz. Aslında ben o notu kibarca reddetmiştim." dedim nazik bir tonda. Yüzündeki gülümseme anında silinmiş ve tepkisiz bir ifade takınmıştı. "Bende onun için gelmiştim. Notu size kendim vermek istedim. Belki o zaman alırsınız diye düşündüm." "Teşekkür ederim ama bana not gönderen tek adam değilsiniz. Daha önce de dediğim gibi bir ilişki düşünmüyorum iyi geceler." Sözlerimden hemen sonra kapıyı kapatmak istemiştim ama ayağını kapı aralığına koyup yeniden açmıştı. İçimi kaplayan korku ile gözlerine bakarken ceketindeki notu çıkartıp bana uzatmıştı. "Ben reddedilmeyi sevmem. Ayağına geldiğim tek kadınsın ve bu notu almazsan güzel anlaşamayız. En azından içindeki yazıyı okursun." NOT: KİTABIN İÇERİSİNDE ÇOK FAZLA TOXİC KONULAR GEÇİYORDUR. RAHATSIZ OLAN KİŞİLER KİTABIN BAŞINDA BIRAKIRSA SEVİNİRİM. AKSİ TAKDİRDE KABA VE HAKARET DOLU OLAN YORUMLARI TEK TEK SPAMLATMAKTAN ÇEKİNMEM. Başlangıç Tarihi: 23.02.2022 NOT 2!: KİTABIN İÇERİSİNDE BAŞKA BİR KİTABIN KARAKTERİNDEN BAHSEDEN HERKES SESSİZE ALINACAKTIR BİLGİNİZE! #korku1

Nefesi kesildi. Kalp atışları hızlandı. En kötüsü ise; yine kasıklarında tatlı bir sızı dolandı. Bu adam farklıydı. Bu adamın zümrüt yeşillerinin siyaha çalacak kadar koyulaşması bile muazzamdı. Bu adam tehlikeliydi. Ama bu adam arzuydu. Bu adam kırmızıydı.