Bir başka komedi hikayesi, fakat söz konusu olan Irmak, Deniz ve Ege'yse kesinlikle sıradan değil!

Ailesinin zoruyla akrabalarının yanına yani Bodrum'a giden bir kızın ekşınlı bir yaz tatili.

Aşk bazen kapıyı çalar, bazende adeta kırardı.İrem'de de böyle olmuştu.Çok hazırlıksız yakalanmıştı aşka.Hiç beklemiyordu bu ani kalp çarpıntılarını.Ama olmuştu işte.Birden aşık oluvermişti o'na.Hiç tanımadığı ama bir o kadar da güvendiği Berke'ye. Aşk zordur derler.Peki ya karşılıksız aşk?İşte o adamı yakıp kavurur.Bana inanmıyorsanız gidin Yeşim'e sorun.En iyi arkadaşına aşık olup hayatını berbat ettiğinde bunu düşünmüştü:Karşılıksız aşk zor.Hemde çok zor.Aşktan kaçmaya çalışmıştı ama kaçtıkça daha çok içine çekiyordu onu aşk.Bir bataklık gibi. Meral'e gelirsek...Ailesiyle(kısmen annesiyle) sorunlar yaşayan bir genç kız o.Hayatını annesinin onu sevmesi için çalışarak yaşayan Meral annesinin değilde kendinin sorunları olduğunu düşünüyor.Annesinin onu sevmemesinin altında yatan gerçeği öğrenmeye hazır mısınız? Önceden hiç aşık olmamıştı Meral.Fakat aşka inanıyordu.Herkese çok çabuk güveniyor çünkü buna ihtiyacı var.Yani yanında birinin olmasına.''Ona destek çıkacak''birinin olmasına.

Ona bakmayı kesip hızla önümü döndüm ve tüm asansörü "Carttt" diye bir ses kapladı.Elbisem asansör kapısına sıkışmıştı ve ben önümü dönünce de yırtıldı.YIRTILDI.ELBİSEM.YIRTILDIIII. Arkamdan bir kıkırdama sesi geliyordu.Evet rezil oldun Nefes.Şimdi ne yapacaksın?

Sevgi duygusu ile harmanlanmış bir hissin içinde boğulacağını sanan genç bir kız... Beril Türkmen. Bu hissin alışığı olmadığı her halinden belli genç bir adam... Tarkın Berat. Duygularını gizleme. Hissettiklerinden pişmanlık duyma ve hayatını doyasıya yaşa... Önemli bir karar söz konusu olduğunda; 20 Saniye sana yetecektir. ____________________________________________ "Ne yani, bir oyun uğruna hayatından mı olacaksın?" "Hayır... bu bir oyun değil, bir... cesaret gösterisi. Yani, ne bileyim ? 20 saniyelik deli cesareti işte..." ____________________________________________ ♣ Yepyeni bir kurgu ile karşınızdayım... Umarım beğenirsiniz. -Berna.

“Birgün, gece yattığınız yerden daha farklı bir yerde gözlerinizi açsanız ve daha önce uyandığınız bir sabaha uyansanız neler olurdu dersiniz? Bir gecede yeniden...” Umut henüz on yedi yaşında, kendisine hayatından memnun olma şansının verilmediğini düşünen bir kızdır. Hayatında sürekli sevdikleriyle sınanmaktadır; önce ailesiyle sonra erkek arkadaşıyla... Annesi ve babası ayrıldıktan sonra iki yıl kadar annesiyle kalmış ancak kısa süre önce babasının yanına taşınmıştır. Birgün yine babasının evinde geceyi geçiren genç kız sabah annesinin evinde uyanır ve tarihler altı ay öncesini göstermektedir. “Bugün değişmekte olan hayatımın şokunu ne kadar aşmış gözüksem de hala inanmakta güçlük çekiyordum. Nasıl olabilirdi? Bunca şeyi, bu zamanı tekrar mı yaşıyordum gerçekten? Beynim bu kadar güçlüydü demek... İnsanoğluna, tanrı tarafından, zamanı geri alabilecek kadar güçlü bir irade bahşedilmişti. Ve ben, şimdi,burada, Ayvalık'ta yaşandığı söylenenler gibi bir efsanenin içindeydim. Yeni bir efsane... Bana hayatımı tekrar yaşama şansı verilmişti.”

Günümüz anneanneleri biz olsak nasıl olurdu ? Whatsapp’larda dantel örneği resmi atan , Wattpad’lerde hikaye yazan, Facebooklarda sürten , Twitterda takipçi yarışı yapan cool anneanneler mi olurduk ? Yoksa , torunları için münasip bir eş adayı arayan , dedikodunun anasını ağlatanlardan mı ? Belki de her ikisi de … Peki onlar nasıl anneannelerdi ?

Sevgi kucağından çok tenin tene çarpış sesine aşina olan bir genç kız için hayat zordur. Üstelik sevilmeyişlerinin verdiği derin üzüntü bunu dahada zorlu kılar. O, en büyük umudunu bile umutsuzluk kırıntılarıyla beslerdi. Sonra ne mi oldu? Sonrası tuhaf. Tüm Hakları Saklıdır.

Yıllarca hayal kurup, beklersin... Beyaz atlı prense inancını hiç kaybetmezsin. Karşına çıktığı an, bilirsin. Odur yıllarca beklediğin, tanır onu kalbin. Tutmak istersin... Benim demek istersin... Elini uzattığında dokunur, onun da seni hissetmesini sağlarsın. İşte o an başlar yıllardır hayalini kurduğun düşler. Her şey ne kadar güzel başlasa da, küçük bir şey öyle büyük bir sorun olur çıkar ki insanın karşısına... Sonrasında o küçücük dağın altında kalır kalpte olan… Yıllar geçse de unutulmayan, her gözünü kapadığında özlemle içini burkan... Ne çok şey vardır insanı insan yapan… Hayatta bir masaldır. Nasıl beyaz atlı prensler varsa, kötü kalpli cadılarında olduğu... En mutlu anımızda kırmızı elmayla kapımıza dayanan... Bizi kulelere kilitleyen... Yıllarca sürecek uykularla cezalandıran... Saat on ikiyi geçirdiğimizde balkabağına dönüşen... Asel ve Akay içinde her şey tozpembe hayallerle başlamış, rüyalardan öte günlere ev sahipliği yapmıştı. Ta ki dost görünen düşman elindeki elmayı uzatana kadar... Genç kız tüm hayallerinden uyanmak için gece on ikiyi bile bekleyememişti. Yıllarca sürecek yalnızlık uykusuysa, masallardaki gibi rahat değildi. Üstelik onu kurtaracak prenste aynı elmadan yemişti… Aşklar vardı doludizgin yaşanan... Aşklar vardı ayakları yerden kesen... Aşklar vardı bir ömür mutlu süren... Bir de aşıklar vardı severken ayrılan...