Berdel sonucu yatalak bir Ağanın eşi olacaktım... Ama nedenlerde boğulacağım bir sır dünyasına gireceğimi nerden bilebilirdim ki? Hadi hayat serüvenime sende katıl :)

BİR EVLİLİK İLE KAÇ KİŞİNİN HAYATI KURTULABİLİR?

🦋 BİR DOĞU MASALI "Bazen bir kadın uğruna bu hale geldiğine inanamıyorum." buz gibi bir tonla konuşan abisinin sesiyle göz kapaklarını esaretle örttü Amer. O sadece bir kadın değildi. O aldığı her nefesti, yaşadığı her andı, yürüdüğü her yoldu, geçtiği her sokaktı kısacası o hayatının anlamıydı. Onsuz nasıl yaşanılır bilmiyordu bile ve bunu düşünmek dahi canını acıtıyordu öyle ki diri diri yanıyor gibiydi. "Onun adını duyduğunda bütün akan sular duruyor. Düşünerek hareket edemiyorsun." bakışları hırçın dalgalardayken başını olumsuzsa iki yana salladı. "...ama hata yapıyorsun Amer." Amer abisinin sözleri üzerine bir ceset kadar soğukça gülümsedi, buruk ve yıkık bir tebessümdü bu. "Amer kadınlar çok tehlikelidir." "...uğurlarına asırlarca savaşlar yapıldığını, saltanatlar yıkıldığını duymuştum ama çıplak gözle görmemiştim." Yüreğinde yangınlar yanan adam göz kapaklarını sıktı. Ve gözleri önüne bir film şeridi gibi Sozdar'ın siması belirdi. Gülümsüyordu, kendisine bakarak gülümsüyordu. Hayali bile aklını başından alacak kadar güzeldi. "Her geçen gün yıkılıyor, eriyorsun. Kendi saltanatını kendin yıkıyorsun." Amer yüzü silinen Sozdar'la kaşları çatıldı. Kalbine bir hançer saplanmıştı sanki. "Korkuyorum ki..." sıkıntılı bir nefesi verdi ve devam etti. "Kendi sonunu kendin getireceksin." Osman'ın son cümlesiyle gözlerini ağırca açtı ve katran karalarının karanlık geceye değmesine sebep oldu. Osman haklıydı çünkü üç hayatında sonunu başta saf bir sevgiyle başlayıp, elde edemedi her gün, her dakika takıntılı, kara bir sevdaya dönüşen Amer'in bu lanetli aşkı getirecekti. Bu kitapta genç bir hemşirenin kendisine saplantılı bir aşk besleyen adamdan kaçışını, özgürlüğü ve Karan'a olan aşkı uğruna verdiği mücadeleyi okuyacaksınız.

Berdel ile hayatları birbirine bağlanan iki kişinin hikayesi.

Nasıl olacaktı... Hayat onlara nasıl gülecekti... Verilen onca can, dökülen onca kan, binlerce yanan onca yürek üzerine bir yuva kurulup mutlu olunabilir miydi? Hayat onlara en acımasız yüzünü gösterirken gülebilecekler miydi? Her şeye rağmen mutlu olabilecekler miydi? Bu o kadar kolay mıydı? Yaşamak ne garip şeydi... Ölmek ne garip şey... Toprağa karışmak... Toprak olmak... Peki ya yaşarken ölmek... Her günü yaşarken aslında gerçekte biraz daha ölmek... Yağmur yağacak, Islanacaklardı... Güneş doğacak, Yanacaklardı... Rüzgar esecek, kasırga vuracak, Savrulacaklardı... Hayat hep üst üste vuracaktı sillesini. Hep en acımasız yüzünü gösterecekti onlara. Ama onların hepsinin üstesinden gelebilecek çok büyük bir aşkları vardı. Dağlar kadar büyük, gökyüzü kadar uçsuz bucaksız, karanlığa doğan güneş kadar parlak...

********** LÜTFEN KİTABINIZIN REKLAMINI YORUMLARDA YAPIN.********** Ben Zijan, kalbi kara , taş olmuş kadın, umudunu bir resme bağlamış kadın, günaha bulanmış kadın, sevdası uğruna ölen kadın, evladını kaybeden kadın, ben o kadınım, eti lime lime edilirken bile bu koca şehre boyun eğen kadın, ben ilk sevdama sonra Şırnağa yenildim ... Şimdi sana yenildim ağam ... ...........**********.............**********............ Töre burası, burası Doğu, burası binlerce ölünün ayakta dolaştığı yer, burası benim öldüğüm ama bir türlü gömülemediğim yer.. Burası Şırnak. Ağaların öfkeli olduğu Kadınların töreye kurban edildiği Gencecik çocukların töreye kurban gittiği . Şırnak burası , ne sandım onu bu imkansızlıkta severken ne olacağını düşündüm , o babasının yerini alıp ağa olduktan sonra ne olacaktı peki , iki değil üç adamın ortasın da kalmış zavallı Zijan'ım ben , töreye kurban gitmemek için , kendimi kurban ettim .. Yazın hepiniz taşlara, duvarlara , Şırnağ'ın sokaklarına haykırın... "Zijan xanım artık yaşamıyor." Bir kere ölmek yerine her gün öldüm .. .....***********........********.......... Yakında acınıza acı katmaya gelecek bir kitap , bir kadının neler yapacağını , neler yapmayacağını göreceğiniz kitap , bir kadını en iyi kim bilir? Bu kitapta kadını , kadın bile tanımıyor. ............................................... TÜM HAKLARI ŞAHSIMA AİTTİR. KOPYALAMA YAPMAYINIZ.(çalmayınız!!!) İlk yayınlanma tarihi = 27 OCAK 2019 Sıralamalar: 16.04.2019- Edebiyat : 2.sıra 29.05.2019- Korku : 128.sıra 29.05.2019- Ölüm : 100.sıra 28.07.2020- Edebiyat: 4.sıra 07.02.2022-Acı: 2. sıra 29.09.2023- Ölüm: 23.sıra 17.03.2024-Korku: 1.sıra

********** Bazen tüm sözler tükenmiş. Tüm yollar kapanmış. Tüm ihtimaller tıkanmıştır. İşte o anda içinde iki ses yükselir. Biri "sabret" diğeri "isyan et" der... Hangisine uyacağını kaderin çizer... **********

Efnan Koca taş duvarlı konağın önünde demir kapının açılmasını bekledi. Kapı ağır ağır açılırken karşısında gördükleri elindeki bavulunun sapını dahada sıkmasına sebeb olmuştu. Kaçarak gittiği bu konağa şimdi kendi isteğiyle tekrar dönmüştü , aşiretin kabul etmesi hiç te önemli değildi , şimdi karşısında Fıraz tüm endamıyla duruyodu. Arkasında saklanan kız elini korkarak karnının üzerine koydu. Efnan bakışlarını kocasının arkasındaki kıza sabitledi. Korktuğu olmuştu, Fıraz artık ona ait değildi. Şimdi ne yapıcaktı ya arkasına bakmadan tekrar gidicekti yada kalıp bu defa sevdası için çabalıcaktı....

Dört gözle beklediğim minicik kızımı elime verdiler eğilip kulağına usulca fısıldadım; Bejan.. Adı gibi dertsiz olsun istedim. Halbuki doğar doğmaz öyle bir yük bıraktım ki o minicik bedenine babalığımdan utandım!Baba olmak bunu mu gerektirirdi? Ben kundaktaki bebeğimi can dostuma, ağama feda ettim..! Mirza RONAH Doğar doğmaz kaderleri çizilen iki genç.. Beşik kertmesiyle birleşen iki hayat.. Kaderlerinin karşısında çırpınan iki yürek... Bejan ve Miran ağanın kaderleri karşısında verdikleri amansız savaş...

Ben Amina . Eğreti gelin Amina. Kaçınız hikayemi biliyorsunuz ? Uzaklardan gelip yurdunuz da Sırat'ın kollarına sığınan Afganistanlı Amina 'nın yürek burkan öyküsü.