Ahu: *fotoğraf* Ahu: kendim tasarladım,nasıl olmuş? 0547: bu fotoğraf ne amk? 0547: kimsin? 0547: Numaramı nerden bulduğunu sormuyorum bile? Ahu: kim olduğumu söylemek istesem neden gizli numaradan yazıyım? 0547: kim olduğunu bulmam 2 dakikamı alır. Uğraştırmadan söyle işte Ahu: bulsana hadi nasıl bulucan merak ettim. (12.05) 0547: adın ahu demir 22 yaşındasın moda tasarım okuyorsun İzmir'de ailen'den ayrı yaşıyorsun. Yanılıyor muyum?(12.07) Ahu: oha amk Ahu: kimsin sen? Ahu: nerden buldun bunları? 0547: tanıştığımıza çok memnun oldum Ahu,Ben yüzbaşı Bora Aktaş :) ***** başlangıç: 13/05/2022 bitiş:..

Annesinin ölümünün üzerinden henüz iki gün geçmişken anneannesinin ağzından kaçırdığı sır ile Sumru Özge'nin hayatı tepetaklak olur. Sumru Özge ise hem bu sarsıcı gerçek ile hem de hayatına yeni giren insanlara alışmaya çalışır. Bu hikaye, onların hikayesi. Yeniden doğuşun hikayesi.

Tamamlandı. "Yapamam Gülizar." Derin bir iç çekti. "Ben senin yanında kalamam. Senin kusursuzluğun karşısında ben bu kadar kusur ile kalamam." Yutkundum,boğazımda bir şeyler takılı kalmıştı. "Yalvarırım Komutanım,kusurum olun." Durdu elleri yumruk halindeydi,istemeden bende yumdum ellerimi, tırnaklarım avucuma battı. "Bak!" Dedi eliyle sağ yanağını gösterirken. Ufak çokta göze batmayan ama başından beri onun için sorun olan yarada gezindi baş parmağı. "Görmüyor musun izleri? Bu izlerin devamını da gördün sen,sırtımda,kasıklarımda." Dişlerini sıktığını fark ettim. "Ben yakışmam yanına." Derin bir soluk verdim. Canı yanıyordu,canım yanıyordu. "Bırak buna ben karar vereyim Agâh,yalvarırım bırak,izin ver öpeyim tüm izlerini." Durdu,yutkundu. "Sen bana diyorsun ki." Bir adım yaklaştı. "Gel benim renklerime siyahı karıştır." Durdu olduğu yerde ve perçemimi kulağımın arkasına aldı. "Ama bilmiyor musun? Siyah karışırsa renklerine,tüm renkler siyaha boyun bükmek zorunda kalır." Derin bir yutkunuş,çok derin bir yutkunuş sergiledi. "Sen sevmezsin ki siyahı?" Alayla gülümsedim. "Asıl sen bilmiyorsun Komutanım,benim de siyahlarım var ama ben diğer renklerden uzak tutmayı bilirim."

*Klasikten uzak aşk/gerçek aile kurgusu. *Yetişkin içerik barındırır. *İlk birkaç bölüm texting --- Ben İzgi. Feris İzgi... Aylarca uzaktan izleyip, hayaliyle yanıp tutuştuğum aşkıma tam kavuşmuşken; aslında kavuşmam gereken bir de ailem olduğunu biraz geç fark etmiştim. Hem de yaklaşık 20 yıl kadar geç... ••• XXII. Acar, nedensiz bir dürtüyle kadının yüzüne bakamadı bir an. Biraz sonra ise yanağının üzerinde uzanan kadının yüzüne nihayet bakmaya cesaret edebildi. Yavaşça eğdiği başını İzgi'nin yüzüne yaklaştırıp alnına dudaklarını bastırdı, dudaklarını hemen geriye çekmedi. Aksine burnunu da saç diplerine yasladı. Saçlarından yayılan kokunun bir ay öncekiyle aynı olmadığını duyumsadı. Fakat umurunda değildi, kokuyu eşsiz kılan Feris'in ta kendisiydi. Kokunun kaynağının o olması Acar için fazlasıyla yeterliydi. "Yeşil gözlü cadı," diye mırıldandı dudaklarını alnından çekmeden. Sesi o kadar kısıktı ki kendisine bile ulaşamamıştı. "Hangi büyüyü üzerimde denedin bilmiyorum ama bu kadar işe yaramış olmasını sen bile hayal edemezdin." ••• XXVII. Savaş, çaresiz bir merakla yüzünü kızının omuzuna doğru yaslayıp kokusunu hissetmeye çalıştı. Bebek kokusunu hatırlamak istese de artık hatırlayamıyordu, burnunda kalan tek koku isli yanık kokusuydu. Savaş, başını kızının omuzuna koyduğunda burnuna dolan kokunun çiçek bahçesinde gibi hissettirmesine buruk bir tebessümle tepki verdi. Bu kokuyu ilk kez alıyordu, bundan sonra hep alabiliyor olmak için ne yapılması gerekiyorsa yapacaktı. Çekindiği, göze alamayacağı hiçbir şey yoktu. "Bitti babam ait olduğun yerdesin artık, uyandıktan sonra bambaşka olacak her şey. Söz veriyorum, her şeyim üzerine yemin ediyorum sana. Ne kalbine ne tenine bir daha zarar gelmeyecek, baban burada, yanında." --- '120122

-yorumlarda spoiler olabilir- "Sevmezler Öğretmen Hanım. Burada öğretmenleri sevmezler. Acımadan öldürürler seni, Aybüke Öğretmen'i Necmettin Öğretmen'i şehit ettikleri gibi seni de şehit ederler. Acımazlar, gözlerini bile kırpmazlar. Hiç mi acımıyorsun canına? Daha dün vuruldun, daha dün yandı canın!" "O zaman sen de acımıyorsun Komutan canına." dedim titreyen sesimle. Kaşları çatıldı. Benden bu çıkışı beklemediği kesindi. "Benim görevim bu." dedi dümdüz bir sesle. "Benim görevim de bu. " dedim duruşumu daha da dikleştirerek. "Görevini yapacak daha güvenli yerler bulmalısın kendine." Alaycı bir gülüş kondurdum yüzüme. "Buradayım komutan. Burada kalacağım. Alınacak karar senin fikrin doğrultusunda olsun ya da olmasın ben burada kalacağım. Gerekirse o çocuklara tek tek evde eğitim vereceğim ama başaracağım. Ne sen ne de bir başkası buna engel olamayacak!" - Vatana sevdalı kadınların ve adamların hikayesi... 2 yıldır atama bekleyen genç bir öğretmen. Doğu'dan başka yerde görev yapmak istemeyen genç bir asker. İkisi de inatçı, ikisi de vatana aşık. Birisi özgür ruhlu diğeri tutsak. Ya birbirlerine de aşık olurlarsa? Dengeler değişir miydi? Aşka yenilen düşmana da yenilir miydi? Aşka yenilen ölür müydü? Aşka yenilen mutlu olur muydu? Ağlar mıydı, üzülür müydü? Yoksa aşka yenilen sadece aşık mı olurdu? Bu kurgunun gerçek kurum ve kuruluşlarla hiçbir ilgisi yoktur.

"Zahter..." diye mırıldandı tüylerimi ürpertirken. "Zahter kokuyor saçların." Yutkundum ve çakır gözlerine bakmayı sürdürdüm derinliğinde boğulmamak için direnirken. Tek kelime dahi firar edemedi dudaklarımın arasından. Sadece gözlerine bakıyor ve beni, her seferinde nasıl darmadağın edebildiğini anlamaya çalışıyordum. Son kez yüzüme baktı ve helikoptere binerken hayatımda duyduğum en güzel vedayı işittim dudaklarının arasından: "Allah'a emanet ol, zahter kokulum." 🥀 Müge, yaşadığı talihsiz olaylardan sonra yeni bir başlangıç yapmaya karar verir ve edebiyat öğretmeni olarak Diyarbakır'a tayinini ister. Ancak onu orada bekleyen terör, acı verici olaylar, kayıplar ve bir de asker vardır. Nereden bilebilirdi ki o askere vurulacağını ve aşka bir kez daha inanabileceğini? Kapak Tasarımı: @daiasa

0538*******: Merhaba asker bey 0538*******: İlk sahurunuzu çok eğlenceli geçiriyorsunuz askeriye olarak 0538*******: Kahkahalarınız evimin balkonundan duyuluyor 0538*******: Tabi ben kahkahalarınızdan çok baklavalarınızla ilgileniyorum.d 0538*******: Tabi üzerinizdeki yeşillerle de olabilir 0538*******: Uzun lafın kısası bu ramazan o askeriye de sahur yapmayı kafaya koydum 0538*******: Yengeleri olarak. (Görüldü) 0544*******: Masada zaten yengeleri olarak sahur yapan biri var. İyi sahurlar size Başlama Tarihi: 11.04.2022 Not: Yazım yanlışları vardır eğlencesine yazılan bir kitap olduğu için çok sorun etmeyiniz.

"Her büyük zaferin altında daha büyük bir yenilgi yatar. Yenilgi bir son değil, başlangıçtır. Onlar bizi yendiğini sanıp köşeye çekildiğinde biz kenarda kusursuz zaferi planlıyorduk. İnan bana... bu sefer biz kazanacağız. Çünkü bizim yenilgimiz zaferi daha güçlü kılmak içindi." *** 'Yanılgılar ve Yenilgiler kitabının ikinci kitabıdır. Olaylar birbirleriyle bağlantılıdır. Bu yüzden önce onu okumanız gerekmektedir.' cover by: roxeia

**Tamamlandı** Saçlarımın üstüne bastırdığı dudaklarının kuvveti arttı, "Küskün kız çocuğum." Tüm anlattıklarıma ağlamamıştım da tek cümle yarmıştı göğüs kafesimi. "Göğün bütün yağmurlarını taşıyan gözlerini severim." *** Bu hikaye olumsuz örnek oluşturabilecek davranışlar içermektedir! Tüm hakları saklıdır.

O, aslında kimdi? Bir adam, gizemlerle dolu... Geceleri, şehrin karanlık sokaklarında Barut ismiyle hayat buluyor. Ve şehrin yüzlerce mahallesinden birinde genç bir kadın, onlarca yazma girişimine rağmen asıl romanını yazmak için ilham kaynağını bekliyor. Barut, Şifa'ya ilham kaynağı olabilecek mi? Peki Şifa'nın tanıdığı kişi gerçekten Barut mu?