Kiedy Harry Potter nie zjawia się, by rozpocząć naukę w Hogwarcie, wszyscy zaczynają się zastanawiać dlaczego? Wygląda na to, że zapadł się pod ziemię i nikt nie wie, gdzie jest. Nawet Mistrz Eliksirów podejrzewa, że coś musiało się stać. Zwłaszcza, że jakiś czas później w Hogwarcie pojawia się inny Potter.

Remus Lupin przez lata wierzył, że jego szczeniak był bezpieczny. Dla uspokojenia własnego sumienia i żeby rozszarpać niewidzialne rany, sprawdzał co u Harry'ego przez te wszystkie lata, gdy mieszkał z wujostwem. I wierzył, że wszystko było w porządku. Za każdym razem jednak widział tylko urywek jego życia i nigdy nie został na tyle długo, by zobaczyć więcej. Aż w końcu poznał Harry'ego Pottera, który mówił do niego "profesorze" i Remus zrozumiał, że to co się działo za zamkniętymi drzwiami Privet Drive 4, nie było w żaden sposób bezpieczne dla jego szczeniaka. I obiecał, że naprawi wszystkie swoje błędy, które popełnił przez te dwanaście lat.

Gdzie Draco zostaje wilkołakiem. Wszystko przez to, że Lucjusz Malfoy nie wykonał rozkazu Czarnego Pana i nie przyniósł mu Przepowiedni z Departamentu Tajemnic. Dał się pokonać kilku członkom Zakonu Feniksa i grupce uczniów. Znowu zawiódł jak to ujął Czarny Pan. Dlatego też musiał patrzeć jak Fenrir Greyback zaraża likantropią jego jedynego syna. Tydzień po ugryzieniu jest dla Dracona jednym z najgorszych. Musi uciekać z własnego domu i trafia do Remusa Lupina pod opiekę. Po jakimś czasie dołącza do nich Harry Potter. Zamieszkują więc we trójkę w małej leśniczówce Remusa. Dwóch wilkołaków i Wybraniec. Każdy z nich ma swoje blizny, krwawą przeszłość i lęki dotyczące przyszłości. Ostrzeżenie: w tekście występują tortury, myśli samobójcze i nieodpowiednie treści dla młodszych czytelników.

Czasami jedna decyzja może przesądzić o wszystkim. Tak było również wtedy; tego pamiętnego, majowego dnia, gdy na dziedzińcu Hogwartu ważyły się dalsze losy świata. Kto wie, jak potoczyłaby się dalej II wojna czarodziejów, gdyby Draco Malfoy w ostatnim momencie nie odważył się odłączyć od rodziny i rzucić Harry'emu Potterowi swojej różdżki. Ten niespodziewany gest rozpoczął całkiem nowy rozdział w historii, nie tylko ich własnej. Dobrze, że tak się stało. Nad odbudowanym z ruin zamkiem niedługo później zawisnąć miało widmo następnego niebezpieczeństwa. Kiedy Draco i Harry pod koniec sierpnia powrócili do szkoły, by objąć stanowiska nauczycieli, żaden z nich nie wiedział jeszcze, że oto rozpoczęła się opowieść czterech założycieli Hogwartu. Echo ich smętnej, mrocznej pieśni niosło się po zimnych korytarzach już od lat, lecz nieroztropni uczniowie mylili je z wiatrem lub skrzypieniem starych okiennic. Tak, jak to zostało dawno temu przepowiedziane, hymn śmierci musiał w końcu rozbrzmieć głośno niczym wojenne bębny. A gdy idzie się na wojnę, dobrze mieć po swojej stronie zaufanych sprzymierzeńców. Ostrzeżenie: treści nieodpowiednie dla wrażliwych użytkowników. Przemoc, sceny dla dorosłych oraz przekleństwa. Rekordy: 1 miejsce w #enemiestolovers - 02.02.2025 1 miejsce w #dracomalfoy - 23.07.2025

Jeden z największych drarry klasyków, polecam każdemu. ⚠️TYLKO UDOSTĘPNIAM⚠️ Wybór: Toroj Autorka: Maya Tłumaczenie: NocnaMaraNM Korekta: Toroj Tytuł oryginalny: Underwater Light Oryginał: dostępny tylko w pdfie Liczba znaków: ok.130K Status: Zakończona Okładka @ronnieanz

Draco Malfoy znał swoją wartość jako Auror. Wiedział, że był bardzo dobry w pracy, którą wykonywał i jak ten fakt denerwował Harry'ego Pottera. Czerpał również ogromną przyjemność z dokuczania Złotemu Chłopcu, bo to była jedna z niewielu rzeczy, która łączyła go ze swoim starym życiem. Starał się zachowywać resztki normalności w świecie, który wcale taki nie był. Wyszło to jednak poza skalę, gdy jako wampir znalazł się w oddziale, który miał za zadanie tropić i likwidować krwiopijców. To wcale nie powinno być normalne. Ale dla zachowania pozorów był w stanie zrobić naprawdę dużo. Tylko, że Harry Potter zaczął nabierać podejrzeń.

Chciałem wierzyć, że utrata głosu nie była ostateczna. Wmawiałem sobie, że klątwa, którą rzuciła na mnie ciotka Bellatrix, nie zniszczyła mi reszty życia. Przekonywałem sam siebie, że pobyt w Azkabanie nie złamał mnie na pół. Pragnąłem, by miłość którą czułem do Harry'ego była wystarczająca, by przeżyć to wszystko. Podobno wojna się skończyła. Czarny Pan umarł i wszystko miało być dobrze. Prawda okazała się jednak zupełnie inna.

Remus Lupin nienawidził poranków po pełni. A jeszcze bardziej nocy poprzedzającą ją, bo świadomość, że jutro o tej porze stanie się potworem, nie pozwalała mu zasnąć. Jego lekiem na bezsenność w takich momentach okazywał się Syriusz. A później poranki pełne były Huncwotów, ich śmiechów, przytuleń i gorącej czekolady.

,,Oddał wszystko, żeby wszystko mieć" Severus Snape poznał gorzką prawdę. Voldemort odkrył słodką prawdę. Harry zrozumiał, że nic nie jest takie jak się mu wydawało. Nie ma jedynie bieli i czerni...jest wiele odcieni szarości. To co do niedawna było głównym celem tej trójki odeszło w niepamięć- szarość zaburzyła wszystko! Może tak właśnie miało być? Może nie da się oszukać przeznaczenia? Po V tomie. Kanon prawie zachowany :) Inteligentny i okrutny Voldemort. Zagubiony i nieco rozbity Harry. Przemoc, dręczenie psychiczne, niewola i zero cukierkowego pitu pitu! Mój pierwszy FF. Rozdziały raz na tydzień o ile ktoś będzie chciał to czytać :) Zapraszam!