donuk · hyunho
- oneshot. belki de sadece yalnızız, belki de her seferinde bir alışkanlıkla birbirimize dönme sebebimiz gidecek başka bir yerimiz olmadığından... kim bilir?
- oneshot. belki de sadece yalnızız, belki de her seferinde bir alışkanlıkla birbirimize dönme sebebimiz gidecek başka bir yerimiz olmadığından... kim bilir?
lix: eger o etegi bana satarsaniz size onunla guzel fotograflar atarim texting, tamamlandı 1708-2401
Konuşamayan bir Han jisung ve onun hasta olduğunu bile bile seven Lee Minho
Kumar bağımlısı olan Han Jisung bir gün Seul'un en büyük mafyası Lee Minho olduğunu bilmeden onunla Kumara girer
Hyunlix ikilisi çocukluk arkadaşıdır.İkisi her zaman mükemmel anlaşmışlardır.Felix, Hyunjin'i Hyung olarak seviyordu fakat Hyunjin ilk tanıştıklarında çoktan hoşlanmıştır.Hyunjin'nin babası Hyunjin'e devretmiştir.Hyunjin oldukça iyi para kazanıyordu ama eski Hyunjin gitmişti.Felix ile neredeyse görüşemiyorlardı fakat...
Balkondaki güzel bana "Sadece 3 haftam kaldı." Dedi. Minsung angst. Oneshot.
Hnsuj : Ağlama bebeğim. Kollarımın arasına gel seni her şeyden ve herkesten koruyacağım
ANGST!! Aniden panik atak geçiren ve nefes almak için dışarı çıkan ünlü idol Han Jisung'un oralardan geçen ve onu sakinleştirmeyi başaran Genç'in hayatının bir parçası olacağından habersizdi. Veya ölüm sebebi olacağından. "Kaza geçirdim. Ben yaşıyorum ama Jisung... O-o intihar etmiş. "
"Bir çocuk var. Baştan aşağıya lavanta kokulu. Her yanından geçtiğimde derin lavanta kokusunu uzaktan alabiliyordum." note: Kelime benzerliğinden lavanta kelimesini ön plana almadım kesinlikle... umarım seversiniz anlık gelen ilham perileriyle yazıp atmak istedim note: Şimdi bu kurgu benim ikinci kurgum ve aman aman h...
Jisung mafya olan babasının tek çocuğu ve en kıymetlisiydi. Her zaman el bebek gül bebek büyütülmüş bu yüzden de yaşına uygun değilde daha küçük bir yaşta gibi davranırdı. Bunu öğrenen ve babasının düşmanı olan mafya Minho en kıymetlisini kaçırmaya karar verir, ona acı çektirecek ve bu sayede babasının da acı çekmesi...
normal çocuklar gibi bir yaz geçiremedik. boyumuzu çok aştık. derin yerlerde yüzdük. kolluk takmak komik geldi, çocuk değildik artık. lakin tek bir dalga alt etti bizi. boğulduk o sularda. battık gitgide, ta ki ışık kaybolana kadar. şimdi ise ayağımızın değmediği o yerde hepimiz günahlarımızla uzanıyorduk. * rahatsız...