Dudakların, dudaklarım, kıyamet. Seulrene, short story.

𝘄𝗲𝗻𝗷𝗼𝘆 ᦸ doğum günü balosunda kadınlardan hoşlandığını açıkladığı için ülkesini terk etmek zorunda bırakılan genç ingiliz leydisi joy, formalite gereği evlendirileceği fransız soylusunun bir kadın olduğunu öğrenir. ♥︎ ﹙손승완 x 박수영﹚ ─ aristocracy!au #1 wenjoy #1 seulrene #1 wendy #1 revel © mari, 010720

moonlight: elimi belinden aşağı indiriyorum... solarrr: ve sonra elini çekip uyumama izin veriyorsun solarrr: iyi geceler

Irene'nin mutlu olmak için sonsuz bir uykuya ihtiyacı vardı.

"Dostoyevski duysaydı bu zırvaladıklarını mürekkebini fırlatırdı kafana." Seulgi, gözlüklerinin üzerinden baktı karşısındaki kıza. "Ne yazık ki 19. yüzyılda değiliz, e haliyle etrafta Dostoyevski'de yok. Sen fırlatsana kafama mürekkebini."

Romantik bir Nisan yağmuru olabilirken bu gecenin adı, hüzünlü bir Nisan'a dönüşüyor. Genç kadının vücudu kaç tane bıçak darbesi aldığını unutuyor. Genç kadının kanları yağmur suyuna karışıyor. Ama avucu sımsıkı, gözleri kapalı... Beyaz gecelik kırmızı oluyor, paramparça. Ayakları, o zavallı ayakları şimdi vücudunun geri kalanından daha sağlam. Böyle kanlı bir Nisan gecesinde, 1991'de, genç bir kadın öldürülüyor. Nedenini kimse bilmiyor.