Hazinedarların küçük kardeşi Nehir, abisinin gölgesi altında kalmaktan dolayı oldukça şikayetçiydi. Abisi her işine karıştığı gibi ona uygun olan bir eş adayı bile belirlemişti. Nehir için bu bardağı taşıran son damla olmuştu ama abisi hala bundan haberdar değildi. Genç kadın zeki ve belli bir derinliği olan adamları her zaman önde görürdü. Kendisine kakalanmaya çalışılan adam aptalın tekiydi ona göre. Bir lansmanda karşılaştığı yabancı bir adam hem dikkatini hem de öfkesini çekti. Tesadüfler onları bir araya getirirken Nehir, onunla birlikte abisinin inşa ettiği zincirleri kırma cesaretinde bulundu. Ne var ki abisi önüne yine engeller koyacaktı. "Bunu anlatmak için mi geldin?" "Nehir ben sadece dürüstçe tüm ayrıntıları bilmeni istiyorum." "Onu gönderebilirdin! Bu bir sebep değil." Nehir'in bu hızlı çıkışı Timuçin'i şaşırttı. "Bir sebep..." "Dinlemek istemiyorum, istemiyorum..." diyerek sözünü böldü Nehir. Sebepler istemiyordu. Eğer onu gönderebilecek cesareti yoksa demek ki o ilişki tam anlamıyla bitmemişti. Nehir gitmek için bir adım attı ama Timuçin hemen önüne geçti. "Beni dinleyeceksin!" dedi kararlı bir ses tonuyla. "Çekil önümden." "Çekilmiyorum." "Bağırırım yoksa." "İstediğin kadar bağır seni susturabilirim." "Nasıl?" "Böyle..." Timuçin onu gördüğü andan beri yapmak istediği şeyi yaptı. Nehir afalladı ve ne yapacağını bilemedi. Bir öpücüğü asla düşünmemişti.

Karan Haznedaroğlu. 27 yıldır her istediğini elde eden, sadece adıyla bile bütün kapıları açabilecek bir adam. Şimdi her şeyden çok istediği bir şey vardı. Onu alarak buz tutmuş kalbinin en güzel köşesine saklamak, gülümsemesiyle çıkan güneşte ısınmak istiyordu. Hale Seçkin.. onu 1 yıldır kanatlarının altında yaşatıyordu. Her ne kadar BERCESTE bunu bilmesede... +18 içeriklidir. (sahneler/ argo kelime ve konuşmalar vardır.)

ASLI anne ve babasını kaybettikten sonra arkadaşı Deniz ile hayata tutunmaya çalışan. Çalışkan, hırlıslı bir o kadar da naif ve güzel bir kız. ÖMER heybetiyle göz dolduran yakışıklı ve bir o kadarda sert buz gibi soğuk bir adam... Babasının emekli olmasıyla İstanbul'daki şirketlerinin başına geçen Ömerin aynı şirkette çalışan Aslı ile yolları kesişir... Peki bu iki zıt karakter birbirine aşık olursa ne mi olur? O zaman gelin ve bu güzel hikayede bana eşlik edin... NOT: WATTPAD DE BU İSİMLE YAZILAN İLK HİKAYEDİR. #1 Genelkurgu (15.01.2022)🙏 #2 TUTKU (27.04.2021)😜 #1 PATRON (10.04.2021)😎 #1 ASLI (27.10.2020)🙏 #1 ÖMER(29.01.2021)🐞 #4 ROMANTİZM ( 25.10.2020) 💃🤩 #2 ASLI (15.06.2020)❣️ #3 ASLI (5.03.2020)🤗 #10 ROMANTİK KOMEDİ (22.03.2020)🤭 #28 ÖMER (20.04.2020)🍀 #49 PADRON (20.04.2020)☺️ #2 PADRON(21.06.2020)✨ #21 ÖMER (23.04.2020)⭐ #1 MUTLULUK (5.01.2022)

Ela gözleriyle baktığı herkesi etkileyen Ahu Aladağ. Gri mavisi gözleri olan ve sert duruşuyla Ahu'nun gözlerine vurulmuş Yaman Beyoğlu. İki farklı insan, iki farklı hayat nasıl oldu da bir ormanda kesişti? Beyoğlu'nun çetrefilli ve zor hayatı Ahu'ya bambaşka bir dünyanın kapılarını aralayacaktı. Sonunda aşk kazanacak mıydı? İlk yayınlama tarihi: 8.5.21

Bir yanda kadınlardan nefret eden ve cinsellikten başka bir şey düşünmeyen bir adam,diğer yandan kalbi yaralarla dolu ve duygusal bir genç kız...Yağmur yağmaya başladığında toprak asla reddedemeyecek. DİKKAT!!!Bu hikaye aşırı aşk içerir. +18. Arkadaşlar bölümleri en kısa zamanda iletmeye çalışacağım.Üniversite öğrencisiyim mağlum :)

Bir kız hala ayakta ve hayatta ama eksik. Bir aile birlikte ama mutsuz. Bir hikaye başladı ama sonsuz... 15.10.2020 Tüm hakları bende saklıdır. Alıntı ve çalıntı durumunda yasal işlem başlatılacaktır.

Zor şartlara rağmen üniversite eğitimini tamamlayan bir kız... Memleketine döndüğü gibi başına gelen bir berdel belası... Kurtulabilecek mi bu beladan yoksa dünden razı olduğu bir şey mi? Peki hayalleri? Ne olacak dersiniz? Haydi gelin, birlikte okuyarak öğrenelim. ****** Kapak Yapımı: beyzrabia

Hayat bir tahterevalliydi.. Bir ucunda Aylin diğer ucunda düşleri vardı. Hayatındaki dengeyi bir türlü tutturamayan Aylin'in düşleri hep havada kaldı. Ne zaman Aylin yükselecek olsa bir şekilde düşleri kırılıyor ve yükseldiği yerden hızla düşüyordu... Taki hayatın dengesini bozan en ağır düşüne kapılana kadar... Emir Arslan! Yılların ağırlığını Aylin'in omuzlarından alıp aşkıyla ayaklarını yerden kesecek, onu göklere çıkaracaktı.

Az önce Eylül'ün tuttuğu boşta kalan elini yeşil kalın askeri kemerinin üzerine koyup lafa girdi. " Gel ben sana espriyi göstereyim."dedi. Elini kemerinin üzerinden çekip göğsünün üzerinde yazan yazıyı işaret etti. " Bak bakalım burada ne yazıyor?"dedi sesindeki alaycı tınıyla. " Arslan."dedi karşısındaki adam kısık çıkan sesiyle. Ardından Eylül'ün yaka kartını gösterdi Toprak parmak ucuyla. "Peki burada ne yazıyor." "Eylül Arslan." "Aynen öyle." dedi Toprak başını aşağı yukarı sallayarak. Ardından elini kaldırıp yüzüğünü gösterdi. " Bu."dedi sorgulayan sesiyle. " Yüzük." Eylül'ün elini tutup kaldırdı. " Bu."dedi tekrar. Aynı cevabı aldığında ellerini indirip birbirine kenetledi. Ve tekrar kaldırıp herkesin gözüne sokarcasına konuştu. " Birleştir bakalım ne çıkacak ortaya."dedi. Ardından masaya göz gezdirip karşısındaki adama dikti bakışlarını. Birkaç saniye cevap vermesini bekleyip adamın omzundaki elini sıktı. " Evlisiniz."dedi adam fısıltıdan farksız sesiyle. " Doğru cevap." dedi Toprak alayla. Adamın omzundaki elini çekip yüzünü Eylül'e çevirdi. Birkaç saniyeliğine yumuşayan bakışlarını tekrar buza çevirip masaya döndü. Birbirlerine kenetlenmiş ellerini gösterip: " Duyduğunuz gibi biz evliyiz. Daha öncesinde bilmiyordunuz çünkü bilmenize gerek yoktu. Şimdi öğrendiğinize göre herkese afiyet olsun." dedi. Masadan yükselen hayret nidalarını umursamazken masadaki yerine ilerledi. Eylül'ün elini bırakmadan yanındaki sandalyeyi çekip:" Geç güzelim." dedi. Yanlarındaki birkaç kişi duydukları ile küçük çaplı bir şok yaşarken onların gözü sadece birbirleri üzerinde idi.

Helya AKSOY- Sonsuza kadar görmek istediğim tek manzara onun gözleriydi. Aksel AZEMOĞLU- Benim yeminim senin gözlerinde bozuldu. --------Bir daha görmeyecek gibi baktım yüzünün her bir detayına. Ezberlemek ister gibi. Yüzünü mıh gibi kazıdım aklıma. Şayet bir gün aklımı kaybedersem, resmi asılı kalsın gözbebeklerimde diye. Aklımın unuttuğunu gözlerim hatırlatsın diye "Yapma." dedi kapalı gözleriyle burnunun ucunu hafifçe burnuma sürterken. Yapmak istiyordum. "Böyle bakma." dedi. Bakmak istiyordum. "Gözlerinin yükünü alamam, gece güneşi. İstesem de yapamam."