#1 Fantastik 'Herkes zirveye tırmanırken ben zirveden düştüm. Herkes çalışırken ben sadece eğlendim. Herkes ter dökerken, ben sadece güldüm. Şimdi, orduda sıradan bir kaptan oldum. Hayat bana acımasız davranmadı, kaderimi kendim yazdım! Bir defa daha yazmak isterdim, bu defa olması gerektiği gibi!' inatla, hırsla hatta öfkeyle söylediği sözler anlamsızdı. Çoktan bir grup asker, uzakta parlayan zırhını görmüş ve biraz ganimet umuduyla ona yaklaşmaya başlamışlardı. Güneşin önüne uzanan bir baş gördü, dişleri sararmış, bir kaç tanesi dökülmüş, sakalları bir parmak uzunluğunda olan çirkin yüzlü bir adam küfür ederek mızrağını kaldırdı ve acımasızca yüzüne sapladı. Acı akıl almaz seviyedeydi, ilk hamlede ölmemişti çünkü asker mızrağı başına değil, ağzına saplamış, tam delemediği için öldürememişti. Göğsünden yayılan sıcaklığı hissetti. Acıyla bakan gözleri genişledi, 'Bu şey, babamın bana 16 doğum günümde verdiği antik kolye değil mi ? Neden bedenimi ısıtıyor?' Fakat daha fazla düşünme zamanı olmadı, asker mızrağını çekti, bu sefer tam saplaması gereken yere sapladı. Kapak sonradan düzenlenecek! BİLGİLENDİRME: BU KİTAPTA HİÇ BİR HAYVANA ZARAR VERİLMEMİŞTİR! KİTAPTA YAZANLARI LÜTFEN EVDE DENEMEYİN! BU KİTAPTA GEÇEN KİŞİ VE KURUMLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR.

Simsiyah dağılmış saçları, vahşi duran yüzü ve Onikse benzeyen gözleriyle Şifa'ya bakıyordu. Sanki onun insana dönüşmüş haliydi. Şifa'yı inceleyen gözleri yavaş yavaş öfkeyle dolmaya başladı. ''Sen onu benden çaldın. Şimdi bedelini ödeyeceksin.'' Şifa duyduklarıyla kaşlarını çattı ve etrafına baktı. Ona mı demişti? Durduğu tarafta Oniks ve kendisinden başka kimse yoktu. Acaba Oniks'e mi demişti? İyide ne çalmış olabilirdi ki? Buraya geldiklerinden beri Oniks'i gözünden ayırmamıştı. Bir ara uyumuştu o zaman çalmış olabilir miydi? Ne kadar obur olduğunu biliyordu. Kesin koyun, at ya da herhangi bir hayvanı midesine göndermiştir. Gözlerini kısıp Oniks'e baktı. Aynı anda Oniks de ateş saçan gözlerini karşısındaki adamdan ona çevirdi. Uzun dikenli kuyruğunu havaya dikmiş, her an karşısındaki gruba saldıracakmış gibi duruyordu. Oniks'in gri dumanlı gözlerine baktığında, Sıcak nefesini sinirle havaya bırakıp kuyruğunu salladı. Pekala huysuzluğu üstündeydi ama onun çalmadığını anlamıştı. Eğer o yapmış olsaydı çoktan suçlu çocuklar gibi gözlerini kaçırırdı. ''Sen neyden bahsediyorsun. Biz bir şey çalmadık.'' Şifa karşısındaki insanları süzdü hepsi de ona nefretle bakıyordu. Ama neden? Az önce konuşan adam ona doğru bir adım attığında Oniks'de dikenli kuyruğunu Şifa'nın beline sarıp onu kanatlarının altına aldı. Artık Oniks daha öfkeli nefesler alıyordu. Şifa, Oniks'in beline sarılı kuyruğunu yavaşça okşarken, ''Sakin ol Oniks'' dedi. Karşısındaki adam tekrar öfkeyle konuştuğunda ne duymayı bekliyordu bilmiyordu ama kesinlikle duymayı beklediği kelimeler bunlar değildi. ''Onu. Ejderhayı. Benim ejderhamı çaldın.''

Beyaz Ejderha Krallıgı, dünyada var olan en güçlü krallıktı. Tabii ona kafa tutmaya cesaret edebilecek sadece tek bi krallık vardı o da "Siyah Ejderha Krallıgı". Bu iki krallık arasında süregelen bir rekabet ve üstünlük duygusu yıllarca pek çok savaşcı ejderha ve kayratının katledilmesine yol açmıştı. Ta ki bu üstünlük savaşına dur diyebilecek "Denge Ejderhaları" uyanana dek. Kehanet gerçekleşiyordu. Bu iki siyah ve beyaz ejderha tüm savaşı durdurmuşlardı. Sonuç olarak tüm ejderhaların ataları onlardı. Bu iki ejderhadan beyaz olanın adı "Valyrian" ve siyah olanının adı "Aegon" idi. Valyrian, Beyaz Ejderha Krallığı'nı temsil edip oradaki yıkıma bir son verirken; Aegon'sa Siyah Ejderha Krallıgı'nı temsil ederek oradaki yıkımı durdurmuştu. Yıllar önce de aynı şeyler olmuştu. Tarih tekrar ederken bu krallıklar iki şeye odaklanmıştı: biri kehanet digeri ise bu iki ejderhanın kayratlarını bulup onları ne pahasına olursa olsun derin bir uykuya göndermekti. Ya da bu görünen gerçekti. Belki de çok daha fazlası vardı... *** Evet, evet baya sıkıcı bir tanıtım olabilir ama hikayeye birkaç bölümlük bir şans ver bence ;) #Bilim kurgu 2 (21.05.2020) #fantastik 1 (26.05.2020) #ejderha 1 🌙Kapak tasarımı; @ebrar-ky

'Herkes zirveye tırmanırken ben zirveden düştüm. Herkes çalışırken ben sadece eğlendim. Herkes ter dökerken, ben sadece güldüm. Şimdi, orduda sıradan bir kaptan oldum. Hayat bana acımasız davranmadı, kaderimi kendim yazdım! Bir defa daha yazmak isterdim, bu defa olması gerektiği gibi!' inatla, hırsla hatta öfkeyle söylediği sözler anlamsızdı. Çoktan bir grup asker, uzakta parlayan zırhını görmüş ve biraz ganimet umuduyla ona yaklaşmaya başlamışlardı. Güneşin önüne uzanan bir baş gördü, dişleri sararmış, bir kaç tanesi dökülmüş, sakalları bir parmak uzunluğunda olan çirkin yüzlü bir adam küfür ederek mızrağını kaldırdı ve acımasızca yüzüne sapladı. Acı akıl almaz seviyedeydi, ilk hamlede ölmemişti çünkü asker mızrağı başına değil, ağzına saplamış, tam delemediği için öldürememişti. Göğsünden yayılan sıcaklığı hissetti. Acıyla bakan gözleri genişledi, 'Bu şey, babamın bana 16 doğum günümde verdiği antik kolye değil mi ? Neden bedenimi ısıtıyor?' Fakat daha fazla düşünme zamanı olmadı, asker mızrağını çekti, bu sefer tam saplaması gereken yere sapladı. Kapak sonradan düzenlenecek! BİLGİLENDİRME: +16 YAŞ VE ÜZERİ!!! BU KİTAPTA HİÇ BİR HAYVANA ZARAR VERİLMEMİŞTİR! KİTAPTA YAZANLARI LÜTFEN EVDE DENEMEYİN! BU KİTAPTA GEÇEN KİŞİ VE KURUMLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR.

Ana karakterin eğlence amaçlı çıktığı yolculukta karşılaştığı üç kişi ve bir ejderle birlikte işler çoktan karışmaya başlamıştı. Ana karakterin bir dilek hakkı karşılığında üzerine aldığı işin tüm sorumluluklarını taşımaya çalışması bir yana, üstüne her bir karakterin arkalarında sakladıkları gerçekler günbegün ana karakteri şaşırtmaktadır ancak kıvrak zekası sayesinde karşılaştığı tüm imkansız gibi görünen bulmacaları çözen ana karakterimiz, son oyunu da çözebilecek midir? ... NOT: REKLAM YAPANLARIN YORUMLARI SİLİNECEKTİR.

Kimsesiz bir kız olarak yeterince zor olan bu hayata tutunmaya çalışırken, kendimi bir anda Olimpos'un Tanrıçası olarak bulmayı kesinlikle beklemiyordum. Daha doğrusu eksik söyledim pardon, Olimpos'un henüz kimin çocuğu olduğu bilinmeyen kayıp Tanrıçası olarak bulmayı beklemiyordum demeliydim. Sahi, kimin kızıydım ben? Üç büyük Tanrıdan hangisi benim babamdı? İşte tüm bu soruların cevabı da, aslında içeride saklıydı... Kapak Tasarımı; 💖 SALAİ DESİGN/ Aglamam_Zaman_Aldi Tüm hakları saklıdır. Herhangi bir çalıntı, kopyalama dahilinde yasal yollara başvurulacaktır.

yine karanlık, ama intikam kokan bir sabah... Neden mi karanlık? çünkü yeraltında ışık olmaz da ondan... peki neden mi intikam kokuyor? çünkü yıllarca alınmasını beklediğim intikamımın gerçekleşmesi, bügün ki güç gösterisine bağlı. "Ben Hadesten olma, persphoneden doğma, Karanlıklar Tanrıçası ve yeraltı prensesi Nora. Ailemin huzurunu bozan ve abimin ölümünden sorumlu olan herkese, bedelini en ağır şekilde ödeteceğime kanım üstüne yemin ederim!" İşte her şey, o gün ettiğim kan yeminimle başladı... "Hikaye kapağı: SALAİ DESİGN Alıntı yapılamaz!! Tüm telif hakları şahsıma aittir... Herhangi bir çalıntı dahilinde gereği yapılacaktır...

BU KİTABI +16 YAŞ İÇİN UYGUNDUR. Nicolas Fei'nin geri plana çekilmesiyle birlikte Kuzgun Ordusu ve Global Corp. kendi planlarını uygulamaya başladı. Büyük Çöküş öncesi Kadim Evrene sessizlik hakim olmuştu ve eşi görülmemiş bir huzur vardı fakat diğer sekiz Kadim Evren içten bir işgalin başladığından haberdar değildi. Serinin dördüncü kitabında Nicolas Fei'e bağlı kuvvetlere yoğunlaşacak ve farklı medeniyetlerin yaşamları ortaya çıkacak ayrıca serinin dördüncü kitabında yeni ırklar ve ekim yolları tanıtılacak.