Ona hiç sarılamamıştım mesela. Hiç elini tutamamıştım. Hiç öpememiştim. Hiç koklayamamıştım. Hiç sevdiğimi söyleyememiştim. Hiç dokunamamıştım. Hiç beraber uyuyamamıştık. Hiç saçlarıyla oynayamamıştım. Hiç dizlerine yatamamıştım. Hiç özlediğimi söyleyememiştim. Hiç, hiç bu kadar değersiz hissetmediğimi anlatamamıştım. Bu kadar hiçin arasında, her şeyim olmayı nasıl beceriyordu? Çünkü bir gülüşü yetiyordu bana. Sayılı sayıda görsem de, yetiyordu. Kıvrılan dudakları hiçliğe meydan okuyup, her şey hâlâ benim elimde, diyordu adeta. 'İstersem bütün hiçliği, çivileri ile beraber tabanından söküp, yerine istediklerimi dikebilirim. Hiçi hep, zerreyi zirve yapabilirim. Her şey hâlâ benim elimde.' Umut var, sadece biraz naza çekiyor kendini. Tutarsam bırakmayacağımı, benim onu dibine kadar harcayacağımı ve ortalığın tozunu attıracağımızı biliyor. Hâliyle gelmiyor. Çünkü küçücük bir umut ile bütün dünyayı karşıma alacağımı bilen herkes gibi, o da korkması gerektiğini biliyor.

Her taraftan çığlıkların yükseldiği acımasız bir savaşta, savaşın tam ortasına düşen, sadece enerjisinin serbest kalarak acımasızca düşmanlarına ilerlemesiyle birlikte yüzlerce kişiyi bu hayattan yolcu eden bir savaşçı... Küçükken, amaçları gelişmek ve her zaman namını duyduğu kraliyet ailesine kadar yükselerek onların koruması olmaktı... İyi olmak, kötüleri yakalamak, orduda iyi bir yere sahip olmak ve saygı görmekti... Ama zaman ondan bu hedefleri alıp götürmüştü. Eskisi kadar saf ve iyi değildi artık, kendisine kötülük yapana bile iyilik yapabilecek kadar merhametli değildi. Dünyanın gerçek yüzünü görmesiyle, ölümün nefesini binlerce kere ensesinde hissetmesi ve onu kabul etmesiyle, etrafında dönen gizemli oyunları, sırları, geçmişini ve uğradığı ihanetleri öğrenmesiyle birlikte eski, küçük ve saf çocuk ölmüştü. Onun yerinde artık gözü kara, sadece birkaç amacının peşinden koşan, bir kadın için yaşayan, diğer hiçbir şeyi umursamayan biri vardı. Bunların tamamından haberdardı da, kılıcını çekmesiyle birlikte, onun geceden bile karanlık olan gözlerini gören düşmanların içerisinde ona karşı çıkmak için cesaretini oluşturan her bir kişinin cesareti, tek tek kırılmıştı. Gözünü kararttı ve yine, belki de sonsuza kadar yapmaya devam edeceği şeye, öldürmeye başladı... ''En tepeye çıkmak! İşte bir şeyleri başarmak için, en kesin ve garantili yol budur! Amaçlarını başarabilecek ve şüphesiz en tepeye çıkabilecek potansiyele sahipsin, genç adam. İstediklerini yap! Yapacakların seni tatmin edecekse...'' Bir sokak çocuğunun hiçbir şeyden, bir yerde sadece isminin yankılanmasıyla korku salabilecek bir efsaneye dönüşmesini anlatır. Tür: Fantastik, Aksiyon, Macera, Shounen, Romantizm.

MAVİ AY, EPSİLON YAYINLARI BÜNYESİNDE ARTIK RAFLARDA! 💙🌝 Rüyalarını unutanlardan mısınız, yoksa her ayrıntısını hatırlayan ve içinde yaşıyormuş gibi hissedenlerden mi? Peki ya gerçek hayatınız; o, hangisi? Büyük savaşlar yaşanmıştı. İnsanlığın sonu gelmiş, yerlerine türler geçmişti... Üstelik bana da onlardan biri olduğumu söylüyorlardı, bilmiyordum. Kim olduğumdan bile emin değildim, Mavi Ay gerçekleşene kadar. - 3315 Neredeyse mükemmel bir hayatım vardı. Sonra rüyalar ve şüpheler başladı... Rüya nerede bitiyor gerçek nerede başlıyor, kim dostum kim düşmanım artık bilmiyordum. Kim olduğumdan bile emin değildim, Mavi Ay gerçekleşene kadar. - 2015 IMMATURA Serisinin birinci kitabıdır. 🏆 Wattys 2017 - Hikaye Ustaları

Zihninizde kocaman bir boşluk düşünün. Bir kara delik gibi... Kafamın içinde bazen kime ait olduğunu bilmediğim sesler duyuyorum. Tüm o seslere kulak verdiğimde sonsuz boşlukla yüzleşiyorum her seferinde. Ben Milena Smoak, Hayatımın son 2 yılı buğulu camların arkasında ve Çoğu zaman hiçbirşeyi hatırlamıyorum. Evet bu benim hikayem. Karanlıklar içinde ki geçmişimin hikayesi... ©TÜM HAKLARI SAKLIDIR

Benimle Yan Wattys 2014 adlı bitmiş olan hikayenin özel bölümlerinin toplanacağı kitaptır. Kapak yapımı; @RUROGRIME

Kamuflajlı kollarının kızın sarı bukleleriyle oluşturduğu tezata gülümsedi. Sonra gözlerini aşağıya indirdi. Bedeniyle duvar arasında küçücük kalan bir kız. Beyaz dantelin örtemediği göğüslerin arasındaki muhteşem vadi. Kızın kokusuyla sarhoş olmuş burnunu o çukura gömmemek için kıvranırken mırıldandı. "Ben askerim. Barut kokarım." Kızın inip kalkan göğüslerinden gözünü ayıramadan devam etti. "Sen dantelsin, parfümsün." Kendini güçlükle bir adım geri çekip o mavi gözlere baktı. "Bizden bi sikim olmaz. Şimdi git, o ütülü pantolonla evlen."