"Ne olmuş yani mahallenin ağır abisine aşık olduysak , götümüzü vermedik ya" Eşcinsel kurgu +18

Normalde hepimiz biliriz. Katiller, acımasız ve duygudan tam anlamıyla yoksun kişilerdir. Peki ya aşık olursa? İşte Andrei 'nin durumu tam olarak bu... Sizi 15 bölümlük kısa hikayeme davet ediyorum. +2 bölüm istek üzerine yazılmıştır ve serinin devam hali de profilimde, "Sen Daima Bendesin" ismiyle bulunmaktadır :) {{B x B hikaye}}

"Adam tam istediğimiz gibi valla amcam! Suratsııııız aksiii nemruuut... Ayı Kazım diyorlar ardından. Sen düşün gerisini." "Oh oh, çok iyi. Başka başka?" "Çam yarması gibi de bir herif, bastımı yerler titriyor haa! Karşısında durmak için önce bir şehadet getireceksin yani." "Pek bir gözüm tuttu sen böyle anlatınca, kabul eder mi ki? Yok derse?" "Karısı doğumda ölmüş, ikiz oğulları var. Konakla, çocuklarla ilgilenecek birini arıyormuş evlenmek için. Lakin gönüllü yok anlaşılan." "Onca paraya pula rağmen istemiyorlar mı?" "Para pulda bir yere kadar sonuçta. Gerçi ben anlamıyorum, tamam iri yarı huysuz ve sert ama aynı zamanda adam gibi adamdır." Yan gözle bir köşede burnundan soluyarak oturan kadına bakıp imayla "Zamane kızları adam değil artist peşinde bilmez misin?" Kıs kıs güldü yaşlı adam, "Bilirim bilirim." "Nasıl kızım beğendin mi damadı? Senin beğendiğini denediydik, şimdi söz verdiğin gibi benim beğendiğime bakacağız." Hışımla yerinden kalkarak odadan kapıyı çarpıp çıkan kızın ardından yüzündeki alaycı ifade değişip yorgun ve düşünceli bir hale büründü. "Hayırlı olur mu dersin Metin oğlum?" "Valla amca hayırlı mı değil mi onu Allah bilir ben bilmem, ama dinsizin hakkından imansız gelir derler onu bilirim." *** +18 Hikayedir ***

Ben her zaman mücadele etmeye hazırım. Çünkü benim adım Willow Helois O'Cannor. Ben bir canavarın karısı ve bir meleğin annesiyim. Daha da önemlisi ben bir kadınım!

05...: Of var ya bi koysan yıkılır buralar Kemalim: ? Kemalim: Yanlış oldu galiba. 05...: Yalnız olabiliriz ama yanlış asla

"Çok âşığım, amca. Tam onu unuttum sanıyordum, bitti diyordum. Hepsi onu görene kadarmış. Bir bakışıyla kanıtladı bana bunu." "E bu çok iyi bir haber! Kim bu kadın? Tanıyor muyuz?" Yüzümde buruk bir gülümseme oluştu. Ben bile tanımıyordum ki onu. Yüzü bana bir o kadar tanıdıkken diğer hiçbir şeyi uyuşmuyordu benim âşık olduğum kadınla. Sadece ona çok benziyordu. O kadar aynıydı ki onunla, bir an ölmediğini bile düşünmeye başlamıştım. Ta ki sesini duyana, kim olduğunu öğrenene kadar. Sesinin onunla alakası yoktu. Üstelik adı... Lamia. Çok garipti. "Başkasıyla evlenecek." Ellerimin arasındaki çerçeveyi masaya geri bırakıp bakışlarımı amcama çevirdim. Kaşları çatılmış, derin düşüncelere dalmıştı. "Başkası çıkar karşı-" Konuşmasını bitirmesine izin vermeden aniden "Ben onu istiyorum, amca. Ben sadece onu seviyorum. Ben onu istiyorum!" diye böldüm lafını. Transa girmiş gibiydim. Onu ikna etmek için ise kelimelerimi art arda söyleyerek istemsizce sesimi yükseltmiştim. Ben onu istiyordum. Çünkü bana iyi gelebilecek tek insan oydu. Ölü birisine çektiğim özlemi dindirebilir, beni bu azaptan kurtarabilirdi. Ona tıpatıp benziyordu. Bir daha kapanmamak üzere açılmış yaralarımı kapatmak için bir şanstı belki de bu... 🦋 "Hastasın sen, sorunların var. Üstüne üstlük bir de bebeğime sahip çıkabileceğini iddia ediyorsun. Lütfen gerçekleri kabullen ve kendi hayatına odaklanmayı dene." Hâlâ daha sessizliğini korurken bana doğru birkaç adım attı. Çok geçmeden aramızdaki mesafeyi sona erdirip eş zamanlı olarak kollarını da arkamdan karnıma sarmıştı. Onun bu hareketi gerilmeme sebep olmuş, istemsizce nefesimi tutmuştum. Ben aynadan öylece yansımamızı izlerken Alex kafasını arkamdan boynuma gömdü ve derin bir nefes aldı. "Seni hissediş uğruna bunca delilik."

İngilizin gözlerinin altındaki çöküklerde gezdirdi genç kız zarif parmaklarını. Ondan bir hayli gençti, ama nazik dokunuşlarında bir anne şefkati vardı. Tom, yüzünü ona eğdi. Bu dokunuşlara tüm yüzünün, hatta bütün hücrelerinin ihtiyacı vardı. Tüm hayatını o yapmak istiyordu. Her şeyini ona vermek ve iyileştirmesini beklemek istiyordu. Kırıştırdığı alnıyla buluşan sıcak dudaklar hissettiğinde tüm bedeni gevşedi. Göz kapakları kendiliğinden aşağı indi. Minik öpücükler, alnında ve yanaklarında devam etti. Ilık bir nefes süzüldü aralık dudaklarından. İnce kollar, uzun bedenini sardığında tamamen ona eğilmişti. Ona sarılmayı özlemiş olabilir miydi? Daha önce hiç yapmadığı bir şeyi özleyebilir miydi? O gece, bu büyülü anlarda, Tom unuttu. Önceki hayatını, ve kim olduğunu.

*** ...Kendi düşüncelerimle boğuşmaktan vazgeçip sesimin titremesine engel olamadan konuştum. " Yaklaşma" "Şşş..." Bu hareketi bile titrememe neden oldu. Sonra dudaklarını aralayıp konuşmaya başladı. " Bir daha ıssız sokaklara girme . Senin benden başka ıssız sokağın olamaz portakal çiçeği. ." ❤ Yeni bir dünyanın kapıları aralanıyor ,keyifli okumalar ...❤

- İstanbullu... dedi, okşuyor gibiydi kucağına oturttuğu kutuyu. "Hani ilkti ya, çıkaramadım gayrı aklımdan. Ananız bağrımda yatarken de el vermedi gönül, yazayım çizeyim... yanına varayım." * Başlama: 16.03.2019 Tamamlama: 15.09.2020