Tam hayattan vazgeçerken, Beni aşka inandır. mizah#1 (09.06.2019) texting#1 (18.06.2019) lise#1 (22.07.2019) anonim#1 (26.07.2019) macera#1 (02.12.2019) genelkurgu#1 (31.12.2019) gençkızedebiyatı#1(20.01.2020) kısahikâye#1(05.03.2020) gençkurgu#1(07.03.2020) romantik#1(16.05.2020) romantizm#1(28.05.2020) komik#1(30.05.2020) dostluk#1(25.06.2020) komedi#1 (05.12.2020) Başlama Tarihi: 16 Mayıs 2019💫 Bitirme Tarihi: 8 Eylül 2019💫 Kapak| missisbhikayeleri

Mesafeler aşka engel midir? Tek bir mesajla tüm hayatınız değişebilir mi? Hayatınız altüst mü olur yoksa, bir lunaparka mı döner? *** O an gelen ani hisle kendime hakim olamadım, Twitter'a girdim. Ana sayfaya göz bile atmadan arama kısmına "Bulut ama parçalı" yazıp arattım. Tweetlerini okumaya başladım. En son "Yağmurlar yağmazsa temizlenebilir miyiz, kirlerimizden?" diye bir tweet atmış. *** Bu kitap benim üçüncü kitabım. Umarım okuduğunuzda aklınızda yer edinecektir. Size bir şeyler katar ve hayatınızı bir nebzede olsa güzelleştirebilirsem... Ne mutlu bana. Sizden kilometrelerce uzaklıkta olan birini sevebilir miydiniz? Hele ki bu kilometreler bilinmezken. Peki nasıl yapardınız, nasıl güvenirdiniz, o telefonun başında saatlerce nasıl beklerdiniz? Bir dışarı çıkıyorum lafıyla içiniz, içinizi yemez miydi? "Bu, Titanic'in bir deniz yıldızı için batma hikayesi..."

Şakadan zerre anlamayan birine okkalı bir şaka yaparsanız elde edeceğiniz şey yüklü bir para ve birkaç bin fazla tıklanma olmaz. En azından benim öyle olmadı. Yayınlanma tarihi: 14.06.2019

Eğer son derece güzelseniz 5. katta, sporcuysanız 6. katta, sanatkarsanız 7. katta, zeki ve becerikliyseniz 8. katta, eğer bunların çoğuna ya da birden fazlasına sahipseniz 9.katta, bunlardan birkaçına sahip ve zenginseniz 10. katta kalırdınız. Eğer bunlardan hiçbirine sahip değilseniz 1'den 4''e kadar herhangi bir katta kalırdınız. Tüm yeteneğime ve zekama rağmen ben zengin değildim. Yani 10. Katta kalamazdım.

(Tamamlandı.) Üstün.Güzel: Bu fotoğrafı neden atmıyorsun? Üstün.Güzel: Fotoğrafı atarsan benimle konuşmak zorunda kalırsın fenomen ama bu kötü bir şey değil :')))) (Görülmedi) ~ Atlas: Telefon numaramı nereden buldun üstün manyak? Anonim: Beni sakın üstün manyak diye kaydetme Atlas. Atlas: Eşeğin aklına karpuz kabuğu düşürdün şuan. Anonim: Eşek olamayacak kadar atsın. Atlas: nE hdoskfıwplfp Anonim yazıyor... 💌 080220

Herşey bir gece vakti annesinin yatağının üzerinde bulduğu bir notla başladı... Geceyi insanlardan almak isteyen bir adam onu seçmişti. Ege... Bir masum kalp, bir gece vakti zalim bir elden çıkan notla kirlendi. Ama bu hikayede tek kirlenen o olmayacaktı. Babasının ona anlattığı masallarda büyüdü. Geceye umutlandı. Çünkü ancak ona gece yardım ederdi. Yıldızlara ettiği gibi... Yıldızlar küçücüktü. Tek istekleri ışıklarını gecede açığa çıkarmaktı. Bunu ancak gece yapardı. Gece... O ay olmak istemedi... Çünkü ancak gece yardım edebilirdi yıldızlara...

Okuluna gelen bir çift mavi gözle hayatının tepetaklak olmasını izlemekle yükümlü kılınmıştı onu gördüğü ilk andan itibaren Mert. Daha önceden ortaya çıkmış bir çete; yeni gelenlere nasıl davranırdı? Önünde birkaç düğmesi açılmış beyaz gömleği, gevşekçe bağladığı okuldaki herkesin taktığı kırmızı kravatı, dar siyah pantolonu, özensizce iki yana savrulmuş kahverenginin koyu tonu olan saçları, dudağının kenarında duran ve dilini gezindirdiği piercingi... - Eğer o mavi gözlerin cennetim olacağını bilseydim eğer, cehenneme mahkum kılınmış ayaklarım ile koşardım sana, masum meleğim... - #mila 1. 4 Şubat 2021 KİTABIM CRİNGE BİR KİTAP DEĞİLDİR! ALARMLA UYANAN SIRADAN VE KORKAK KIZLAR YOKTUR!

"Neden?" Sakin kalmaya çalışıyordu ama bana her an bağıracakmış gibi duruyordu. Seni bu derece sinirlendiren ben miyim Ay'ın Oğlu? "Sevmiyorum." Sana gerçeği söyleyemezdim. Seni o kızdan deli gibi kıskanıyorum diyemezdim. O kız bakışlarıyla bana meydan okuyordu. Tek değerli varlığım olan seni benden almak istiyordu. "Gerçek sebebin ne Gece?" İnanmamıştı. Ne söyleyebilirdim ki? Sana gerçeği söylersem benden gidersin Ay'ın Oğlu. "Gerçek sebep bu zaten. Sevmiyorum işte o kızı." "SEN ZATEN KİMİ SEVİYORSUN Kİ?!" İşte yine oluyordu. Kalbimin kırıkları dört bir yana saçılıyordu. Acı acı sızlamaya başlamıştı... Bana ilk kez bağırıyordu. İlk kez bana karşı bu kadar acımasızdı. O kız senin için bu kadar mı değerli Ay'ın Oğlu? O kızın yanında ben bir hiç miyim gözünde? Peki ya sana kimseyi sevmediğimi düşündüren ne? Üstelik seni bu kadar severken. Küçük Gece'nin gözünden bir damla yaş süzüldü usulca. Bu kez benim küçük kızım ağlıyordu. "Özür dilerim." Seni bu kadar sevdiğim için... Gülümseyip. Ya da gülümsemeye çalışıp "Ben gitmek istiyorum." Dedim. Arat yüzümü taradı ardından bakışlarını gökyüzüne dikip "Git" Dedi. Küçük Gece'm hıçkırarak ağlıyordu. Usulca başımı sallayıp yürümeye başladım. Yanından çekip gittiğim adama içim giderken üstelik. Çok kırılmıştım. Bu kez neden bu kadar kırılmıştım ki? Bu çok fazla gelmişti. Kalbim sıkışıyordu ondan uzaklaştığım her adımda. Nefesim daralıyor, boğulacakmış gibi hissediyordum. Yine de yürüdüm. Adımlarımı kırgınlıkla atıyordum. Ondan böyle bir atak beklemiyordum. Yaralarımı saran bu adamın bana en büyük yarayı açmasını beklemiyordum. Sanırım seni kaybettim... Ay'ın Oğlu.

"Aşkın içinden mi cinayet doğar? Cinayetin içinden mi aşk?" • • • İsteksiz bir şekilde hızlıca yemeğimi yedikten sonra, "İyi geceler baba, ben odamdayım." dedim ve merdivenlere yöneldim. "İyi geceler oğlum, sabah okula geç kalma." Ses çıkarmardan odama çıktım. Annemin fotoğrafını elime alıp, kulaklıklarımı taktım ve kendimi şarkının huzurlu ritimine bıraktım. Gözlerim perdemin aralığından dolunaya takıldı. Yarın okulda ilk günümdü. Evet, hem tatilden sonraki ilk günüm hemde bu okuldaki ilk günüm olacaktı. Pek de heyecanlı sayılmazdım, zaten insanlarla muhabbete girip konuşan. Şen, şakrak birisi değildim. Eski okulumda da pek fark edilen biri değildim. Arka sırada tek başına oturan, belki sınıfın, bir çoğunun varlığımdan habersiz olduğu bir çocuktum. - Can her şeyden habersiz, hayata sil baştan başladığını sanarken kötü şans peşini asla bırakmayacak... Her şeyin kanla mahvolacağından habersiz! • • • HADİ BİR AN ÖNCE İLK BÖLÜME BAŞLAYIN BAĞIMLISI OLACAKSINIZ! İyi okumalar güzel yıldızlarım. 💫

(Kitap olacağı icin sadece bir kısmı buradadır) "Koruma şirketinize söyleyin, ben kadın koruma istemiyorum." Dedi birden. Dişlerimi sıktım. Demek bu yüzden öyle demişti Patron. "Koruma şirketimiz beni gönderdi, beğenseniz de beğenmeseniz de ben koruyacağım sizi" dediğimde soğukça güldü. "Seni kim koruyacak" dediğinde başımın arkasına silahı dayadı iri adam. Mert Bey 'e bakmaya başladım. Yüzünde sebepsiz bir gülümseme vardı. Gözlüğümü çıkarttım. Sanırım bu testti. Bende Patronumun yüzünü kara çıkartmayacaktım. "Seni kim koruyacak dedim" "Kendimi değil, sizi korumaya geldim. Silah size değil bana doğrultuldu" dediğimde gülümsemesi yayıldı yüzünde. "Taner, bana doğrult silahı" der demez silah ona doğru dönecekken tekme atıp bileğine silahı düşürdüm. Elini alıp kıvırdım, arkasına verince acıdan kıvranmaya başladı. Boyunu küçültmek için dizlerinin iç kısmına vurdum yere diz çöktü. Başımı kaldırıp Mert Bey 'e baktım. Başını salladı olumlu anlamda. "Hoş geldin, Nisan" dedi gülerek. (Kitap olacağı icin sadece bir kısmı buradadır)