Salih her şeyini kaybetmişti çok sevdiği karısı bile ona sırtına dönmüştü Bundan sonra ne olacaktı Salih dimdik ayakta kalmaya devam edebilecek miydi yoksa bu son darbe adamın yıkılışı mı olacaktı Çukur ve karakterler bana ait değil. Bu bir hayran kurgu.

Selim yanında genç bir delikanlıyla eve geldi ve ''O benim oğlum'' dedi. Akın Koçovalı, Selim'in çukura sokmak istemediği oğluydu. Onu saklamak için elinden geleni yaptı, bu uğurda Akın'la arasını bozmayı göze bile aldı. Ve yıllar sonra oğlunu korumak için adımını dahi atmasını istemediği çukura, evine geri getirdi. Peki evdekilerin tepkisi neydi? Aile her şeydir diyen, onca yanlışa rağmen herkesi kabul eden evdekiler Akın'ı da kabul edecekler miydi, hem de hakkındaki gerçekleri öğrendikten sonra. Akın'ın varlığını bilen ve onu koşulsuz seven Karaca hep Akın'ın yanında olmak isterken Ayşe oğlunun çukurda güvende olmayacağını düşünerek onu göndermek ister ve bunun için kötü bir anne rolü yapmaya bile razıdır. Evdeki sorunlara odaklanamadan Akın'ın başına bela olan insanların asıl hedefinin çukur olduğunun anlaşılmasıyla mahalledeki huzurlu günler tekrar yeni bir düşmanla son bulacaktır. Ve Akın'ın eski bir düşmanla bir bağlantısı olduğu ortaya çıkacaktır. (Not: Dizi ile bağlantısız bir hikayedir. Yine de ortak noktalar tabi ki olacak.)

Aileleri tarafından gözden çıkarılmış iki genç; Akın ve Kulkan... Birbirleriyle ortak mı olacak yoksa düşman mı? Savaşacaklarsa neye karşı, kime karşı savaşacaklar? Bir savaşa değer bir şey var mı ortada? Bunların cevaplarını yaşayarak öğrenmekten başka çareleri yok. (Not: Dizi ile bağlantısız bir hikayedir. Yine de ortak noktalar tabi ki olacak.)

Kahraman'ın ağızından: "Kim bu çocuk?" Annemin kükreyişine aldırmadan elimi tutan çocuğun elini güven vermek istercesine biraz daha sıktım. Çok öfkeli, bir o kadar da kırgındım. Anneme, babama, Paşa'ya... Herkese öyle öfkeliydim ki; abimin, "Ne oluyor?" dercesine soran bakışlarını bile görmezden gelebiliyordum. Ardından bakışlarımı annemden çekip babama kitledim. "Oğlun." dedim lafımın altında ezilmesini umarcasına. Babamın gözleri şokla aralanırken anneme döndüm. Gözlerine baktım sesimi çıkarmadan. Öyle korku doluydu ki gözleri, ondan nefret etmekten hiç çekinmedim o an. Bu yaptığı, iğrençti. Diğerleri gibi, 'Anamdır, yapar' diye eyvallah çekemezdim. Sultan ana ufacık bir çocuğun hayatını karartırken, üstelik bu çocuk benim kardeşimken bu pisliğe göz yumamazdım.

ailesinden gizli üniversite okuyan karaca ve İstanbul'un en büyük uyuşturucu baronu Azer kurtuluş

intikam için aşk oyunu...

Çukur dan bağımsız bir hikaye ...Aktiris olan bir genç kızın ,piskopat avukatla imtihanı konu alan bir aşk hikayesi....

Selim'in Yamaç'ın kendisinden habersiz işler yapmasına karşın artık sabrı kalmamıştı. Madem öyle, herkes kendi bildiği yoldan gidecekti. Bu yolun sonunda birlik mi yoksa ayrılık mı var, bilinmez bir yola çıkıldı. Yamaç ve Selim'in bir olması yapbozu tamamlamaya yetecek çünkü ikisinin de peşinde olduğu şey aslında aynı noktada birleşiyor ama henüz farkında değiller.

Selim öğrendiği şeyler yüzünden içindeki duygulara hakim olamıyordu. Ne yapması gerektiğini bilmiyordu. Ama aslında bildikleri, bu yük çok ağırdı ve biriyle paylaşması gerekiyordu. Selim asıl bilmesi gereken kişiyle, babasıyla paylaşabilirdi. Ya da kardeşi Yamaç'la dertleşebilir, ona içini döküp her şeyi anlatabilirdi. Kahraman'a söyleyip abisinin desteğini alabilir ve yol gösterici olmasını isteyebilirdi. Öğrendiği şeylerden sonra artık öfke ve tiksintiden başka bir şey duymadığı annesine gerçekleri haykırıp onunla yüzleşebilirdi. Bu olayın bir başka faili olan Paşa'ya da içini döküp sonra da onun kafasına sıkabilirdi. Onlarca seçeneği varken bu olayla alakası bile olamayan Vartolu'nun yanında bulmuştu kendini.

Herkesin bir sırrı vardır şu hayatta. Tıpkı Vartolu'nun herkesten sakladığı Salih Helvacı kimliği gibi... Lâkin hiçbir sır, sonsuza kadar sır olarak kalmaz.