Hayatı 7 yaşındayken ailesinin öldürülmesiyle değişen bir kız, ve onun intikamını okumak istiyor musunuz? O zaman hikayeme buyurun! Ona baktım. Korku dolu gözlerle beni izliyordu. Ona baktığımda ailemi hatırlıyordum, yerde yatan kanlı bedenlerini. Ve ona karşı içimde sadece bir his vardı. Nefret... "Hayır, yalvarırım, bunu yapma..." Yerde sürünüyor, benden kaçmaya çalışıyor, ağlıyordu. Ve onun ağlaması bana mükemmel bir haz veriyordu. "Ailemi öldürünce onlar da böyle yalvarmışlar mıydı?" Yüzüme konan gülümseme yerini korkunç bir ifadeye bırakmıştı... *** Ellerimde can veriyor, sıcak kanı boğazımdan geçerken, inanılmaz keyif alıyordum. Sadece, hissediyordum. Artık işlerin değiştiğini biliyordum... Başlama tarihi: 13.04.2019 Bitiş tarihi: 13.10.2019 Şiddet içerir. Note: Teen Wolf'dan esinlenmiştir, fakat hikayenin gidişatı farklıdır.

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."