(NOT: BU NOT SON ZAMANLARDA, YENİ OKUYUCULARIN YORUMLARI BAZ ALINARAK EKLENMİŞTİR, LÜTFEN OKUYUN! Ergenlik dönemimde başladığım kitap olduğu için kurguda çok fazla, klişe, cringe sahneler var. Bunu bilerek başlamanızı öneririm. Keza yine çok fazla mantık hataları bulunuyor, bunu da göz önünde bulundurun. Kurgu hâlâ devam ediyor, baş karakterin mizacı gereği hali ve tavırları aynı, bunu bozamam. Ama ileriki bölümlerde biraz da olsa bu tavırları törpüleniyor. Ayrıca başrol karakter kızımız çok fazla küfür ediyor. Rahatsız olacak olanların okumamasını tavsiye ederim. Anlayışınız için şimdiden teşekkürler.) Yetimhanede büyümüş, 17 yıldır kimsesizlikle mücadele etmiş, çok erken yaşta kendi ayakları üzerinde durmayı öğrenmiş, zeki, atarlı, biraz ağzı bozuk lakin yufka yürekli bir kızdır Ahu Tomris Karayel. Bir gün ansızın yetimhaneye gelen oldukça varlıklı insanların, Tomris'in biyolojik ailesi olduklarını iddia etmesiyle birlikte işler asla eskisi gibi olmaz. Bu hikayede ezilen, korkan, ürkek kız yok. Bu hikayede cesur, lafını esirgemeyen, zeki kız var. Bu hikayede Tomris'i yaralarından vuran insanlar var. Bu hikayede vicdanları körelmiş insanlar var. Bu hikayede Tomris' in bir de biyolojik ailesinin karşısında verdiği mücadele var. *Karıştırılan bebekler klasiğinden bir tık farklısı* ©Kitap şahsıma aittir. Herhangi bir çalıntı veya kopyalanması durumda hukuki işlem başlatılacaktır. Başlangıç: 18/02/2023 Bitiş: 26/05/2025

Bir kadın var, acısından kendini dağlara kapatan. Bu öyle büyük bir acı ki, dağlara gölge olacak kadar büyük hemde. O Gölge. Teröristlerin gölgesini bile göremediği Gölge. Ece... Gölge'nin ardındaki, güneşe aşık kız. Bu hikaye, güneşe aşık kızın güneşe kavuşma hikayesi. "Seni öldürmeyi geçtim, gölgeni bile görememişler." «Hikayedeki her şey hayal ürünüdür.» Düzenleniyor. (Eski ismi:|GÖLGE| Emredin Komutanım!)

"Yiğit?" Aslan sorarcasına konuşup bardaktan bir yudum daha alırken açıklama beklediği belliydi. Yiğit, gergince oturduğu yerde geriye yaslandı ve bardağındaki sodayı yudumladı. İçki içmezdi, içkiden nefret ederdi. "Annem alkoliğin tekiydi, babam da öyle. Onlar varken de ablam bakardı bize. Yaptıkları tek şey eve para getirmekti, başka da bi boka yaramıyorlardı." Yiğit sıkıntıyla nefes verip dolu olan gözlerini yere eğdi. Berk ve Ozan şaşkınlıkla Yiğit'in bu haline bakarken, Enes ise aynı Aslan gibi ifadesizliğini sürdürüyordu. " Cumartesi günü, bir baktık annemler yok. Eve gelmiyorlar. Bir gün oldu, iki gün oldu, üç gün oldu... Oldu da oldu. Annem de yok babam da, gitmişler." "Yiğit siktir et kardeşim, anlatma." Enes üzüldüğünü yüzünde gizlerken eliyle arkadaşının sırtına vuruyordu. "Ablam, annemlerin yokluğunu hiç hissettirmedi bize." ****** "Sen," dedi kısık ama tok bir sesle. "Şu evrenin görüp görebileceği en fedakar insanısın." Elini kolumdan çekip yüzüme getirdi. Parmağının tersiyle yanağımı okşuyordu. "Tanrı bir kadın olsaydı," dedi ellerini durdurarak. "O sen olurdun Ilgaz. Gerisini düşünme." O an, hiç yapmayacağım, ilerisini düşünmeyeceğim, sonuçlarını tahmin edemeyeceğim o şeyi yaptım. Yaşlarımla ıslanmış dudaklarımı, Aslan'ın parlayan dudaklarıyla birleştirirken aklımda hiçbir şey yoktu, bir o kadar da şey vardı... Kapak, @nimbursedesign tarafından yapılmıştır.

*Düzenlendi* Evden kaçmış, sokakta yaşayan bir hırsız... Peki bu hırsızın ailesi gerçek ailesi değilde üveyse, Doğumda karışmışsa... .... Önümde oturduğu yerde alttan alttan bana bakıyordu. "Bana niye öyle bakıyorsun?" "Nasıl bakıyorum?" Gözlerimin içine baktı, yanakları kızardı. Düşündüm ciddiyetle bir kaç saniye. "Şey gibi.." "Ne gibi?" Yanakları daha da kızardı. Utanmıştı ama cevabımı hevesle bekliyordu. "Enik gibi." Bir kaç saniye sessizlik oldu. " Öf Seren ya! Bütün hevesimin içine ettin!" Sinirle ofladı. Kahkaha attım. *Kapak Pinterestten alınmıştır.*

Instagram azamet340 Bütün hakları diğer hikayelerimde olduğu gibi tarafıma aittir. En Ufak taklit veya kopya vs. olursa yasal, hukuki işlem başlatılacaktır. Sapık olduğundan korktuğu takıntılı bir hayranından kaçarak sakin ve huzurlu bir hayat yaşamak için Rize'nin ilçesine gönüllü tayin isteyen Ada Öztürk. Bir akşam hiç tanımadığı insanlar tarafından kaçırılırken sakin olmadığını düşündüğü eski hayatını bile aradı.

Bu bir hırsız ve mafyanın aşkıydı. Hayat benden çok şey çalmıştı benim çaldıklarımın yanında hiçbirşeydi. Boncuktum ben . Herkesin aradığı ama bulamadığı. "Bu kadar güzel bir ismin varken saçma sapan bir lakabın arkasına saklanmak niye ?". diye sordu. Bilmediği o kadar şey vardı ki . "Sana verilen ismi haketmedikten sonra onu kullanmak niye ?" Soruyu soran bendim.

Gerçek ailem kurgusu!!! Hep iyi kız tarafından okuduk hikayeleri. Kız iyi niyetiyle yaklaşır ancak ailesi hep ona karşı kötüdür. Karıştırıldığı kız kaldığı ailede travmalar bırakmıştır ve asla sevilmez. Ana karakter kız da bu önyargıları kırmak için çabalar. Şimdi hikayeyi biraz tersine çevirsek? Kötü sandığımız o kızın gerçek ailesini bulmasını okusak? Simay Naz Akgül sandığınız o kötü kız. Bu da onun hikayesi. 🤍 "Yaptığın son şey seni bizden kopardı. Her şeyinle seni kabul etmeye çalıştım ama olmadı! Durmadın, her seferinde daha fazla canımızı yaktın!" diye bağırdı annem. Gerçi artık annem değildi değil mi? "Ben kısasa kısas yaptım hep! Çocukların bana nasıl geldiyse onlara öyle gittim!" Anlamıyordu. Onların yaptıklarına karşı üç maymunu oynuyorlardı. "Bu yüzden öz kardeşimizi istiyoruz!" Daha fazla izleyici kalmak istemeyen Çınar annemle arama girdiğinde bakışlarım onu buldu. Öz aileme beni kötülemişti değil mi? Bu yüzden rahattı. "Eşyalarını aldın, defol artık evimizden!" 🤍 "Alışkın olmayabilirsin ancak zamanla alışacaksın." dedi arabayı durdurduğunda. Hemen önünde durduğumuz sarı renkli duvarlara sahip evi gösterdi. "Evine hoş geldin kızım." "Kızım diyorsunuz," dedim evden gözlerimi çekmeden. Ona benim hakkımda hiçbir şey anlatmamışlar mıydı? Nasıl bu kadar içten ve samimiydi bana karşı? "Başka ne diyeceğim?" dedi şaşkınlıkla. "Kızımsın sen benim." "Benim hakkımda size anlattıkları şeyleri biliyorum," bakışlarım ona döndüğünde göz göze geldik. "Bana nasıl güveniyorsunuz?" "Güvenmiyorum." dedi açıkça. "Ancak güvenmek istiyorum. Bu yüzden söylenen her şeye kulak tıkadım ve seni buraya getirdim."

Aile-asker kurgusu✨️ 🪷 Gözlerime bakmaya devam ederken sordu. "Sen benim kim olduğumu biliyor musun?" kafamı aşağı yukarı salladım. "Abim!" dedim gür bir sesle. "Abimsin sen benim!" Afalladı. Ona, sen uzaylısın desem bu kadar şaşırmazdı hani. "Ne?" dedi. "Nil ben. Kardeşinim!" 🪷 07.09.24✨️ #aile 1 12.09.24✨️ #gençkurgu 1 21.08.2024🍭

Kafamı ellerimin arasına alıp kendimi öne doğru eğmiş az önce yaşananları algılamaya çalışıyordum. Bu olamazdı, hayır hayır hayır yine sokakta bir yerlerde sızmış rüya görüyor olmalıydım. Abilerim #1 11.04.2022 Arkadaşlar #1 25.07.2022 / 14.02.2023 / 01.09.2023 / 24.11.2024 Genç#1 07.10.2022 Derin#1 27.05.2023 / 15.06.2023 / 16.01.2024

Cihangir ve mahalleli kadının değişen tavrını hayretle izlerlerken adamı süzen kadının gözlerinin içinde farklı bir duygu peyda oldu. Hayranlık. Bunu fark eden Cihangir göğsüne saplanan ağırlıkla derince yutkundu. Karşısındaki kadın ona büyük bir merak ve hayranlıkla bakarken kadın hafifçe soluklanarak resmen mırlar şekilde konuştu. Onu, Cihangir'den başkası duymadı. "Sen... Dağların Kara kurdusun. Düşmanlarını gece, sisin indiği vakit göz gözü görmezken avlayan askeriyenin efsanesi Kara Kurtsun. Vay be... Demek Zemheri'yle Kara Kurt bu şekilde karşı karşıya gelecekti." Adam şok oldu, nefesi kesildi. Zemheri, kara kış. Adam yaşadığı aydınlanmayla derin bir nefes alarak gülümsedi. Karşısındaki kadını ilk defa görüyor gibi hayranlıkla inceledi, sol göğsü inceden sızladı. Ne yaptığını bile fark etmeden demirleri tutan elini gevşeterek serçe parmağıyla kadının hemen yanında duran elini okşadı. Bu kadını tanıyordu, bu kadın dağların Zemheri'siydi. Düşmanlarının başına evini yıkar, kara kışın altında bırakıp onları yok ederdi. Beklediği yardım gelmişti. Yarbay; gecenin karanlığına, sisin kara kurduna kara kışı, Zemheri'yi göndermişti.