🫀🫀 Kalp... her kalpte dört odacık bulunur derler. O odaların hepsi ise doğduğumuz ilk andan itibaren dolmaya başlar; ailemiz, arkadaşlarımız, onların içinde bile en değerlilerimiz... Biri hariç... O bir oda vardır ki en solda, en özel ve aslında en tehlikeli ve en son dolan "AŞK" ile doldurduğumuz... O insan geldiğinde girdiğinde canımıza, maviye umudun rengine boyanır kalbimiz lakin dolmazsa o odacık işte o zaman başlar keskin azaplar. Herkes farklı zamanlarda doldurmak ister o odayı; doldurup da mavi umudunu tamamlamayı. Deniz buna 17 yaşında karar vermişti, Merih ise aynı yaşta yanlış umutlarla tamamladığı odasının azabını yaşıyordu kalbinin derinlerinde. Lakin yine de en şanslıları Demir'di. Demir en büyük savaşını veriyordu o yıllarda prensesini kazanmak için. Daha 16 yaşında kafasını evin yan apartmana çevirdiğinde önce irislerini ardından kalbini gördüğü prenses içindi bu büyük savaşlar. Her masalda olduğu gibi kurtarması gerekiyordu prensesi. Peki bu prensesin kurtarılmaya ihtiyacı var mıydı? Onlar yedi tepeli şehrin en büyük aşkları... İstanbul; bir zamanların Konstantinopolis'i olan o şehrin içinde milyonlarca masal vardı Deniz, Demir ve Merih onlardan biriydiler... Kendi masallarını yazmaya karar veren, mavi umudu tamamlamak isteyen 3 fani. Yazar: Münüre Avcıoğlu Tür: Romantik Komedi 🫀🫀 •Kalbimin Odaları adında ilk kitap ✒ •Başlangıç: 26.05.2020♤23.00 •Bitiş: 26.06.2021♠️23.00 kapak tasarım: Another Graphic. 👩‍⚖Kitabımdan her hangi bir satırı kendi kitabınızda görürsem Hukuki işlem başlatırım!

Mavi Aksoy, arkadaşına atacağı 'Beni Ara' çağrısını yanlışlıkla hiç bilmediği bir kişiye gönderir ve aşka kapılarını aralar. • Ege Adamı : Tek gerçeğim sensin, Mavi. Ege Adamı : Ve benim senden vazgeçmeye hiç niyetim yok. ▪ NOT : Tamamen eğlence amaçlı yazılmıştır (romantik-komedi) ve ilk hikayem olduğu için bazı kısımlarda yazım yanlışları ve mantık hatası vardır. Hikaye daha düzenlenmediği için lütfen bunları dikkate alarak okuyun. Teşekkür ederim. Öptüm... Çok. ▪ Genç Kurgu #1 : 16.04.2020 Genel Kurgu #1 : 25.12.2019 Gizem #1 : 22.12.2019 Mizah #1 : 28.06.2019 Kısa Hikaye #1 : 26.08.2020 Texting #1 : 20.02.2019 Sevgi #1 : 20.02.2019 Romantizm #1 : 30.05.2020 Genç Kız Edebiyatı #1 : 23.01.2021 ▪ Başlangıç Tarihi : 17 Temmuz 2018 Bitiş Tarihi : 23 Nisan 2020 ▪ [Kapak tasarımı - bbhikayeleri ♡]

"Verdiğim acıyı silebilmek için her bir saç telini öpmek istiyorum," dedi. Önce nefes almayı bıraktım. "Ama bazen öpünce de geçmez," dedi. Buz kestim. ... BU HİKAYEDEKİ OLAYLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR VE GERÇEK KİŞİ VE KURUMLARLA BİR İLGİSİ BULUNMAMAKTADIR! Yayınlanma Tarihi: 21 Mayıs 2017 Maça Kızı 8, üç kısımdan oluşan bir seridir; hepsi bu kitap altında toplanacaktır.

O insanın tenini ürpertecek kadar güzel. Tenine işleyen karanlığa rağmen. O ölümcül derecede soğukkanlı. Çimen yeşili gözlerinin derinliklerinde, karanlık bir kuyuya attığı acı dolu bir geçmişi var. Onun bir kalbi yok. O bir kimsesiz. O bir yabancı. O bir katil. O... Ediz Çağıran. Ve pençesine aldığı kurbanına aşık olmak üzere.

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."

Kapak tasarım: @bitterQuen Ölmeyi bile beceremeyen bir kız... Bu aciz kıza deli gibi aşık olan bir genç... Ve yaşadığı şeylerin yükünü taşıyamayıp herşeyden uzak kalan bir erkek... Anıl yaşadığı şeylerin yükünü kaldıramayıp yurt dışına gitmiştir. En yakın arkadaşı Kaan arkadaşının bu sebepsiz gidişine anlam veremeyip babasının kaybının hüznünü içine atıp hayatına devam etmiştir. Ve bir gün intihar etmeye çalışan hayatının prensesini görüp onu kurtarmıştır. Fakat kızın prensi Kaan değil herkese karşı soğuk, acımasız ve merhametsiz olan Anıldır. Pinokyo #1 (23.08.2019) Pinokyo #1(05.09.2019) Pinokyo #1 ( 25.04.2020)

Elzem Akay'ın sıradan ama güzel bir hayatı vardı. En iyi okullarda okumuş, en güzel oyuncaklara ve kıyafetlere sahip olmuştu. En değerli mücevherler daima onun boynunu süslemiştir. Lüks içinde yaşarken hayatta istediği her şeye kolayca sahip olmuştu. Üzerine titreyen iki abisi, onu hep güldüren kız kardeşi, iyi bir yengesi ve onu sürekli çıldırtan bir hizmetçisi varken hayat ona karşı fazlasıyla cömertti. Tüm bunları ne bozabilirdi ki? Bir gece korkunç bir ritüele kurban edildiğinde gözlerini bambaşka bir dünyada açar. Orta Çağın hiyerarşisinin içinde kalmışken eve dönmek hiç kolay değildi. Kendi dünyasında bir öğretmenken Ölümsüzlerin akademisinde bir hizmetçi olunca, sınıf farkının acımasız gerçekleriyle yüzleşir. Burası onun dünyası değildi, burası barbarların hüküm sürdüğü Araftı ve o, hayatta kalmak istiyorsa lüks alışkanlıklarından ödün vermeyi öğrenmeliydi. *** "Medeniyet yoksunu, vahşi barbar!" diye ona sesimi yükselttiğimde çatılan kaşları umurumda bile değildi. Tüm gün kuyudan su çeken o değildi. "Şu sivri dilin bir gün başına bela olacak." Sert bakışlarla beni uyardıktan sonra merdiveni işaret etti. "Kahyadan fırça yemek istemiyorsan işinin başına dön." "O kadın bir cadı." Ondan bahsederken bile tiksintiyle yüzümü buruşturdum. "Bence benden nefret ediyor." "Hayret." Kaşları alayla yukarı kalktı. "Oysaki çok sevilesi bir kadınsın." İğneleyici sesiyle ters ters ona baktım. "Sizde öyle Savcı Bey," dedim oyunbaz bir ifadeyle. "Sizi görenlerin yüzünde güller açıyor." "Bunu inanarak söylemiyorsun." "Tabii ki inanarak söylemiyorum." Gülerek bana ikinci kez merdiveni işaret etti. "İşinin başına dön aksi taktirde yarın seni sınıfıma almam. Bir hizmetçiye ders verdiğim için yeterince sorun yaşıyorum." Bu vahşiler kendi dünyamda ne kadar zengin ve asil olduğumu anlamak istemiyordu.

●Cinsel İçerik● "Benim en sevdiğim yiyecek pasta biliyor musunuz?" Karşımda oturmuş pastasını çatallayan yakışıklı adama bakarken kaşlarımı çattım. O ise acıyla gülümsemiş, burnundan nefes vererek gülmüştü. "Neden?" diye sordum, elimdeki şarap bardağını zarifçe masaya bırakırken. Başını kaldırıp bana baktı. "Babamla yaptığımız sayılı güzel anılarımız var," dedi. "Bunlardan biri de pasta yemek. Biraz saçma olabilir fakat..." Devam etmesine izin vermeyip sözünü kestim. "Aileyle yapılan hiçbir aktivite saçma olmaz Demir," dedim otoriter bir sesle. Şirketimin CEO'su burnundan nefes vererek güldü. "Haklısınız Elçin Hanım," dedi. Ardından pastasından bir çatal daha aldı. Onu izledim bir süre. Dirseklerimi masaya koydum ve ellerimi havada birleştirdim. "Neli peki?" Başını kaldırıp tekrar bana baktı. Anlamamış bir şekilde kaşlarını çatıp, "Anlamadım?" dedi. "Neli pastayı en çok seviyorsun?" Gülümseyip tabağını işaret etti. "Demek çikolatalı," dedim. "Bu aklımda bulunsun..."

Soğuk,sert ve tehlikeli,aşka inanmayan bir adam. Geçmişi rahat bırakmasada mutlu,neşeli,hayatının aşkını bekleyen bir kız. Bu iki kişi bir araya gelirse ne olur? Peki karşılarına çıkan sorunlarla, Tutamadıkları sözleri ile, Nasıl başa çıkacaklar? Masal ve Ege... Birbirlerine bağlı kalmayı başarabilecekler mi? Ya da birbirlerine söyleyemedikleri gerçekler yüzünden aşkın acı tarafını da görcekler mi? ----------------------------------------------------------- Rüzgar yavaş yavaş eserken saçlarımız uçuşuyordu. Mis gibi kokan, beni her içime çekişimde daha da kendine bağlayan parfüm kokusu burnuma doluyordu. Şu anda karşımda ki masmavi denizi umursamıyordum. Çünkü karşımda ki manzara daha güzeldi. Dağılmış saçları, yüzünde küçücük gülümsemesiyle bir öküzcüğe göre fazla yakışıklıydı. "Çok güzelsin." dedi "Gerçekten aynı peri kızı gibisin.Hatta daha güzelsin." dedi Tebessün ettim ve rüzgarın etkisiyle yüzüme yapışan saçlarımı elimle çektim. Bedenimi göğsüne yasladım ve elini elime kenetledim. Ve aklıma ilk gelen şeyleri söylemeye başladım. "Aslında deniz şeffafdır. Denizi mavi gösteren gökyüzüdür. Beni de güzel gösteren senin aşkın..." dedim. Dünyamı, hayallerimi, hayatımı güzelleştiren aşkın... ----------------------------------------------------- "Geçmişini, geleceğine yansıtırsan hiçbir zaman mutlu olmazsın Peri kızı...Çünkü geçmişindeki karanlık, geleceğindeki aydınlığı emer ve sana sadece boşluk bırakır. Şimdi bana içindeki sıkıntılarını anlatta, seni o boşlukta yanlız bırakmayım. Bakarsın belki o boşluğu komple doldururum ve seni mutlu ederim. Olmaz mı?" ---------------------------------------------------------- Ön yargılı kişiler kitabı okumasın! Kapak yapımı : @kelebekdesign