Często zastanawiałem się nad znaczeniem określenia „złamane serce". Musiał je wymyśleć ktoś, kto bardzo mocno kochał i został porzucony. Chociaż ja właściwie nie czuję się tak, jakby moje serce było złamane. Mam raczej wrażenie, że mi je brutalnie wyrwano z klatki piersiowej, w której wytworzyła się teraz wielka, pusta dziura. I dlatego jest tak ciężko, że nie mogę oddychać. I dlatego tak boli. Wszystko w środku mojego ciała mam poszarpane.. połamane.. poharatane. Tak się właśnie czuję. Tak się czuję bez niej.. bo ona nigdy do mnie nie wróci. Zostawiła mnie, a ja wiem, że już nigdy nikogo nie pokocham. Nigdy nie zakocham się w kimś innym niż ona.. Nigdy. Przenigdy. ⚠️ CZĘŚĆ DRUGA KSIĄŻKI Infinity |Draco Malfoy| ⁂ „-To niebezpieczne być ze mną..-szepnął w końcu, a jego spojrzenie wydawało się być sprzeczne z tymi słowami. -To niebezpieczne nie być z tobą-odparłam i teraz byłam pewna, że jego spojrzenie było sprzeczne z tymi słowami."

Draco Malfoy nigdy nie był idealny. Czegoś w nim ciągle brakowało. Jakiejś drobnej rzeczy, której nikt nie potrafił odnaleźć. Czy Draco wiedział o swoim braku? Nie umiem powiedzieć. Ale myślę, że uświadomił go sobie na końcu. Dopiero na samym końcu. Dopiero, gdy ją stracił i to nie pierwszy raz. Gdy przez jego własne czyny, ona po prostu odeszła. Odeszła i zostawiła po sobie jedynie poczucie straty. Myślę, że to właśnie ona szeptała mu do ucha rzeczy, których Draco sam o sobie nie wiedział. Rzeczy, o których nie miał pojęcia, póki mu ich nie podsunęła pod nos wstrętna samotność. A jej szept był głośny. Rozbrzmiewał w Draco głośnych echem, ponieważ już teraz, jego wnętrze było kompletnie puste. ⁂ Wierzysz w miłość?-zapytał Malfoy, patrząc w gwiaździste niebo. -Albo w to, że ludzie są sobie zapisani w gwiazdach? -Wierzę-odparłam, czując, jak moje serce, bije coraz szybciej. -Wierzę w miłość, bo właśnie ona umyka logice. Jest niezależna od rozumu, prawdy i rzeczywistości, sprawia, że nie trzeba myśleć. -A ty?-odbiłam jego pytanie. -Wierzysz w miłość? -Wiesz co.. chyba właśnie zaczynam..-odparł w końcu, zatrzymując na mnie swój wzrok. ⁂ Co ty ze mną robisz!?-warknął, odpychając mnie od siebie. -Co niby robię? -Sprawiasz, że czuję..-fuknął, chowając twarz w dłoniach. -Doprowadzasz mnie do szału i gdy tylko jesteś obok, zaczynam zachowywać się inaczej, jak nie ja. -Niszczysz mnie.. Przez twoją obecność zależy mi. Bardziej, niż powinno. Nie chcę tego. Nie chcę czuć, bo wtedy jest łatwiej. Przez ciebie mam wielki mętlik. I to wszystko twoja wina, bo to ty tak na mnie działasz. Przez ciebie jestem ludzki i uczuciowy. Od pierwszego dnia zaczynałaś burzyć to, co wokół siebie zbudowałem i z czego byłem zadowolony. Niszczysz naprawdę wszystko, a ja ci na to kurwa pozwalam. ⚠️zawiera wulgaryzmy, przemoc, używki, sceny seksualne

#1 w Harry Potter 03.03.19 #43 w Fanfiction 04.08.19 #70 w Fanfiction 09.02.19 #90 w Fanfiction 15.01.17 "- Co z tego będę miała? - nie dawałam za wygraną. - Satysfakcję z pomocy najgorszemu, tlenionemu ślizgonowi w tej szkole - odparł. - Pomogę Ci - rzuciłam z niechęcią. - I robię to tylko dlatego, że ta satysfakcja mnie nie do końca zadowala i potem pomyślę nad czymś ciekawszym. " Oboje są tacy sami, przyzwyczajeni do zakładania przed publiką maski pewności siebie, władzy i wyższości. Gdy te przypadkiem opadną, wszystkie ich wątpliwości i słabości wyjdą na jaw. Może się okazać, że Książę Slytherinu nigdy nie czuł wyższości i zawsze był poniżany, a najodważniejsza dziewczyna jaką znał cały czas żyje w strachu. Co wyniknie ze współpracy dwójki ludzi, którzy powoli rozszyfrowują siebie nawzajem? Dowiecie się, gdy zapadnie zmrok.

Może byliśmy parą głupich nastolatków, którzy o miłości nie wiedzą nic. Może te pocałunki, które składałeś na mojej szyi nie znaczyły nic. Byłeś błędem, ale najlepszym, jaki w życiu popełniłam. 《 Girl, I never loved one like you 》 *** ⚠️ występują sceny 18+, toksyczność, smutek ⚠️

Czego tak naprawdę się boję? Boję się, że ktoś odkryje we mnie coś czego sama nie znałam. Boję się, że kiedyś się zawaham i stracę to wszystko co mam. Boję się, że osoba której ufam mnie zrani, a ja nie będę umiała się pozbierać. A najbardziej boję się, że tą osobą bedziesz ty, Draco. 𝓢𝓾𝔃𝓲.

*Fragment opowiadania* -I co? Co teraz zrobisz? - wyszeptał mi do ucha, a mnie przeszedł dreszcz. Próbowałam się mu wyrwać. Szarpnęłam się, ale nie było to dobre posunięcie, bo poślizgnęłam się i utraciłam równowagę. A on ze mną. Boże, gdyby ktoś nas teraz zobaczył, z pewnością dostalibyśmy szlaban. Malfoy leżał na podłodze, a ja siedziałam na nim okrakiem i przyciskałam się do jego klatki piersiowej. Jego dłonie znalazły się na moich biodrach, a nasze różdżki leżały parę centymetrów od nas. Uniosłam lekko głowę i spojrzałam na chłopaka, który tylko mi się przypatrywał, nie mówiąc ani słowa. Jezu, jakie to było niekomfortowe. ZNOWU, pragnę dodać. Poruszyłam się lekko i sięgnęłam po swoją własność. -I kto teraz jest w sytuacji bez wyjścia? - spytałam i wycelowałam w niego różdżką. Teraz ja się tego nie spodziewałam. Blondyn szybko przechwycił swoją i przewrócił mnie. Teraz on leżał na mnie, a ja pod nim. -Nadal ty. - uśmiechnął się. Najwyższe notowania - #2 w Fanfiction

Ona - wrażliwa , miła , delikatna i zawsze uśmiechnięta dziewczyna. On - arogancki , wredny , gardzący wszystkimi wokół i z pozoru niezdolny do uczuć „arystokrata". Nie pałają do siebie entuzjazmem. Ale pamiętajmy , że nienawiść od miłości dzieli cienka granica i łatwo ją przekroczyć.

- Jak mnie nazwałaś? - Zapytał zdenerwowany, ale jakoś się tym nie przejełam. - Pokraką? Bo kim innym możesz być? - Zakpiłam z niego, tak jak to mam w naturze. - Pożałujesz tego, szujo! I odszedł... Historia należy do Draco i uroczej siedemnastoletniej , nowej uczennicy Hogwartu w latach, gdzie wojna się nawet nie zaczęła. Nie miała miejsca. Celina Quello pojawia się nagle w szkole magii i czarodziejstwa i wywraca świat większości uczniów do góry nogami.

Draco to chamski, wredny, ale jakże przystojny łamacz dziewczęcych serc. Jemma to zwykła, ponura i na ogół wredna ślizgonka. Co się stanie, gdy drogi tej dwójki się skrzyżują? Czy nienawiść przerodził się w nieco milsze uczucie? ,,(...) Nawet nie wiesz, jak bardzo Cię nienawidzę... -Wysyczałam patrząc mu prosto w oczy. -W takim razie mamy problem, bo ja Cię kocham..."

"Nie kochałem jej dlatego, że pasowaliśmy do siebie. Po prostu ją kochałem." Okładkę wykonała; @germanizacja Książka jest w trakcie poprawy. Ja sama już się we wszystkim pogubiłam. Mam nadzieje, że mnie zrozumiecie. Za wszelkie niedokładności i usterki przepraszam! Występują w niej błędy i niezgodności. Opowiadanie nie zostaje usunięte, ponieważ jest moim pierwszym i mam do niego sentyment.