"Yeter ama bu kadarı fazla!" sinirden gözüm dönerken Savaş abi yanıma gelip omuzlarımdan tuttu. "Yeter mi? Yüsra ben yanında olduğum sürece kimse sana yaklaşamaz." Ben onu itmeye çalışırken o daha sıkı tutuyordu. "Kendine gel, Sen benim abim değilsin kendini bu kadar kaptırma! Sen bana karışamazsın anladın mı?" gözleri kararmaya başladığında onu daha çok kızdırdığıma emin oldum. "Karışamam. Öyle mi?" inatla kafamı sallarken nasıl yola girdiğimden haberim bile yoktu... Sert Çehre ile isimli yazılan ilk kitaptır. Başlama tarihi ' 28.07.2019 '

********** "O kim?Neden herkes ondan korkuyor?" Benim bu sözlerim üzerine herkes bana bakmaya başladı.Sanırım yine ve yine sesimin tonunu en olmadık zamanda yükselttim.Yeni tanıştığım arkadaşım bana üzüntü,korku ve endişe ile bakarken ben 'O' na bakıyordum. Üstündeki yiyiştiği kızı kenara itip bana doğru gelmeye başladı. O her bir adım attığında insanlar da benden bir adım uzaklaşıyordu.Sonunda karşımda durduğunda beim hikayemi başlatan sözleri söyledi. "Benim kim olduğumu mu merak ediyorsun?Merak etme küçük cadı,sana bunu uygulayarak göstereceğim." Bunları söyledikten sonra bana bir adım yaklaşıp sadece ikimizin duyabileceği sözleri söylemeyi de unutmadı. "Ve bunu istesen de istemesen de kabul edeceksin." Yada benim hikayemi bitiren sözleri söyledi.

Tüm dünyam gözümün önünde yok olurken, tek başımaydım. Cızırtılı sokak lambalarının altında yürürken orada, karanlıkta ses çıkarmadan beni izlediklerini biliyordum. Daha doğrusu, hissediyordum. Ara sıra bana zarar vermeye niyetleniyorlardı, fakat bu onlar için kötü sonuçlanıyordu. Çünkü üzerimde birkaç bıçak ve 2 gümüş Colt vardı... İnsanlar kaçıp saklanırken, ben onlarla savaşıyordum. Sahi bunu neden yapıyordum? İnsan ırkına bu kadar zarar vermiş yaratıklardan neden korkmuyordum? Onlarla savaşıp, aptal insanların yaptığı yanlışı neden ben düzeltmeye çalışıyordum? Genetiğiyle oynanmış insanlarla, Mutantlar... Dünyadaki varlıkları insan, hayvan ya da mutant olarak ayırabilirken, kendimin ne olduğunu bilmiyordum. Herkesten farklı olduğum aşikârdı; fakat kesinlikle insan değildim. BİLİM KURGU #1 (DÜZENLENİYOR)

[tamamlandı] • "O, buz mavisi gözlerinin beni ne kadar azdırdığını görmek ister misin?" • 250720 🌈

"Şarkı yavaş yavaş devam ederken ,bir anda belime sarılan kollarla irkildim. Kim olduğuna bakmak için arkama döndüğümde,izin vermeyip başımın üstünde çenesini dayadı ve şarkıya eşlik etmeye başladı. "Herşey dünyaya ait, ben ona aitim"... #Aksiyon 3 #lise 1 #wattpadturkey #basket

Her şey arkadaşlarıyla pizza yemek için bir dükkana giden kızın bekleme sorunuyla başladı. *** "Ha bu arada." Dedi Kel. Önüme bir kart fırlattı. "Yeni kimlik kartın." Elime alıp inceledim. Anne adı, baba adı soyadı değişmişti. Diğer bilgiler aynı. "Nabi abi evlatlık gibi olmuşum ya. Benim soyadım zaten iyiydi." Dedim. Önce güldü ve komik dudaklarından şu sözler döküldü. "Sen artık başka birisin, başka birinin seni tanıyıp ölmesini istemeyiz değil mi ?" Dedim. Kabul büyük tehditti. Soyadım da karanlıklı bir şeydi zaten, dur bakayım Karan'mış. Ekim Karan, tüm mafyaların tuhaf rüyası. Ehehehehe korkulu rüya olacak halim yoktu ya. Ben yani ben. Gülerdim ki. *** "Nabi abi başınızdaki adam nasıl öldü ?" "Silahla." "Yakınları ?" "Silahlı saldırıyla." "E o zaman beni silahtan korumayacaksa neden yakın dövüş çalışıyorum ?" "Dövmek için." "E siz varsınız ya, söylerim döversiniz." "Bizimle olmaz, sen korkutacak, sen dövecek, sen haraç alacaksın. Düşmanlarına korku salacak, dostlarına güven vereceksin." "Sonra düşmanlarım beni kurşunlayacak." "Bunun yanında istediğin okulda okuyabilir, istediğin her şeyi satın alabilir, bazı zamanlarda istediğin her yere gidebilirsin. Uygun kiloda istediğini yeyip içebilirsin bile." "Yine de bu hayatıma değmez." Dedim. Her an korkuyla yaşayacaktım. "Ehehe." Diye güldü Kel. "Komik mi ?" Dedim baygın bakışlar atarak. "Biz boşuna mı koruma oluyoruz ?" Dedi. ***

9 senedir kafes dövüşü yapan motosiklet kullanan az ve öz konuşan bir kızın hayatı . Sizce bu kızın kilidini kırıp kafesine girebilen biri olabilecek mi ? Alisa çocukluk arkadaşı Menolly ile kötü olaylar sonucunda üniversite ikinci sınıfta başka üniversiteye geçerler . İlk günden olaylar peşini bırakmaz ve tanınır bir hale gelirler . Bu okul karşılarına yeni düşmanlıklar , yeni arkadaşlıklar çıkaracaktır . Kafesteki kilidi açmaya hazır olun !

(Kitap olacağı icin sadece bir kısmı buradadır) "Koruma şirketinize söyleyin, ben kadın koruma istemiyorum." Dedi birden. Dişlerimi sıktım. Demek bu yüzden öyle demişti Patron. "Koruma şirketimiz beni gönderdi, beğenseniz de beğenmeseniz de ben koruyacağım sizi" dediğimde soğukça güldü. "Seni kim koruyacak" dediğinde başımın arkasına silahı dayadı iri adam. Mert Bey 'e bakmaya başladım. Yüzünde sebepsiz bir gülümseme vardı. Gözlüğümü çıkarttım. Sanırım bu testti. Bende Patronumun yüzünü kara çıkartmayacaktım. "Seni kim koruyacak dedim" "Kendimi değil, sizi korumaya geldim. Silah size değil bana doğrultuldu" dediğimde gülümsemesi yayıldı yüzünde. "Taner, bana doğrult silahı" der demez silah ona doğru dönecekken tekme atıp bileğine silahı düşürdüm. Elini alıp kıvırdım, arkasına verince acıdan kıvranmaya başladı. Boyunu küçültmek için dizlerinin iç kısmına vurdum yere diz çöktü. Başımı kaldırıp Mert Bey 'e baktım. Başını salladı olumlu anlamda. "Hoş geldin, Nisan" dedi gülerek. (Kitap olacağı icin sadece bir kısmı buradadır)

Doğum gününden sonra, kardeşiyle eğlenmek için konsere giden bir genç kız... Fırtına yüzünden iptal olan konserden eve dönmeye çalışırken, kendini bir anda hiç bilmediği bir yerde bulursa... Ve bu bilmediği yerden, evine dönecek hiçbir yolu olmasa... Kendisini yabancı hissettiği bu şehirde, tüm bunlar yetmezmiş gibi, aklını karıştıran ve tüm yolları kendisine çıkaran gizemli bir genç adamla karşılaşırsa... Neler olur?