Dwudziestojednoletni Ernest Wolski, rozpoczyna nowy etap w swoim życiu. Czekają go nie tylko wyzwania związane ze studiami i pierwszą pracą, ale także demony przeszłości, które wciąż dają o sobie znać. Przeprowadzka do Radomia - miasta oddalonego o niemal dwadzieścia kilometrów od jego rodzinnej wsi - staje się dla niego momentem przełomowym. Czy na swojej drodze spotka ludzi, którzy pomogą mu spojrzeć na świat z innej perspektywy, czy też osoby, które będą chciały mu to utrudnić? Pełna emocji, humoru i cholernego napięcia historia o tym, że czasem trzeba się pogubić, żeby odnaleźć coś (albo kogoś), czego wcale się nie szukało. Pierwsza część trylogii z serii „Platynowe". ⚠️ WAŻNE ⚠️ • książka NIE zawiera treści o charakterze śmierci, choroby, przemocy, zabójstwa czy samobójstwa • występują w niej sceny 16+ i 18+

Niespełno 17- letnia Emilly Jonhson dotychczas żyje spokojnym życiem z rodzicami i bratem. Jednak podczas jednego z wyjazdów, jej życie obraca się o 180°. Traci wszystko i musi ułożyć sobie życie na nowo w kompletnie innym miejscu. Zapraszam do czytania:) - Wulgaryzmy - W trakcie pisania - sceny 18+

Carmen znalazła się na polanie w niewłaściwym czasie - a przynajmniej tak myślała. Młoda wampirzyca nie zdawała sobie jednak sprawy, że ten niewłaściwy czas popcha ją wprost w ramiona przeznaczenia, a konkretnie Alfy Richarda - jej przeznaczonego. Wampiry i wilkołaki od lat są największymi wrogami, ale oni nie mają zamiaru rezygnować ze swojej miłości. W końcu to przeznaczenie ich połączyło, więc obydwoje nie mają tu za dużo do gadania. Fragment: "- Nie będę powtarzał, do cholery. Jeżeli tego nie zrobisz, bez wahania cię zabiję - warknął w moją stronę. Jak prawdziwy wilk. A na mojej skórze pojawiły się dreszcze. Czy mi się to właśnie spodobało? Zawsze uważałam się za osobę silną, o silnym charakterze i trudną do zmanipulowania. Teraz jednak moje wcześniejsze przemyślenia zostały solidnie zachwiane, a to dlatego, że jego władczy głos działał także na mnie. Kolejny raz poczułam się jak w tym głupim śnie - moje ciało mnie zdradzało, dlatego nieśmiało podniosłam głowę i zaczęłam sunąć wzrokiem po jego sylwetce aż nie dotarłam do brązowych, błyszczących oczu, w których widziałam swoje odbicie, a to było zdecydowanie ładniejsze niż odbicie w lustrze! Były przepiękne. Takich oczu nie da się zapomnieć, będą mi się śniły po nocach! Zawiał silny wiatr, zagwizdało mi w uszach. Ten cholerny zdrajca najpierw odgarnął moje włosy z twarzy, a następnie ściągnął całą perukę. Cholera jasna! Teraz wszyscy mieli widok na moje fioletowe włosy. Nie wiem, dlaczego, ale jeszcze raz spojrzałam na Alfę. Oboje patrzyliśmy sobie w oczy. Nagle ogarnął mnie dziwny spokój. Jego tęczówki z brązowych, zmieniły kolor na krwiście czerwony. Dwa wilkołaki puściły mnie, a z ust Richarda wydobyło się tylko jedno słowo: - Moja! Cholera, a co z moimi soczewkami!?"